Pascal Quignard (ur. 23 kwietnia 1948 w Verneuil-sur-Avre ) – francuski pisarz, eseista i tłumacz. Laureat Nagrody Goncourtów z 2002 za książkę Les Ombres Errantes (Błędne cienie).

Pochodzi z rodziny inteligenckiej, jego rodzice byli profesorami filologii klasycznej, ma troje rodzeństwa. Dzieciństwo spędził w Hawrze .

Ukończył filozofię na Uniwersytecie w Nanterre . W 1969 rozpoczął pracę jako lektor w wydawnictwie Gallimard , gdzie stopniowo awansował - w 1976 wszedł w skład komitetu wydawniczego, w 1989 został członkiem dyrekcji wydawnictwa, a rok później objął stanowisko sekretarza generalnego. W Gallimardzie przestał pracować w 1994 .

Obok pracy w wydawnictwie Quignard wykładał na Uniwersytetecie w Vincennes i w École pratique des hautes études , oraz zajmował się tłumaczeniami z greki, łaciny i chińskiego. W latach 1990 - 1993 był prezesem Concert des Nations. Gra na wiolonczeli, jest jednym z założycieli Festiwalu Oper Barokowych w Wersalu . Od 1994 poświęcił się wyłącznie pisaniu.

Twórczość (wybór)

• Albucius, 1990 (wyd. pol. Albucjusz, 2002).
• Tous les matins du monde, 1991 (wyd. pol. Wszystkie poranki świata, 1997).
• Le sexe et L'Effroi, 1994 (wyd. pol. Seks i trwoga, 2002).
• Vie secrète, 1998 (wyd. pol. Życie sekretne, 2006).
• Terrasse à Rome, 2000 (wyd. pol. Taras w Rzymie, 2001).
• Les ombres errantes (Dernier Royaume, Tome I), 2002, (wyd. pol. Błędne cienie, 2004).
• Sur le jadis (Dernier Royaume, Tome II), 2002.
• Abîmes (Dernier Royaume, Tome III), 2002.
• Les paradisiaques (Dernier Royaume, Tome IV), 2005.
• Sordidissimes (Dernier Royaume, Tome V), 2005.
• La Nuit sexuelle, 2007 (wyd. pol. Noc seksualna, 2008).

Źródła

• Pascal Quignard ( fr. ). bibliomonde.com. [dostęp 2010-05-02].