Poczęcie - w doktrynie Kościoła katolickiego określenie zapłodnienia następującego po stosunku płciowym . Człowiek nie jest połączeniem ducha i materii (ciało, które ma duszę), ale od początku istnieje jako jedność duszy i ciała, które tworzą w nim jedną naturę^[1]. Od tego momentu wg Kościoła mamy do czynienia z pełnym człowiekiem, któremu przysługują wszelkie przymioty i prawa człowieka dorosłego i w pełni świadomego. Dusza ludzka jest nieśmiertelna, dlatego żyje także po śmierci ciała, jednak nie kontaktuje się z żywymi, ale czeka na zmartwychwstanie na końcu czasów w "chwalebnym ciele".

Według doktryny, w przypadku ciąży mnogiej bliźniaczej powstałej przez podział istniejącego już zarodka, dusza zostaje również tchnięta w nowy organizm, mimo że powstał nieco inaczej niż wyjściowy. To samo dzieje się z dziećmi powstałymi metodą in vitro , niczym więc nie różnią się od dzieci poczętych tradycyjnie.

Według oficjalnego nauczania KK poczęcie nowego życia powinno być znakiem miłości i jedności kobiety i mężczyzny oraz ich szacunku dla życia. Dlatego nie wszystkie zachowania i postawy dotyczące początku życia ludzkiego są uznawane za moralnie dobre. Promowana jest natomiast naprotechnologia , czyli diagnostyka i leczenie nie ingerujące bezpośrednio w proces zapłodnienia, naturalne planowanie rodziny , a także adopcja .

Poczęcie wg Świadków Jehowy^[2]

Świadkowie Jehowy, u których cała wiara literalnie oparta jest na tekście Biblii^[3], na temat poczęcia mają zdanie odmienne. Otóż uważają, że poczęcie jest równoważne zapłodnieniu a wnoszą to ze słów zawartych w Księdze Rodzaju 2:7. Napisano tam że pierwszy stworzony człowiek stał się duszą żyjącą. Z tego wynika, że dusza i ciało są jednym i tym samym tworem. Co więcej, dusze mają także zwierzęta, o czym możemy przeczytać w tej samej księdze^[4]. Biblia nie wypowiada się na temat metod powstawania życia, tym samym nie ma podstaw do różnicowania ludzi (zwierząt) powstałych metodą naturalną lub np. in vitro. Gdy umiera człowiek lub zwierzę, tym samym umiera jako dusza^[5].

Przypisy

Bibliografia

Katechizm Kościoła Katolickiego nr 365. Humanae vitae, Paweł VI, Encyklika o przekazywaniu życia ludzkiego.

• "Tygodnik Powszechny", "Gość Niedzielny", "Niedziela", KAI, "Przewodnik Katolicki", "Idziemy" i "Źródło" z 8.12.2009 r. publikują Egzamin z dekalogu biskupa Józefa Michalika.
• Ewa Siedlecka, mska, kid, Kampania o niemoralnym in vitro w: GW z 9.12.2009 r.
• Piotr Pacewicz: Dziurka w prezerwatywie, czyli katolickie in vitro . Gazeta Wyborcza, 2009-12-14. [dostęp 21 stycznia 2010].
• Czy zmarli mogą pomagać żywym, w: Strażnica zwiastująca Królestwo Jehowy nr1/2010