Ostatni Mohikanin (
ang
. The Last of the Mohicans) - powieść przygodowo-historyczna autorstwa
amerykańskiego
pisarza
Jamesa Fenimore Coopera
opublikowana w
1826
. Stanowi drugi, najbardziej znany tom z cyklu pt. Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka. W Polsce po raz pierwszy powieść została wydana w
1830
p. t. Sokole Oko, czyli przyjaciel Delawerów.
Książka ma najbardziej zwarty wątek z całej serii. Wydarzenia rozgrywają się w poł. XVIII w. na terenie brytyjskiej kolonii w Ameryce Północnej (
Prowincja Nowy Jork
) podczas
wojny francusko-angielskiej
. Po poddaniu Fortu William-Henry bronionego przez Brytyjczyków i amerykańskich osadników, dochodzi do masakry jego obrońców przez sprzymierzonych z Francuzami
Huronów
. Sokole Oko wraz ze swoimi indiańskimi przyjaciółmi -
Mohikanami
Chingachgookiem i jego synem Unkasem - ratują córki angielskiego dowódcy - Korę i Alicję. Kora oraz zakochany w niej Unkas, zostają jednak zabici przez wodza Huronów - Maguę. Chingachgook, pozbawiony syna, pozostaje ostatnim pośród żywych Mohikaninem. Powieść cechują doskonałe opisy przyrody, wartka i pełna dramatyzmu akcja, barwna narracja oraz dobrze zarysowane sylwetki bohaterów.
