Europejska Organizacja Badań Kosmicznych (
ang
. European Space Research Organization, ESRO) – istniejąca w latach
1964
-
1974
organizacja zajmująca się badaniami przestrzeni kosmicznej i
astronautyką
, utworzona przez osiem krajów Europy Zachodniej. W 1974 została połączona z
Europejską Organizacją Rozwoju Rakiet Nośnych
w
Europejską Agencję Kosmiczną
.
Po
II wojnie światowej
kraje europejskie, podobnie jak
USA
i
ZSRR
, zainteresowały się osiągnięciami
III Rzeszy
w dziedzinie rakietnictwa. Naukowcy z krajów zachodniej Europy zdawali sobie jednak sprawę, że narodowe programy każdego państwa z osobna nigdy nie będą mogły być porównywalne z programami dwóch światowych mocarstw. W
1958
,
Edoardo Amaldi
i Pierre Auger, podjęli debatę na temat wspólnej zachodnioeuropejskiej agencji kosmicznej. W debacie udział wzięli przedstawiciele ośmiu krajów.
Zdecydowano o utworzeniu dwóch wspólnych agencji. ESRO, mającej zajmować się badaniami przestrzeni kosmicznej i budową aparatury i satelitów naukowych, oraz
ELDO
, która miała budować wspólne rakiety nośne dla satelitów ESRO. Porozumienie o ESRO podpisano
14 czerwca
1962
, a powołane do życia zostało
20 marca
1964
.
ESRO składało się z szeregu ośrodków skupiających się na różnych aspektach działalności organizacji:
- ESTEC - instytut inżynierii kosmicznej w
Noordwijk
, w
Holandii
- ESLAB - ośrodek budowy aparatury badawczej i koordynacji projektów rakiet badawczych (
Noordwijk
,
Holandia
)
- ESRANGE - poligon rakietowy dla rakiet badawczych położony niedaleko
Kiruny
, w
Szwecji
-
ESOC
- centrum kontroli, śledzenia (sieć ESTRACK) i przetwarzania danych (ośrodek ESDAC) z satelitów organizacji, położony w
Darmsztadzie
, w
Niemczech
- ESRIN - instytut badawczy zajmujący się fizyką przestrzeni kosmicznej, obecnie centrum obserwacji Ziemi i centrum teleinformatyczne ESA. Położony w miasteczku
Frascati
, 20 km od
Rzymu
, we
Włoszech
Obecnie wszystkie te ośrodki są częścią
Europejskiej Agencji Kosmicznej
.
Źródła
