|
|
|
Latarnia Arystotelesa
Latarnia ArystotelesaLatarnia Arystotelesa – narząd gębowy, aparat żujący występujący wyłącznie u
jeżowców
regularnych, położony w otworze gębowym, zbudowany z kilkudziesięciu elementów, w tym wapiennych szczęk, płytek i pięciu ząbków, poruszanych za pomocą
mięśni
. Narząd służy do łapania, rozcinania, zdrapywania
glonów
lub osiadłych zwierząt ze skał, a układ płytek – do rozdrabniania pokarmu. Nazwę nadano na cześć
Arystotelesa
, który jako pierwszy opisał ten narząd. Bibliografia- Mały słownik zoologiczny: bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. .
- Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. .
Inne hasła zawierające informacje o "Latarnia Arystotelesa":
Grzyby
...
Uniwersytet
...
Zoologia
...
Tabula rasa
...
Almagest
...
Arystoteles
...
1962
...
Zasada trzech jedności
...
Decorum
...
Kaplica Zadzika na Wawelu
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Latarnia Arystotelesa":
012. Islam (plansza 12)
...
053. Wyspa Rugia (plansza 3)
...
012. Teoria ˝Złotego środka˝ Arystotelesa (plansza 1)
...
|
|
|
|
