Perctarit (również Berthari) (ur. ? – zm.
688
) - król
Longobardów
w latach
661
–
662
a następnie w okresie
671
–
688
.
Był synem i następcą
Ariperta I
. Dzielił władzę z bratem
Godepertem
. Był
katolikiem
, a Godepert
arianinem
. Rządził z
Mediolanu
, a Godepert z
Pawii
. Godepert wezwał na pomoc
Grimoalda I
księcia Benewentu w wojnie z Perctaritem, lecz benewentańczycy zabili go i przejęli królestwo, zmuszając Perctarita do ucieczki. Najpierw udał się na dwór
awarskiego
kagana
Kakara. Jednak jego żona Rodelinda i ich syn
Cunipert
zostali pojmani przez Grimoalda i odesłani do
Benewentu
. Powrócił wkrótce potem i spiskował przeciw Grimoaldowi, ale musiał znowu uciekać do
Francji
. Gdy Grimoald zatwierdził traktat z
Frankami
, Perctarit przygotowywał ucieczkę do
Anglii
, ale wcześniej dotarły do niego wiadomości o śmierci Grimoalda.
W
671
powrócił z wygnania i odzyskał królestwo, które było rządzone w imieniu
Garibalda
, syna Grimoalda. Ustanowił katolicyzm oficjalną religią, lecz nie uznawał zwierzchnictwa
papiestwa
. Zawarł pokój z
Bizancjum
i związał Cuniperta z tronem w
678
. Walczył z buntem
Alahisa
, księcia
Tarentu
i
Bresci
i został zabity w wyniku spisku w
688
. Była to tylko kampania, mimo że pojmał księcia, wybaczył mu i uwolnił go.
Jego córka Wigilinda posłubiła
Grimoalda II
księcia Benewentu, syna Romualda I. Jego rządy zwracają uwagę nie ze względu na militarne osiągnięcia, lecz z powodu religijnych darowizn. Wybudował kościoły
świętej Agaty
i Dziewicy (poza murami) w Pawii. Jego następcą był bardziej wojowniczy syn, który miał bezskutecznie walczyć z człowiekiem pojmanym i uwolnionym przez ojca.