Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Pogromy lwowskie (1941)

Pogromy lwowskie (1941)

Pogromy lwowskie, 1941 to dwa pogromy ludności żydowskiej Lwowa [1], jakie miały miejsce latem 1941 ( 30 czerwca - 2 lipca 1941 i 25 - 27 lipca 1941), po ataku Niemiec na ZSRR i rozpoczęciu okupacji miasta przez III Rzeszę .

Spis treści

Akcja więzienna

Pierwsze zajścia antyżydowskie 1941 - tzw. akcja więzienna, zaczęły się we Lwowie wraz z ucieczką władz sowieckich. 27 czerwca 1941 nacjonaliści ukraińscy z OUN bezskutecznie próbowali opanować miasto, spacyfikowane następnie przez nagły powrót wojsk sowieckich. NKWD wymordowało wówczas w dniach 28-29 czerwca ponad 7 000 więźniów (głównie Polaków i Ukraińców ) w więzieniu Brygidki , więzieniu przy ulicy Łąckiego i więzieniu śledczym NKWD na Zamarstynowie .

Pogrom rozpoczął się 30 czerwca , po wkroczeniu do Lwowa Wehrmachtu . Żydzi obwiniani za kolaborację z okupantem sowieckim i zbrodnie NKWD stali się celem zemsty części ludności miasta Lwowa, podburzanej przez Niemców .

Po wyjściu bolszewików pogromu Żydów nie było. Prześladowanie zaczęło się niezwłocznie po wejściu Niemców. Namówione przez nich i podszczute męty ukraińskie i polskie spędziły Żydów do więzienia, celem umycia zwłok pomordowanych przez bolszewików.(…) Spędzonych przeganiano przez szpaler ludzi z pałkami lub kamieniami w rękach. Zanim Żydzi dotarli do trupów, byli już dotkliwie pobici. Procedura mycia tak wyglądała: 2 mężczyzn Żydów musiało podnieść w górę za głowę i nogi pełne ran lub rozkładające się na upale straszliwe cuchnące zwłoki, a Żydówka wykonać w powietrzu ich umycie prawie nie do uskutecznienia w tym stanie, po czym podnieść rękę trupa do ust i ucałować[2].
Już w pierwszych godzinach rozlepili Niemcy po mieście afisze podjudzające przeciwko Żydom. W tych afiszach i w ulotkach, rozdawanych na ulicach, przedstawiano Żydów, jako winowajców pożogi wojennej (...)Do niemieckich żołnierzy dołączyły się męty społeczne, szczególnie spośród nacjonalistów ukraińskich, oraz zorganizowana przez Niemców naprędce t.zw. ukraińska milicja (policja pomocnicza) [3].
We Lwowie rozjuszony tłum zagnał do więzienia ok. tysiąca Żydów, znęcając się i dokonując samosądów. Żydów zmuszano do przeprowadzania ekshumacji, obmywania rozkładających się w upale ciał zmarłych, a potem umywania się w wykorzystanej wodzie[4].

Pojmanych mężczyzn zmuszano do wynoszenia zwłok ofiar zamordowanych w więzieniach i pochówku zamordowanych, wielu bito na śmierć lub zastrzelono. Specjalna ekipa filmowa Wehrmachtu filmowała pogrom, filmy były pokazywane później w oficjalnej kronice filmowej Ministerstwa Propagandy Rzeszy: Die Deutsche Wochenschau . 1 lipca , kiedy pogrom osiągnął apogeum, pojedynczy żołnierze niemieccy dołączali na ulicach do mordujących. 2 lipca na rozkaz komendanta Lwowa, płk. Wintergasta przywrócono w mieście porządek.

Dyskusyjna pozostaje kwestia udziału w tzw. pogromie więziennym żołnierzy batalionu "Nachtigall" , zwolnionych na przepustki. Zdaniem niemieckiej dziennikarki i publicystki[5] Gabriele Lesser , żołnierze "Nachtigall" wzięli udział we Lwowie w mordowaniu Żydów w więzieniu Brygidki[6].. Kwestia ta wymaga jednak dalszych badań, a pamięć o tym, że żołnierzy tej jednostki wskutek prowokacji KGB obciążano winą za zamordowanie grupy polskich profesorów z lwowskich uczelni (w rzeczywistości dokonało tego niemieckie komando SS), nakazuje badaczowi zachować wstrzemięźliwość[7].

7 lipca 1941 batalion opuścił Lwów wraz z 1 Dywizją Strzelców Górskich Wehrmachtu udając się na front wojny niemiecko-sowieckiej . Batalion rozwiązano w sierpniu 1941.

W mieście działała Einsatzgruppe SS-Brigadeführera Otto Rascha i grupa Schöngartha , które zamordowały[8] do 16 lipca ok. 7 000 Żydów (na ok. 120.000 żydowskich mieszkańców Lwowa).

W sumie ilość ofiar tej akcji ocenia się na co najmniej 4 tysiące (być może nawet do 7 tysięcy) ofiar[9].

Dni Petlury

Drugi pogrom we Lwowie 25 - 27 lipca 1941 był zaplanowaną akcją niemieckich władz okupacyjnych. Dużą rolę odegrała propaganda OUN-B , która podsycała antysemickie nastroje[10]. Zwana kolokwialnie przez ludność Lwowa dniami Petlury (od Petlury [11]) była zorganizowaną akcją niemieckich władz okupacyjnych z ich przyzwoleniem na bicie, grabież i mordowanie Żydów przez przygotowane w tym celu grupy Ukraińców. Część Żydów, przedstawicieli inteligencji, została zamordowana na podstawie przygotowanych list proskrypcyjnych. Zamordowano od 1500 do 2000 ludzi[12]. W aresztowaniach Żydów dokonywanych w mieszkaniach uczestniczyła milicja ukraińska i bojówkarze ukraińscy złożeni z chłopów z okolicznych wsi, których Niemcy karmili i poili wódką, a następnie o godzinie 5.00 rano dali sygnał do rozpoczęcia pogromu - bicia i grabieży ludności żydowskiej w mieszkaniach, jej wypędzania na ulicę i zapędzania do więzienia przy ul. Łąckiego[13].

Nie ulega wątpliwości, że akcja od początku do końca była reżyserowana przez Niemców[14].

Zachowała się część fotografii i kronik filmowych wykonanych przez Niemców w czasie pogromów 1941 .

Bibliografia

  • Grzegorz Hryciuk , Polacy we Lwowie 1939-1944. Życie codzienne., Warszawa 2000, Wyd. Książka i Wiedza , ;
  • Jarosław Hrycak , Zbyt wiele świadectw: Ukraińcy w akcjach antyżydowskich w: Nowa Europa Wschodnia , 3/4 2009 wersja elektroniczna
  • Grzegorz Mazur , Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski , Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939- 5 II 1946, Katowice 2007, Wyd. Unia Katowice, ;
  • Grzegorz Motyka "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006 Wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza "Rytm", (ISP PAN,) (Rytm), ;
  • Eliyahu Jones, Żydzi Lwowa w czasie okupacji 1939-1945, Łódź 1999, wyd. Oficyna Bibliofilów,
  • Witold Mędykowski, ‘Pogromy 1941 roku na terenie byłej okupacji sowieckiej w relacjach żydowskich’, w: Świat nie pożegnany: Żydzi na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej w XVIII-XX wieku, red. Krzysztof Jasiewicz, Instytut Studiów Politycznych PAN – Oficyna Wydawnicza "Rytm", Polonia Aid Foundation Trust, Warszawa-Londyn, 2004, ss. 778-784, ,

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Na obszarze Galicji Wschodniej pogromy były niemal wyłącznie dziełem Ukraińców. Polacy ograniczali się co najwyżej do biernej aprobaty. Jednak we Lwowie, jak wynika z jednego z doniesień Związku Walki Zbrojnej , prześladowania Żydów, bo "gniew ludu" nie przyjął tutaj formy klasycznego pogromu, były dziełem podszczutych i namówionych przez Niemców "mętów ukraińskich i polskich". Grzegorz Hryciuk : Polacy we Lwowie 1939-1944. Życie codzienne., Warszawa 2000, Wyd. Książka i Wiedza , s. 204
  2. Meldunek sytuacyjny ZWZ lipiec 1941, Studium Polski Podziemnej w Londynie , 73 za: Grzegorz Motyka , Rafał Wnuk Europa Nie Prowincjonalna Warszawa-Londyn 1999 Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza Rytm, Polonia Aid Foundation Trust, s. 590.
  3. Filip Friedman, Zagłada Żydów lwowskich I dalszy ciąg relacji
    Zaczęło sie od polowania na ulicach na mężczyzn żydowskich. Żydzi lwowscy, ogarnięci panicznym strachem, przeważnie nie wychodzili na ulice. Większość chowała się w swych mieszkaniach, w rozmaitych kryjówkach, lub po piwnicach i strychach. Ukraińska milicja i Niemcy, niezadowoleni ze zbyt skąpego połowu na ulicach, poczęli przetrząsywać mieszkania żydowskie w poszukiwaniu ofiar. Zabierano mężczyzn, gdzieniegdzie jednak i całe rodziny, nie wyłączają dzieci, pod pretekstem, że mają oczyszczać więzienia lwowskie z trupów. Kilka tysięcy Żydów zagnano w ten sposób, wśród bicia, naigrywania się i szyderstw gawiedzi do więzień lwowskich na ulicę Kazimierzowską (Brygidki), na ulicę Łąckiego, na ulicę Zamarstynowską i na ulicę Jachowicza. W "Brygidkach" zgromadzono kilkutysięczny tłum złapanych Żydów na podwórzu więziennym i bito ich tam w niemiłosierny sposób. Ściany więzienia dookoła podwórza były aż po pierwsze piętro oblane krwią torturowanych Żydów i oblepione kawałami mózgu. (Zeznania i osobiste przeżycia nieżyjącego już adwokata lwowskiego, dra Izydora Eliasza Lana, zam. przy ulicy Bernsteina, 1). Niemniej potworne sceny rozgrywały się w pozostałych więzieniach. Część żydowskich ofiar rozstrzelano. W rezultacie, po dwudniowej masakrze, pozostała przy życiu tylko część uwięzionych, którą puszczono do domu, zaś kilka tysięcy zginęło wśród najwymyślniejszych mąk. Pomiędzy ofiarami tej pierwszej masakry znajdowali się: Dr. Jecheskiel Lewin, rabin postępowej gminy wyznaniowej we Lwowie i redaktor tygodnika „Opinia", oraz Henryk Hescheles - redaktor dziennika „Chwila".
  4. * Grzegorz Motyka "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006 Wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza "Rytm", (ISP PAN,) (Rytm), ; s.97-98
  5. korespondentka Die Tageszeitung w Warszawie [1] .
  6. G. Lesser, Haniebne czyny będą pomszczone, Tygodnik Powszechny nr 10, 11 III 2001. Na temat pogromów ludności żydowskiej zob. A. Żbikowski , Lokalne pogromy Żydów w czerwcu i lipcu 1941 roku na wschodnich rubieżach II Rzeczypospolitej, Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego 1992, nr 2-3. (Przypis Grzegorza Motyki za źródłem cytatu)).
  7. Grzegorz Motyka Dywizja "SS-Galizien" ("Hałyczyna") w Pamięć i Sprawiedliwość , nr 1/2002, Warszawa 2002, wyd. Instytut Pamięci Narodowej , ISSN , s. 119 wersja elektroniczna
  8. Grzegorz Motyka "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006 Wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza "Rytm", (ISP PAN,) (Rytm), ; s.98
  9. Grzegorz Mazur , Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski - "Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa", s. 206
  10. Grzegorz Motyka , Ukraińska Partyzantka 1942-1960
  11. była to rzekoma rocznica śmierci Petlury w zamachu (faktycznie został zamordowany 25 maja 1926 )
  12. Eliyahu Jones, Żydzi Lwowa w czasie okupacji 1939-1945, Łódź 1999, wyd. Oficyna Bibliofilów, , s.52-53, Grzegorz Mazur , Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski , Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939- 5 II 1946, Katowice 2007, Wyd. Unia Katowice, , s. 218-219., Grzegorz Motyka Ukraińska partyzantka 1942-1960 s.98
  13. Grzegorz Mazur , Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski , Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939- 5 II 1946, Katowice 2007, Wyd. Unia Katowice, , s. 218-219., Grzegorz Motyka Ukraińska partyzantka 1942-1960 s.98, Jarosław Hrycak Zbyt wiele świadectw: Ukraińcy w akcjach antyżydowskich w: Nowa Europa Wschodnia 3/4 2009 wersja elektroniczna
  14. Grzegorz Motyka "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006 Wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza "Rytm", (ISP PAN,) (Rytm), ; s.98


Inne hasła zawierające informacje o "Pogromy lwowskie (1941)":

Wiktor Sukiennicki ...

Tadeusz Kognowicki ...

Meczet w Kownie ...

1972 ...

Kauen ...

Pogrom w Kownie ...

Uniwersytet Witolda Wielkiego ...

Maciej Słomczyński ...

Orlęta Lwowskie ...

1977 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Pogromy lwowskie (1941)":

218a Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 11) ...

218b Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 4) ...

215a Działania zbrojne w latach 1941-1945 (plansza 5) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie