Patriarchat jerozolimski, Kościół Jerozolimski – tradycyjna i popularna nazwa
lokalnej wspólnoty
chrześcijańskiej
w
Jerozolimie
.
Pierwsza wspólnota powstała bezpośrednio po śmierci
Jezusa z Nazaretu
, w roku
30
lub
33
i tworzyli ją wszyscy
apostołowie
wraz z
Maryją, matką Jezusa
oraz jego pozostali uczniowie (zarówno mężczyzni, jak i kobiety), którzy wcześniej im towarzyszyli[1]. Po
Zesłaniu Ducha Świętego
liczba członków wspólnoty wzrosła do około trzech tysięcy[2] i stanowili ją
judeochrześcijanie
z całego ówczesnego cywilizowanego świata[3].
Pierwszym przywódcą Kościoła w Jerozolimie był
Piotr Apostoł
[4], potem
Jakub Sprawiedliwy
[5][6],a po jego śmierci w 62 r. n.e. biskupem Kościoła w Jerozolimie został Symeon, syn Kleofasa i
Marii
[7].
Początkowo wspólnota ta miała podstawowe znaczenie dla Kościoła czego dowodem może być narada apostołów zwana
Soborem jerozolimskim
[8], dlatego
chrześcijanie
uważają Kościół Jerozolimski za Kościół Matkę.
Do roku
135
Kościół Jerozolimski miał charakter czysto
żydowski
. Po tej dacie, w związku z wygnaniem
Żydów
z
Jerozolimy
, wspólnota chrześcijańska tego miasta została powtórnie sformowana przez rzymskich kolonistów. W
451
Kościół jerozolimski został podniesiony do godności
patriarchatu
. W
1099
. doszło do podziału urzędu patriarchy Jerozolimy pomiędzy patriarchę prawosławnego i łacińskiego.
Zobacz też
Przypisy
