|
plebejusze
plebejusze (łac. plebs - lud) – w starożytnym Rzymie warstwa społeczna, prawdopodobnie wywodząca się od ludów pobliskich, podbitych terenów lub osiedlających się w Rzymie.
Plebejusze byli wolni, lecz (do pewnego momentu) nie mieli praw obywatelskich. Nie mogli obejmować urzędów państwowych a także zawierać małżeństw z synami lub córkami patrycjuszy. Trudnili się rzemiosłem i kupiectwem. Pełnili również służbę w wojsku, a za swoje pieniądze musieli kupić uzbrojenie (choć po reformie ze schyłku II w. p.n.e. to zapewniało im państwo). Plebejusze mogli jedynie brać udział w zgromadzeniu ludowym. Ponieważ w tym czasie często panowały nieurodzaje, więc plebejusze popadali w długi, co kończyło się dla nich ciężkim losem niewolnika. Po prostu, by przeżyć, musieli zaciągać pożyczki, a często nie udało im się ich spłacać.
Rzym początkowo był monarchią. Uprzywilejowaną grupą byli w nim patrycjusze, przedstawiciele niewielkiej liczby rodów. Patrycjusze mieli wszystkie przywileje i na nich spoczywały obowiązki względem państwa: płacili podatki i służyli w wojsku. Nazywali się Patrycjuszami od słowa patres- "ojcowie". Niższa warstwa rzymskiego społeczeństwa to plebejusze, czyli lud. Domagali się wpływów w państwie. Bogatsi spośród plebejuszy chcieli mieć dostęp do urzędów państwowych, biedniejsi żądali, aby przyznano im ziemię na podbijanych terenach.
Znany z tradycji pierwszy konsul rzymski, Lucjusz Juniusz Brutus, był plebejuszem.
Historia
Grupa społeczna plebejuszy zaczęła się wyodrębniać najprawdopodobniej pod koniec okresu królewskiego Rzymu, według niektórych historyków podział nastąpił z początkiem republiki.
W 494 p.n.e. dochodzi do pierwszej secesji plebejuszy, po której powołany zostaje urząd trybuna ludowego.
W latach 485 - 470 p.n.e. najwyższy urząd konsula (zwany wówczas praetor maximus) staje się niedostępny dla plebejuszy.
Od 450 p.n.e. związki małżeńskie pomiędzy patrycjuszami a plebejuszami były zakazane.
Przyczyną II secesji plebejuszy w 449 p.n.e. był brak postępów w spisywaniu praw zwyczajowych przez powołaną do tego komisję złożoną z samych patrycjuszy. W wyniku protestu, dołączenia przedstawicieli plebejuszy prace komisji kończą się: Prawem dwunastu tablic (Lex duodecim tabularum).
289 r. p.n.e. - ostatnia secesja.
Po reformie Septymiusza Sewera (193n.e.-211n.e.) plebejusze otrzymali (jako żołnierze) pewne swobody, np. posiadanie własnej ziemi. Plebejusze domagali się sprawiedliwego podziału ziemi. Z tej przyczyny między plebejuszami, a patrycjuszami od VI do III w. p.n.e trwały walki o dostęp do ziemi. Jednym z broniących praw plebejuszy oraz warstw niższych, był trybun ludowy Tyberiusz Grakchus. Domagał się on sprawiedliwego podziału ziemi należącej do patrycjuszy między najbiedniejszych plebejuszy. Przed ukończeniem swego planu został on zamordowany przez skrytobójców na polecenie patrycjuszy, a jego ciało wrzucono do Tybru.
Inne hasła zawierające informacje o "plebejusze":
Krzysztof Warszewicki
Apelował o poprawę doli niższych stanów pisząc -w dobrze urządzonej Rzeczypospolitej i plebejusze w wielkim mają być poważaniu, bo przez nich, przez rolnictwo, i ...
Edyl
Właściwy urząd edyla powstał w 494 p.n.e., w tym samym czasie, gdy plebejusze wywalczyli prawo powoływania
trybunów ludowych
. Edylowie byli urzędnikami przydzielonymi do pomocy ...
Świątynia Zgody w Rzymie
...
Merkury (bóg)
...
Augur
...
III wiek p.n.e.
...
IV wiek p.n.e.
p.n.e.
– wprowadzono prawo, w myśl którego jeden z
cenzorów
powinien być
plebejuszem
(
Rzym
)
338 p.n.e.
bitwa pod Cheroneą
,
Macedończycy
podbili
Grecję
rozwiązanie Ligi Latyńskiej
337 p.n.e.
zjazd koryncki ...
Popularzy
...
Nobilowie
25 rodzin, wywodzących się z
patrycjuszy
i najbogatszych rodów
plebejuszy
. Zobacz też
Nobilitas
patrycjusze
ekwici
homo novus
plebejusze
...
Lex duodecim tabularum
...
Inne lekcje zawierające informacje o "plebejusze":
039 Kryzys kościoła łacińskiego w późnym średniowieczu (plansza 7)
...
016. Republika, cesarstwo i przemiany ustrojowe państwa rzymskiego (plansza 9)
...
|
