Pałac Cecilienhof, widok na dziedziniec wewnętrzny

Pałac Cecilienhof

Cecylia Mecklenburg-Schwerin

Konferencja poczdamska (1945), Churchil, Truman i Stalin

Pałac Cecilienhof ( niem. Schloss Cecilienhof) – pałac w północnej części Nowego Ogrodu w Poczdamie .

Ostatni pałac wzniesiony przez Hohenzollernów . Zbudowany przez Paula Schultze-Naumburga dla następcy tronu Wilhelma Hohenzollerna i jego małżonki Cecylii , księżniczki Meklemburgii i Schwerina . Wzorowany na angielskich dworach gotyckich z czasów Tudorów .

W dniach od 17 lipca do 2 sierpnia 1945 w Cecilienhof obradowali uczestnicy konferencji poczdamskiej .

Cecilienhof należy do grupy pałaców i zespołów parkowych w Poczdamie i Berlinie wpisanych w 1990 na listę światowego dziedzictwa UNESCO .

Historia

Rezydencja

W 1912 cesarz Wilhelm II zlecił przygotowanie środków pieniężnych na budowę nowej rezydencji w Nowym Ogrodzie w północnej części Poczdamu, pomiędzy jeziorem Świętym (niem. Heiliger See) a jeziorem Jungfern (niem. Jungfernsee). Umowę budowy pałacu na kwotę 1 498 000 marek zawarto z biurem projektowym Paula Schultze-Naumburga Saalecker Werkstätten GmbH. Schultze-Naumburg sporządził projekt w stylu gotyckiego dworu angielskiego , według życzenia księcia. Pałac miał zostać ukończony przed 1 października 1915. W maju 1913 książę Wilhelm położył kamień węgielny pod budowę nowej rezydencji.

Pałac został ukończony z opóźnieniem wskutek przerwy w pracach budowlanych spowodowanej wybuchem I wojny światowej . Cecylia wprowadziła się do rezydencji w sierpniu 1917, a we wrześniu urodziła szóste dziecko – księżniczkę Cecylię. Prace nad pałacem ukończono ostatecznie 1 października 1917.

W 1918 cesarz abdykował ; w 1926 pałac został zwrócony Wilhelmowi i Cecylii, którzy mieszkali w rezydencji aż do wywłaszczenia w 1945.

Konferencja poczdamska

W dniach od 17 lipca do 2 sierpnia 1945 w Cecilienhof obradowali uczestnicy konferencji poczdamskiej : Winston Churchill ( Wielka Brytania ), Harry Truman ( USA ) i Józef Stalin ( ZSRR ). Obrady odbywały się w Wielkiej Sali. Uczestnicy zasiadali przy okrągłym stole o średnicy 3,05 metra, który został wyprodukowany przez moskiewską firmę Lux. Podczas konferencji prezydent USA Harry Truman wydał telefonicznie rozkaz zrzucenia bomby atomowej Little Boy na Hiroszimę .

Pałac po II wojnie światowej

Po zakończeniu konferencji poczdamskiej pałac wraz z otaczającym go parkiem został udostępniony zwiedzającym. Później rezydencja stała się centrum szkoleniowym Demokratycznego Zrzeszenia Kobiet (niem. Demokratischer Frauenverband) (DFD).

W 1960 w skrzydle zachodnim otwarto hotel dla gości dewizowych, który funkcjonuje jako luksusowy hotel do dnia dzisiejszego. W pozostałej części pałacu urządzono muzeum.

W pałacu sporadycznie organizowane są oficjalne uroczystości rządu Brandenburgii . W listopadzie 2004 w pałacu gościła królowa Wielkiej Brytanii Elżbieta II . 30 maja 2007 w Cecilienhof obyło się posiedzenie ministrów spraw zagranicznych krajów G8 .

Architektura

Architektura zewnętrzna

Poszczególne elementy budowli koncentrują się wokół pięciu dziedzińców wewnętrznych: centralnego cour d'honneur (pol. dziedzińca honorowego), mniejszego Gartenhof oraz trzech dziedzińców gospodarczych. Cour d'honneur pokrywa równo przycięty trawnik z kwietnikiem w kształcie czerwonej gwiazdy , założonym przez żołnierzy sowieckich w 1945.

Fasady pałacu zdobi mur pruski z ciemnego dębu . Na szczególną uwagę zasługuje 55 kominów w stylu Tudorów.

Architektura wewnętrzna

Pałac ma 176 pokoi. Oryginalne wyposażenie zostało usunięte z pałacu w związku z przygotowaniami do konferencji poczdamskiej i zdeponowane w pomieszczeniach Alte Meierei nad brzegiem jeziora Jungfern. Budynek Alte Meierei wraz z cennym depozytem został zniszczony przez pożar 25 lipca 1945. Przed konferencją, brakujące elementy wyposażenia sprowadzono z okolicznych dworów i pałaców. Narożny pokój Stalina otrzymał skórzaną sofę oraz masywne biurko. Do kwatery Trumana wystawiono klasycystyczne meble pochodzące z Marmurowego Pałacu, neogotyckie wyposażenie pokoju Churchilla przywieziono z zamku Babelsberg .

Większość prywatnych pokoi pary książęcej zaprojektował Paul Ludwig Troost, znany z projektów wnętrz luksusowych statków parowych. Na życzenie księżniczki Cecylii jeden z pokoi urządzono w stylu kajuty – maszt podtrzymuje lekko wygięty sufit a trzy małe okna, otwierane przy pomocy korbek, pochodzą najprawdopodobniej z prawdziwego statku. Do tej pory zachowało się jego oryginalne wyposażenie – było przytwierdzone do ścian, co uniemożliwiło przeniesienie go do składu w Alte Meierei. Wedle legendy , w piwnicy pod pokojem miał znajdować się silnik symulujący odgłosy maszynowni na statku, a specjalny mechanizm miał wprawiać pokój w lekkie kołysanie.

Centralny punkt pałacu stanowi Wielka Sala (niem. Große Halle) (26 m dług.; 12 m wys.) w stylu gotyku angielskiego. Jej ściany pokrywa boazeria , a sufit wspierany jest przez masywną konstrukcję z drewnianych bali. Schody z ciemnego drewna dębowego w stylu baroku gdańskiego były podarunkiem miasta Gdańska.

Pałac Cecilienhof

Pałac Cecilienhof, charakterystyczny mur pruski

Pałac Cecilienhof, komin

Pałac Cecilienhof, jeden z mniejszych dziedzińców

Literatura

• Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg (wyd.): Schloss Cecilienhof und die Konferenz von Potsdam 1945. Poczdam: 1999.  ( niem. )
• Gert Streidt, Klaus Frahm: Potsdam. Die Schlösser und Gärten der Hohenzollern. Kolonia: Könemann, 1996. .  ( niem. )