Paweł Wojciechowski (ur.
3 stycznia
1960
) – polski ekonomista, menedżer, doktor nauk technicznych w dziedzinie informatyki, a także dyplomata. W 2006 minister finansów w
rządzie Kazimierza Marcinkiewicza
, od 2009 do 2010 wiceminister spraw zagranicznych w randzie podsekretarza stanu.
Życiorys
Wykształcenie
Ukończył w 1983 czteroletnie studia z zakresu
handlu zagranicznego
w
Szkole Głównej Planowania i Statystyki
. Kształcił się następnie na John Carroll University (Bachelor of Arts in Economics z 1986) oraz
Case Western Reserve University
(magister w dziedzinie
badań operacyjnych
z 1988). W 1990 ukończył studia doktoranckie w
Stanach Zjednoczonych
. W 1995 uzyskał stopień doktora informatyki w
Instytucie Badań Systemowych
PAN
.
Działalność zawodowa
Od 1987 do 1988 był konsultantem Davies Can Co. w
Solon
. Następnie do 1991 jako analityk i programista pracował w Center for Regional Economic Issues w
Cleveland
. Był też asystentem na studiach MBA w Weatherhead School of Management w
Cleveland
[1].
W 1992 wrócił do Polski, nadzorował projekty pomocowe
ONZ
jako kierownik Programu Rozwoju Instytucji Rynkowych. Był doradcą w
Ministerstwie Przekształceń Własnościowych
[1] (od 1992 do 1994). Po odejściu z resortu pełnił funkcję dyrektora oddziału w Polskim Banku Rozwoju S.A., równolegle od 1995 do 1996 kierował Polską Grupą Zarządzania Funduszami[1]. Później do 1999 był dyrektorem inwestycyjnym i następnie prezesem zarządu Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych PBK Atut. Pod koniec lat 90. przez rok pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych.
Był członkiem rad nadzorczych licznych przedsiębiorstw, m.in. Banku Depozytowo-Kredytowego S.A. w
Lublinie
(1994–1996), Polskiego Towarzystwa Prywatyzacyjnego Kleinwort Benson Sp. z o.o.,
Zakładów Chemicznych Police S.A.
(2006–2007),
Ruchu S.A.
(2007) i innych. Był także wiceprezesem Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych (2000–2001) oraz członkiem Światowej Federacji Towarzystw Emerytalnych (od 2000 do 2005).
Od lipca 1999 do stycznia 2005 zajmował stanowisko prezesa zarządu
Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego
Allianz
Polska. W 2003 kierowany przez niego fundusz wygrał 2003 ranking realnego wyniku finansowego[2]. W okresie prezesury Pawła Wojciechowskiego w 14 oficjalnych rankingach
KNUiFE
PTE Allianz Polska 7 razy znalazł się powyżej i 7 razy poniżej średniej rynkowej.
Działalność publiczna
Po odejściu z PTE Allianz Polska współpracował z
Jerzym Hausnerem
z
Partii Demokratycznej
przy opracowaniu programu gospodarczego. Później był członkiem zespołu programowego
Jana Rokity
z
Platformy Obywatelskiej
, a po
wyborach w 2005
objął stanowisko doradcy premiera
Kazimierza Marcinkiewicza
z
PiS
.
23 czerwca 2006 urzędujący premier złożył wniosek do prezydenta o odwołanie dotychczasowego
ministra finansów
,
Zyty Gilowskiej
i powołanie na ten urząd Pawła Wojciechowskiego. Dzień później nominacja została wręczona przez
Lecha Kaczyńskiego
. Paweł Wojciechowski (którego nominacja według publicystów nie była konsultowana z władzami partii[3][4]) stanowisko ministra finansów zajmował przez około trzy tygodnie. 7 lipca 2006 do dymisji podał się Kazimierz Marcinkiewicz, zaś desygnowany na nowego premiera prezes PiS
Jarosław Kaczyński
zapowiedział zmianę w resorcie finansów. Wraz z powołaniem nowego
rządu
w dniu 14 lipca 2006 ministrem finansów został
Stanisław Kluza
.
Po odejściu z rządu został głównym ekonomistą Polskiego Instytutu Dyrektorów. W kwietniu 2007 powołano go na prezesa Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych[1].
2 marca 2009 Paweł Wojciechowski wszedł w skład administracji
rządu Donalda Tuska
, obejmując funkcję podsekretarza stanu w
Ministerstwie Spraw Zagranicznych
. 27 listopada 2009 został członkiem Rady
Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych
[5].
1 lipca 2010 został odwołany ze stanowiska podsekretarza stanu w
MSZ
[6], następnie powołany na urząd ambasadora RP – stałego przedstawiciela przy
Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
[7].
Wybrane publikacje
- Opcje i Kontrakty Terminowe (1993)
- Initial Public Offerings (1994)
- Fundusze Inwestycyjne (1995)
- Regionalne Fundusze Inwestycyjne (1997)
Życie prywatne
Żonaty (żona Sabina), ma trzech synów[8].
Przypisy
Źródła
