Park Narodowy Yellowstone Yellowstone National Park |
Położenie |
Idaho
,
Montana
,
Wyoming
,
USA
|
Data utworzenia |
1872
|
Powierzchnia | 8980 km² |
Odwiedzających rocznie | 3 151 342 (2007) |
Siedziba | Wyoming |
Mapa parku
|
| Commons | commons:{{{galeria_commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons |
| Wikinews | n:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikinews |
q:{{{wikiquote}}}|{{{wikiquote}}} w Wikicytatach |
Strona internetowa parku
|
Park Narodowy Yellowstone (
ang.
Yellowstone National Park) –
park narodowy
położony w
Stanach Zjednoczonych
, na terenie stanów
Wyoming
,
Montana
i
Idaho
. Park narodowy Yellowstone jest pierwszym i najstarszym parkiem narodowym na świecie. Na terenie parku znajdują się słynne
gejzery
,
gorące źródła
,
wulkany błotne
,
fumarole
i
wodospady
.
Park usytuowany jest na rozległym wulkanicznym płaskowyżu, pod którym na głębokości 8 km znajduje się ogromna
komora magmowa
(dł. 70 km, szer. 30 km). W przeszłości (przed ponad 2 mln lat; 1,3 mln lat i 640 tys. lat) dochodziło w tym miejscu do eksplozji
superwulkanu
, powodujących ogromne i rozległe zniszczenia. Park Narodowy jest rozcięty głębokim wąwozem rzeki
Yellowstone
. W
1978
Park Yellowstone został wpisany na
listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody
UNESCO
.
Flora i fauna
Park wchodzi w skład większego
ekosystemu
uznawanego za ostatni duży i niemal nienaruszony ekosystem w
klimacie umiarkowanym
na półkuli północnej[1].
Flora
Na terenie parku występuje około 1100
gatunków
roślin naczyniowych
. 2/3 lasów w Yellowstone zajmują lasy iglaste. W lasach parku rośnie siedem gatunków
drzew iglastych
, spośród których najpowszechniejsza jest
sosna wydmowa
występująca na 80% powierzchni lasów iglastych. Na terenie parku występuje również 186 gatunków
porostów
, a także około 200
gatunków obcych
. Skatalogowano tu również ponad 400 gatunków
termofili
, choć do tej pory zbadano zaledwie 1% obszarów hydrotermalnych[2].
Fauna
Mięsożercy:
Roślinożercy:
Ekologia
W Parku Narodowym Yellowstone od początku lat 70.
XX
w. prowadzona jest polityka przyzwalania na
pożary
lasu. Wiele roślin parku to
pirofity
znoszące pożar bez uszczerbku. Także cała formacja roślinna przystosowana jest do przechodzenia pożarów, których powstrzymywanie w pierwszych kilkudziesięciu latach funkcjonowania parku narodowego spowodowało znaczne zmiany struktury roślinności. Według badań ekologicznych pożary formacji zaroślowych występują w cyklu ok. 20-30 lat, a potężne pożary drzewostanu obejmujące duże obszary lasu – w cyklu ok. 300 lat. Rocznie w Parku występuje kilkanaście pożarów punktowych o powierzchni poniżej 0,1 akra i kilka większych pożarów. Prawie wszystkie są pochodzenia naturalnego (uderzenie
pioruna
). Ostatni pożar wielkopowierzchniowy, pierwszy zarejestrowany w czasach osadnictwa białych, miał miejsce w 1988. Spłonęło wówczas 36% powierzchni parku. Jednak wbrew obawom, nie okazał się szczególnie uciążliwy dla dużych zwierząt, a uszkodzenia gleby zagrażające organom podziemnym roślin objęły zaledwie 1% powierzchni. Tak poważne zaburzenie starzejącej się struktury roślinności jest pierwszym etapem naturalnego przywrócenia jej znanego z czasu powoływania Parku Narodowego charakteru. Dzięki niemu możliwe jest odnowienie drzewostanu, gdyż działanie wysokiej
temperatury
jest czynnikiem niezbędnym do otwarcia szyszek jednego z głównych gatunków parku –
sosny wydmowej
.
Charakterystyka terenu
Park Yellowstone (
Góry Skaliste
) znajduje się na wyżynie, otoczonej pasmami górskimi. Rozległe lasy, głównie iglaste.
Typowe obiekty i wytwory przyrodnicze tego rejonu to:
Przypisy
Zobacz też