Turzyca zwisła (Carex pendula Huds.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje w Europie, Azji Zachodnia, Afryce Północnej. W Polsce jest pospolita w całym kraju.

Morfologia

Pokrój

Roślina zielna , wieloletnia, zimozielona, tworząca zwarte kępy.

Turzyca zwisła

Łodyga

Trójkancista, łukowata lub sztywno wzniesiona,ulistniona, o wysokości od 20 do 100 cm.

Liście

Łukowate, na brzegach szorstkie, płaskie, z wystającym grzbietem, ciemnozielone-błyszczące, lancetowate, szerokie od 1 do 2 cm. i długie od 20 do 100 cm.

Kwiat

Rozdzielnopłciowe, ciemnobrązowe, cylindryczno-podłużne, podobne do bazi, zwisające z wysokich łodyg, zebrane w kłosy oddalone od siebie. Kłosy męskie w ilości 1–3 o długości około 10 cm u szczytu, oraz niżej położone kłosy żeńskie o długości około 16 cm w ilości od 3 do 6 kłosów.

Owoce

Orzeszek ukryty w jajowatym pęcherzyku.

Biologia i ekologia

Kwitnie pomiędzy majem a lipcem.

Porasta stanowiska lekko zacienione do półcienistych. Gleby żyzne, o dużej wilgotności. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Alno-Ulmion ( las łęgowy ) oraz gatunek wyróżniający dla zespołu Carici remotae-Fraxinetum ( podgórski łęg jesionowy ).

Zastosowanie

Roślina okrywowa , o walorach ozdobnych, stosowana do obsadzania skrajów zbiorników wodnych, pojemników. Roślina mrozoodporna, bez okrywy śnieżnej znosi dobrze mrozy.