Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Paul von Rennenkampf

Paul von Rennenkampf

Paul von Rennenkampf
Павел Карлович Фон Ренненкампф
Generał kawalerii Paul von Rennenkampf

Generał kawalerii Paul von Rennenkampf
Generał
Data i miejsce urodzenia 17 kwietnia 1854
Rewl , Estonia
Data i miejsce śmierci 1 kwietnia 1918
Taganrog , Rosja
Przebieg służby
Lata służby 18731915
Siły zbrojne
armia carska
Jednostki1 Armia
Stanowiskagłównodowodzący 1 Armii , dowódca Wileńskiego Okręgu Wojskowego,
Główne wojny i bitwy I wojna światowa , Bitwa pod Łodzią , Powstanie bokserów

Paul von Rennenkampf (lub Pavel Karlovich Rennenkampf) (rosyj.: Фон Ренненкампф, Павел Карлович) (ur. 17 kwietnia 1854 w zamku Pankul koło Rewla w Estonii , zm. 1 kwietnia 1918 w Taganrogu ) – generał kawalerii armii Imperium Rosyjskiego .

Pochodził z rodziny niemieckiej, która przybyła w XVI wieku z Westfalii w rejon ówczesnych Inflant .

Ukończył oficerską szkołę piechoty junkrów w Helsinkach ( 1873 ) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego ( 1882 ). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 w stopniu podpułkownika został szefem sztabu twierdzy Osowiec , a 7 kwietnia 1891 awansowany do stopnia pułkownika i przeniesony na szefa sztabu 14 DKaw .[1] W 1900 został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji powstania bokserów w Chinach . W czasie wojny rosyjsko-japońskiej ( 1904 - 1905 ) dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu rewolucji 1905 roku w latach 1905-1907 jako dowódca oddziału karnego we wschodniej Syberii brał udział w likwidacji rewolucji. W 1910 został mianowany generałem kawalerii. W 1913 r. został dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego.

Na początku I wojny światowej objął dowództwo rosyjskiej 1. Armii. W czasie tzw. Operacji Wschodnio-Pruskiej nie udzielił pomocy 2. Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 r. rozbicia jego własnej 1. Armii. Podczas bitwy pod Łodzią w listopadzie 1914 r. w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1. Armii, niemieckiej Grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii ( 6 października 1914 ). Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu cara nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po rewolucji lutowej 1917 był aresztowany i osadzony w twierdzy pietropawłowskiej . Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą Rządu Tymczasowego . Po rewolucji październikowej został zwolniony z więzienia, wyjechał do Taganrogu , gdzie się ukrywał. Aresztowany 16 marca 1918 przez funkcjonariuszy Czeka . Odmówił wstąpienia do Armii Czerwonej. W końcu marca Władimir Antonow-Owsiejenko wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu, wyrok wykonano w nocy 31 marca 1918 .

Zobacz też

Bitwa pod Łodzią

Przypisy

  1. dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 - 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. . str. 54

Źródła

  • Bolszaja Sowietskaja Encykłpopedija, t. 22, str. 12, wyd. Moskwa 1975.
  • K.A. Zalewskij Pierwaja Mirowaja Wojna. Prawiteli i wojennaczalniki. wyd. Moskwa 2000.


Inne hasła zawierające informacje o "Paul von Rennenkampf":

Oddychanie komórkowe ...

Tampere ...

Brno ...

XVI wiek ...

1972 ...

Taryba ...

Elegia ...

Wittenberga ...

Pokój toruński 1411 ...

Dezercja ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Paul von Rennenkampf":

056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 20) ...

056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 8) ...

056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 7) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie