Państwo nowobabilońskie - starożytne państwo na Bliskim Wschodzie , pod panowaniem dynastii chaldejskiej ze stolicą w Babilonie . Istniało w latach 626 p.n.e. - 539 p.n.e. . Obejmowało tereny Mezopotamii , Syrii i Palestyny w większości pokrywającymi się z obszarem tzw. żyznego półksiężyca .

Historia

Powstanie państwa

Po wiekach zależności Babilonii od Asyrii i ciągłego napływu plemion chaldejskich wytworzyła się w Babilonie nowa sytuacja polityczna. Śmierć Aszurbanipala i rozprężenie w asyryjskim imperium umożliwiła Chaldejczykowi Nabopolassarowi ( 626 - 605 p.n.e. ) przechwycenie władzy w Babilonie w 626 p.n.e. Zapoczątkował tym samym panowanie dynastii chaldejskiej i odrodzenie polityczne, militarne i gospodarcze Babilonii.

Państwo nowobabilońskie (kolor ciemno-zielony)

Umacnianie i rozkwit państwowości

Nabopolassar sprzymierzył się z Medami w r. 614 p.n.e. i w latach 612 p.n.e. ( zburzenie Niniwy i Kalchu ) i 610 p.n.e. ( Zdobycie Harranu ) dokonał systematycznego podboju odwiecznego wroga - Asyrii. Dzieło likwidacji resztek sił asyryjskich i sprzymierzonych z nimi Egipcjan powierzone zostało synowi i następcy króla, Nabuchodonozorowi II , który w bitwie pod Karkemisz w 605 p.n.e. pokonał faraona Necho II . Dzięki temu zwycięstwu możliwy stał się podbój Syrii , Fenicji i Judei . Jednak był on utrudniony przez Egipcjan, którzy nieustannie podburzali te kraje do oporu przeciw Babilończykom. W celu przeciwdziałania temu, Nabuchodonozor II wyprawił się do Egiptu , jednak w delcie Nilu nie odniósł większych sukcesów. Powiodło się za to ze sprzymierzeńcami faraona, bowiem Tyr po 13 latach oblężenia skapitulował, a Jerozolima w latach 598 i 587 p.n.e. została zdobyta. Ludność Judei została w tym czasie uprowadzona w niewolę babilońską .

Wielkie przedsięwzięcia budowlane

Brama Isztar

Za panowania Nabuchodonozora II ( 605 - 562 p.n.e. ) państwo nowobabilońskie osiagnęło apogeum swojej potęgi militarnej. Władca ten baczną uwagę zwrócił na gospodarkę, a dochody płynące z wojen umożliwiły mu podjęcie szeregu śmiałych i monumentalnych prac budowlanych w stolicy kraju, Babilonie. Miasto zostało otoczone podwójnym pasem murów, odbudowano ziggurat Etemenanki (jak podaje Herodot , wysoki na 90 metrów) i glazurowaną na niebiesko bramę Isztar . Powstały wiszące ogrody . Władca widział zagrożenie płynące ze strony plemion irańskich dlatego wybudował system umocnień między Eufratem a Tygrysem .

Osłabienie państwa i perski podbój

Następcy Nabuchodonozora byli władcami nieudolnymi i słabymi. Po śmierci wnuka Labaszimarduk tron objął kapłan boga Sina z Harranu Nabonid ( 556 - 539 p.n.e. ) niespokrewniony z dynastią chaldejską. Ten ostatni władca babiloński faworyzował boga księżyca Sina co spowodowało konflikt z kapłanami Marduka , którzy obawiali się utraty dochodów dla swoich świątyń. Nabonid bowiem dążył do ożywienia szlaków handlowych wiodących na północ do Harranu oraz przebywając w oazie Tema w Arabii chciał wyznaczyć nowe tereny ekspansji gospodarczej Babilonii co nie spotkało się ze zrozumieniem w kręgach kapłaństwa. Tę trudną sytuację wewnętrzną wyzyskał młody władca perski Cyrus II , który w 539 r. p.n.e. uderzył na Babilonię. Pod nieobecność starego króla obroną kraju kierował jego syn Belszarusur (Baltazar), jednak został pobity pod Opis . Sam Babilon został zajęty bez walki, bowiem kapłani Marduka otworzyli bramy przed Persami dowodzonymi przez Gobryasza. W ten sposób zlikwidowane zostało ostatnie semickie państwo starożytnej Mezopotamii.

Władcy państwa nowobabilońskiego (dynastia chaldejska)

Nabopolasar 626 p.n.e. - 605 p.n.e. - założyciel dynastii ~ NN

│     └─>
Nabuchodonozor II
 
605 p.n.e.
 - 
562 p.n.e.
      ~NN    │       └─>
Amel-Marduk
 
562 p.n.e.
 - 
560 p.n.e.
    │         └─>NN córka + 
Nergalszarusur
 
560 p.n.e.
 - 
556 p.n.e.
                         ~NN                          │                           └─>
Labaszimarduk
  
556 p.n.e.
   

Adad-guppi ~NN

│   └─>
Nabonid
 
556 p.n.e.
 - 
539 p.n.e.
    ~NN    │       └─>
Baltazar (regent Babilonu)