Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Pogrzeb

Pogrzeb - ogół obrzędów towarzyszących grzebaniu lub kremacji zwłok zmarłego.

Pogrzeb traktowany jest jako jeden z podstawowych moralnych i religijnych obowiązków wobec zmarłego człowieka. Forma obrzędowa pogrzebu zależy od wyznawanego światopoglądu osoby lub osób organizujących pogrzeb, rzadziej od woli zmarłego.

Pogrzeb jest formą rozstania się z postacią cielesną człowieka, mającą na celu pożegnanie się ze zmarłym i okazanie szacunku dla grzebanej osoby.

Zwyczaje pogrzebowe

Do tradycyjnych form pożegnania zmarłego, przyjętych w kulturze europejskiej jest towarzyszenie trumnie ze zmarłym (lub urnie z jego prochami) w pochodzie pogrzebowym (kondukcie żałobnym) w drodze na cmentarz; miejsca złożenia doczesnych szczątków. Obrzędy towarzyszące grzebaniu lub paleniu zwłok zależą od lokalnych tradycji i zwyczajów.

Od tradycyjnych form pogrzebu odstępuje się w sytuacjach wyjątkowych, jak wojny czy masowe katastrofy naturalne, gdy wielka liczba zmarłych nie pozwala na ich identyfikację, względnie nie ma środków finansowych i czasu na organizowanie pojedynczych pogrzebów. W takich sytuacjach stosuje się grzebanie zmarłych w mogiłach zbiorowych.

Przyjęty jest powszechny zwyczaj we wszystkich kulturach zawiadamiania znajomych i przyjaciół o fakcie pogrzebu bliskiej osoby. Odbywa się to w postaci nekrologów publikowanych w prasie oraz rozwieszanych w miejscach publicznych. Ogłoszenia takie zawierają często elementy graficzne, wskazujące na przynależność religijną zmarłej osoby lub jej bezwyznaniowość.

Rodzinie zmarłych zwyczajowo składa się kondolencje, czyli wyrażone w uroczystych słowach współczucie i żal z powodu śmierci ich bliskiej osoby. Kondolencje składane są osobiście, tuż po pogrzebie lub korespondencyjnie, gdy nie było możliwości uczestniczenia w pogrzebie lub nie ma możliwości spotkania się z rodziną zmarłego w krótkim czasie po tej uroczystości.

Pogrzeb w krajach z tradycjami chrześcijańskimi

W kulturach związanych z katolicyzmem, prawosławiem czy protestantyzmem, pogrzeb należy do tzw. sakramentaliów (nie: sakramentów). Grzebanie zmarłych związane jest z przekonaniem, że w końcu czasów przyjdzie Jezus i nastąpi zmartwychwstanie ciał. Zmarłego zwyczajowo chowa się złożonego do trumny w ubraniu, w pozycji leżącej, z rękami splecionymi na brzuchu. Przyjęło się w tym kręgu kulturowym, aby zmarli w trumnie wyglądali ładnie, dlatego zmarłych poddaje się zabiegom kosmetycznym. W ich przebiegu maskuje się pośmiertne zmiany twarzy czy jej urazy powstałe w chwili śmierci. Uzupełnia się braki ciała atrapami, masami plastycznymi lub woskiem, o ile była taka potrzeba ze względów estetycznych (dotyczy to braku kończyn).

Trumna ze zmarłym umieszczana jest najczęściej w grobach ziemnych, wykopanych na głębokość ok. 2 m, następnie zasypywanych i przykrywanych nagrobkiem kamiennym lub betonowym. Rodziny bogatych zmarłych składają trumny w murowanych grobowcach, w których można umieścić kilka kolejnych trumien. Wyjątkowo zamożni zmarli bywają składani w monumentalnych grobowcach, rozmiarem i stylem przypominających małe domki, kaplice czy nawet pałace. Każdy grób powinien posiadać opis, informujący o nazwisku osoby pogrzebanej, dacie urodzenia (lub wg innego zwyczaju - wieku w chwili śmierci) i dacie śmierci oraz czasami kilka słów religijnego lub osobistego odwołania się do osoby zmarłej.

W tej grupie kulturowej dopuszcza się również pochówek osoby zmarłej po spopieleniu ciała w specjalnym piecu krematoryjnym (kremacja) i zsypaniu prochów do urny. Stosuje się to zwłaszcza w krajach protestanckich i zlaicyzowanych. Kościół katolicki dopuścił możliwość kremacji w 1963 roku. Ta forma pogrzebu jest także wybierana, gdy wygląd zwłok sprawia, że nie powinny być pokazywane przed pochówkiem.

W większości krajów, dopuszczających tę formę pochówku praktykuje się zakopywanie urn w płytkich grobach ziemnych lub ustawianie urn w kolumbariach za cienką płytą w ścianach krypt cmentarnych (nekropoliach) lub galeriach cmentarnych. Praktykowane jest też rozsypanie spopielonych prochów. W Polsce prawo zezwala wyłącznie na rozsypanie prochów na terenie cmentarza. W niektórych krajach, np. w Szwajcarii czy USA dopuszczalne jest przechowywanie urny z prochami w domu rodziny zmarłego lub zakopanie jej w dowolnie wybranym miejscu. We Francji w 71% przypadków urna z prochami zabierana jest do domu, w 21% złożona na cmentarzu a w 8% prochy zostają rozsypane.

Czas pogrzebu od chwili śmierci, za kilkoma wyjątkami, nie jest ściśle przepisany (niemiecka Bawaria nakazuje na swym terytorium chować zmarłych w ciągu 96 godzin od zgonu). W większości państw dopuszcza się niekiedy ponadtygodniowe lub dłuższe opóźnianie pogrzebu, aby móc zorganizować manifestacyjny jego przebieg oraz umożliwić udział w nim przyjezdnym z odległych zakątków Ziemi.

Pogrzeby wyznawców hinduizmu

Zmarli w Indiach są spalani nad brzegami rzek lub w ich pobliżu, aby resztki zmarłego wyrzucić do jej nurtów. Zmarli, w odświętnym ubraniu, owinięci w cienkie tkaniny, składani są na stosach z drewna i obkładani kwiatami. Tak przygotowany stos podpala się i czeka do momentu, aż uczestnicy ceremonii uznają, że doszło do spalenia. Nie zawsze ma to miejsce, ponieważ stopień kremacji zwłok zależy od zamożności rodziny, ilości i jakości zgromadzonego drewna. Dlatego zdarza się, że nadpalone ciało zawijane jest w nową tkaninę i w takiej postaci wyrzucane do najbliższej rzeki. Zamożnym rodzinom udaje się spalić zwłoki z pomocą łatwopalnych dodatków (nafta, benzyna czy spirytus), więc proces spalenia zwłok w tym przypadku jest daleko posunięty. Wtedy tylko niewielka ilość popiołów zostaje wyrzucona do rzeki.

Wyznawcy hinduizmu uznają za najgodniejsze miejsce pochówku rzekę Ganges, jako miejsce święte. Z tego powodu w tej rzece spoczęło najwięcej szczątków ludzkich ze wszystkich znanych rzek na Ziemi.

Pogrzeby w krajach muzułmańskich

Wyznawcy wszystkich religii islamskich dążą do tego, aby ich zmarli byli pochowani nie później niż 24 godziny po śmierci. Dłuższy pobyt zwłok według wierzeń grozi uwięzieniem duszy zmarłego w jego ciele i poważne kłopoty z dotarciem do raju.

Rzadko wyznawcy islamu wnikają w przyczyny zgonu, gdyż wierzą, że skoro Bóg (Allah) chciał czyjejś śmierci, ludzie nie powinni wnikać w to, jaki sposób śmierci wybrał dla danego zmarłego. Dlatego praktycznie nie są znane w tym kręgu kulturowym sekcje zwłok, które bywają główną przyczyną opóźnień pochówków np. w Europie.

Ze względów na szybką organizację uroczystości pogrzebowych, o miejscu pochówku decyduje miejsce, w których doszło do śmierci - pogrzeb odbywa się w pobliżu miejsca zgonu. Tylko bogaci muzułmanie praktykują przewożenie zwłok do miast rodzinnych zmarłego i do mogił rodzinnych. Transport zwłok do innych krajów zdarza się wśród wyznawców islamu wyjątkowo rzadko. Ma to miejsce np. w przypadku członków grup rządzących lub rodzin królewskich.

Ciało zmarłego, umyte i ubrane, owija się w tkaninę, bez używania trumien, składa się do grobu ziemnego. Zasypany grób rzadko pokrywa się dodatkowymi ozdobami, poza cienką, kamienną płytą z wyrytym imieniem i nazwiskiem zmarłego. Często pomija się daty urodzenia i śmierci. Niekiedy opisuje się okoliczności śmierci.

Pogrzeb w Tybecie

Część ludności wysokich gór Tybetu rozstaje się ze swoimi zmarłymi czyniąc ich ciała pokarmem dla żyjących tam świętych sępów. Nagie ciało zmarłego układane jest na kamiennych katafalkach, położonych poza osiedlami. Rodzina i uczestnicy tej formy pogrzebu w pewnej odległości czekają tak długo, aż ptaki pożrą miękkie tkanki zwłok. Gdy pozostają kości, mistrz ceremonii pogrzebowej miażdży kości drewnianym młotem do postaci, którą sępy mogą również zjeść. Pogrzeb zakończony jest wtedy, gdy na kamiennym katafalku nie zostaną żadne stałe resztki zmarłego. O pozostałą krew po zmarłym nikt już się nie troszczy.

Ta forma oddania zmarłego do obiegu przyrody wynika z przekonania o tym, że zmarły, stając się pokarmem ptaka, wraz z nim nadal będzie oglądał świat.


Inne hasła zawierające informacje o "Pogrzeb":

Vincenzo Bellini bogactwo kolorystyki, bez utraty wszakże odwiecznej prostoty melodii; Chopin na Belliniego właśnie Pogrzeb miał napisać Marsz Pogrzebowy. Pochowano Belliniego na paryskim cmentarzu Père Lachaise , ...

Samuel Johnson Abisynii). Ostatni z tych utworów napisał Johnson specjalnie po to, aby sfinansować Pogrzeb swej matki, co dowodzi, że cały czas borykał się z kłopotami ...

Antoni Madaliński wsi.Antoni Madaliński zmarł 19 lipca 1804 w Borowem , majątku, którego był dziedzicem. Pogrzeb odbył się 23 lipca , ciało generała zostało złożone w kościele parafialnym ...

Stanisław Szczęsny Potocki że jest systematycznie truty.Zmarł 28 marca 1805 r. w wieku 53 lat. Pogrzeb zakłóciło ograbienie zwłok z rosyjskiego munduru, orderów i klejnotów, a nagie ...

Stanisław Moniuszko wykładowcą w Instytucie Muzycznym w Warszawie . Zmarł na atak serca w 1872 . Pogrzeb artysty stał się manifestacją narodową.Jednym z najlepiej znanych zbiorów jego utworów ...

Gerard Labuda Zabytków' kantonu genewskiego.9 października 2010 został pochowany w Luzinie na Kaszubach. W Pogrzebie wziął udział prezes Rady Ministrów Donald Tusk . Homilię wygłosił Prymas Polski ...

1983 zbulwersowała opinię publiczną kraju. 16 maja – premiera filmu Wielki Szu . 19 maja – Pogrzeb Grzegorza Przemyka stał się największą od ogłoszenia stanu wojennego pokojową demonstracją ...

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność" nie są znane okoliczności popełnienia tej zbrodni .3 listopada 1984 r. odbył się Pogrzeb kapelana Solidarności, który stał się okazją do manifestacji patriotycznej. Tysiące ludzi ...

Bolesław V Wstydliwy grudnia 1227 Kazimierz I kujawski , który prawdopodobnie reprezentował swojego ojca Konrada na Pogrzebie księcia Leszka, zgłosił pretensje do opieki nad Bolesławem oraz jego księstwem ...

Hieronim ze Strydonu i mężczyzn (m.in. Pauli i Eustochium), dla których był duchowym przewodnikiem i nauczycielem.Pogrzeb św. Hieronima, Vittore Carpaccio Hieronim stale pogłębiał swój dorobek literacki, podczas gdy ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Pogrzeb":

Geneza Syzyfowych prac (plansza 8) e height=380 width=770 > Żeromski Pisarz umiera 20 listopada 1925 roku. Jego Pogrzeb przerodził się w narodową manifestację. Stefan Żeromski był bardzo wyczulony na problematykę ...

134. Walka Polaków o niepodległość (plansza 5) Pogrzeb 5 ofiar starćmanifestacji politycznej z 27 lutego 1861 r. Walka Polaków o ...

Różne oblicza racji. O tragicznych wyborach. (plansza 4) dwie, równie tragiczne możliwości postępowania: może posłuchać Kreona, jednak postąpi wówczas przeciwko swym ideom lubPogrzebać brata, przez co złamie prawo obowiązujące w państwie. Dla Antygony najważniejsze ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie