Pochówek ciałopalny - forma obrządku pogrzebowego, w trakcie ktorego oprócz ciała
zmarłego
stosowano spalanie wszystkich darów, z czego większe z nich były dodatkowo gięte lub łamane (np. miecze). Mężczyzn chowano wraz z uzbrojeniem i narzędziami kowalskimi, a kobiety z zapinkami, klamrami i przęślikami. W Europie dominujący w okresie
środkowolateńskim
300 l. p.n.e. do 100 l. p.n.e. (regionalnie do ok. 150 l. p.n.e.)[1].
