Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Osaka

Osaka

Na mapach: 34°41'N 135°30'E / 34.683, 135.5

Osaka
大阪市 (Ōsaka-shi)
Flaga Osaki
Kraj   Japonia
Wyspa Honsiu
Region Kinki
Prefektura Osaka
Współrzędne geograficzne34° 41' N
135° 30' E
Populacja
 ( 2009 )
 - liczba ludności
 - gęstość zaludnienia


2 663 096 os.
11 980 os./km²
Obszar222,30 km²
Symbole miasta
 - drzewo
 - kwiat

Sakura ( Prunus )
Bratek (Viola tricolor hortensis)
Urząd miejski
 - Burmistrz
 - Adres


 - Telefon
 - Strona oficjalna

Kunio Hiramatsu
〒530-8201
Ōsaka-shi, Kita-ku, Nakanoshima, 1-3-20
06-6208-8181
po japońsku i angielsku
Miasta partnerskie Buenos Aires ( Argentyna )

Chicago ( USA )
Hamburg ( Niemcy )
Mediolan ( Włochy )
Melbourne ( Australia )
San Francisco ( USA )
Sankt Petersburg ( Rosja )
São Paulo ( Brazylia )
Szanghaj ( Chiny )


Ōsaka zaznaczona czerwonym punktem na mapie Japonii
Położenie na mapie Japonii

Osaka
Wikiprojekt · Portal · Kategoria ·

Osaka ( jap. 大阪市 Ōsaka-shi) - trzecie co do wielkości miasto w Japonii . Leży w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu w regionie Kinki ( Kansai ) nad zatoką Osaka , u ujścia rzeki Yodo. Jest stolicą prefektury o tej samej nazwie i częścią obszaru metropolitalnego Keihanshin zamieszkiwanego przez około 18 mln osób. Osaka jest jednym z najważniejszych ośrodków przemysłowych, handlowo-usługowych, kulturalno-naukowych i rozrywkowych w kraju, o niezwykle potężnym potencjale ekonomicznym, konkurującym z Tokio . Jest to także jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjnych i największych portów morskich w kraju.

Spis treści

Historia

W starożytności Osaka nazywała się Naniwa, a nazwa ta pojawia się we wczesnych dokumentach historycznych. Cesarz Kōtoku uczynił ten obszar swoją stolica i nazwał go Naniwa-no-miya (stolica Naniwy). Dzięki położeniu nad dużą zatoką Morza Wewnętrznego i nad rzekami, szybko powstał tu ważny port morski zorientowany przede wszystkim na Chiny i królestwa na Półwyspie Koreańskim . W IV wieku Naniwa była już jednym z najważniejszych ośrodków handlu. Główne drogi transportu tworzyła też sieć kanałów, utrzymywana i powiększana w ten sposób, że z urobku wykopów formowano sztuczny ląd.

W 1496 r. buddyjska sekta Jōdo-shinshū założyła w Ishiyamie (dzisiaj część Osaki) swoją mocno ufortyfikowaną siedzibę, świątynię Ishiyama Honganji.

W 1576 r. Oda Nobunaga rozpoczął oblężenie świątyni, które trwało do 1580 r., a zakończyło się kapitulacją mnichów i wyburzeniem ich siedziby. Na jej miejscu Toyotomi Hideyoshi postawił własną budowlę - zamek Ōsaka .

Od średniowiecza do epoki Meiji Osaka nazywała się Ōzaka (大坂). W tamtych czasach Osaka była drugim największym, a ekonomicznie najważniejszym miastem Japonii. Wielowiekowy rozwój handlu przyczynił się do tego, że mieszkańcami Ōzaki byli głównie rzemieślnicy i kupcy. Dla wielu mieszkańców nastały jednak ciężke czasy, kiedy na początku XVII wieku do władzy doszli szoguni z rodu Tokugawa . Wprowadzenie neokonfucjanizmu jako religii panującej, której idee ściśle regulowały hierarchię społeczeństwa i uczynienie z kupców najniżej ulokowaną grupę społeczną, którą pozbawiono większości praw, spowodowało, że mieszkańcy miasta z wielkim dystansem i niechęcią zapatrywali się później na dalsze poczynania kasty rządzącej z Edo . Pod koniec XVII wieku fortuny samurajskich rodów zaczęły się jednak kurczyć, a osakijskie rodziny kupieckie urosły w bogactwo i potęgę, dając początek obecnym biznesmenom, uchodzącym za najsprytniejszych w kraju.

Wrogość wobec Edo i kultury tworzonej przez szogunat Tokugawa sprawiła, że mieszkańcy Ōzaki usiłowali zachować niezależność i odmienność od stolicy wojskowej poprzez dbałość o własną kulturę. W 1657 r. pożar strawił znaczną część Edo, w tym Yoshiwarę, w której istniało bardzo dużo teatrów kabuki . W wyniku tego, wielu aktorów na stałe przeniosło się do Ōzaki, która stała się głównym ośrodkiem teatru kabuki. Do dziś jest ośrodkiem unikalnej, lalkarskiej sztuki teatralnej bunraku .

Po przełamaniu trwającej przeszło 200 lat izolacji Japonii, obaleniu szogunatu Tokugawa i przywróceniu realnej władzy cesarzowi, miasto zmieniło nazwę na Ōsaka, a jej mieszkańcy wznowili kontakty z obcokrajowcami, zapoznając się z najnowszymi zdobyczami nauki, medycyny i techniki. W wyniku rewolucji Meiji miasto stało się jednym z głównych ośrodków kształtujących nowy system powszechnego szkolnictwa i rozwoju nauki, czego dowodem może być założenie w tym czasie kilku uczelni, które szybko zyskały renomę.

Jednocześnie, olbrzymie inwestycje w cesarską stolicę, jaką stało się Tokio , zaniedbały Osakę. Doprowadziło to do kurczenia się jej dobrobytu i systematycznego spadku wysokiej pozycji na rzecz Tokio i pierwszych otwartych portów morskich dla zagranicznych kontrahentów, jak Hakodate , Jokohama , Kobe czy Nagasaki . Mimo to osakijczycy własnymi siłami postanowili na wzór zachodni zmodernizować miasto. W 1874 r. Osaka uzyskała połączenie kolejowe z nieodległym Kobe, a w 1877 r. z Kioto .

Osaka okazała się atrakcyjnym miastem dla rozwoju przemysłu i począwszy od lat 80. XIX wieku budowano nowoczesne fabryki, stocznie i rafinerie. W 1903 r. uruchomiono pierwszą linię tramwajową, a w dzielnicy Tennōji zorganizowano V Narodową Wystawę Przemysłu, podczas której demonstrowano najnowsze zdobycze techniki.

I wojna światowa przyspieszyła rozwój przemysłu, kiedy lekki przemysł bawełniany stracił na ważności na rzecz przemysłu ciężkiego i chemicznego. Gwałtowna industrializacja przyczyniła się jednak do znacznej degradacji środowiska naturalnego w regionie Hanshin. Nadmiar odpadów z licznych fabryk, skażenie rzek i unoszący się nad miastem gęsty smog sprawiły, że przez europejczyków Osaka została okrzyknięta ″Manchesterem Orientu″. Od połowy lat 20. do początku lat 30. Osaka była najbardziej zaludnionym miastem Japonii i szóstym na świecie. W latach 19201940 ludność Osaki zwiększyła się z 1,3 do 3,3 miliona zameldowanych osób.

W czasie II wojny światowej Osaka była jednym z najważniejszych celów amerykańskich nalotów bombowych. Miasto legło w gruzach i straciło niemal wszystkie zabytki. Po wojnie pełni nadziei na odzyskanie dawnej świetności miasta mieszkańcy budowali Osakę, opierając się na nowych planach urbanistycznych. Rozwój przemysłu w Osace wprawdzie ustał z powodu braku przestrzeni budowlanej i nowych ujęć wody gruntowej, ale miasto, zgodnie z zamierzeniami szybko stało się nową potęgą ekonomiczną.

W latach 50. i 60. zaczęto realizować projekty mające na celu zagospodarowanie nowych dzielnic portowych na sztucznych wyspach i wybrzeżach. Powstały tam nowe fabryki, magazyny i tereny składowe, do których doprowadzono autostrady na estakadach i linie kolejowe dla transportu przeładunkowego. Mimo to w następnej dekadzie stary port w Osace zaczął obumierać. Rewolucyjne przemiany w technice transportu i handlu międzynarodowym spowodowały zmniejszenie, a w niektórych asortymentach towarów nawet zanik potrzeb przeładunkowych.

Choć Osaka w dalszym ciągu pozostaje jednym z najważniejszych ośrodków przemysłu w Japonii, miasto zyskało na uznaniu dzięki rozwojowi sektora handlowo-usługowo-finansowego. Sektor ten stał się najbardziej dochodową dziedziną gospodarki miasta, dzięki czemu Osaka uważana jest dziś za przodujący w Japonii ośrodek biznesu i jeden z najważniejszych na świecie. W 1970 r. w podosakijskiej miejscowości Suita odbyła się, pierwsza w Azji , wystawa światowa Expo , która zgromadziła przeszło 64 mln zwiedzających. Wydarzenie to zareklamowało na świecie Osakę jako bardzo atrakcyjne miasto do zakładania filii zagranicznych korporacji.

W tym samym czasie, w okresie aktywnie działających ruchów ekologicznych, władze miasta uświadomiły sobie, że prestiż Osaki, jak i standard życia jej mieszkańców, zależy od stanu środowiska naturalnego. Wydano rygorystyczne przepisy ograniczające emisję gazów trujących przez zakłady produkcyjne, zapoczątkowano badania nad alternatywnymi źródłami odnawialnymi, założono wiele ogrodów i parków rekreacyjnych. W 1990 r. zorganizowano pierwszą w Azji Międzynarodową Wystawę Parków i Ogrodów z udziałem 83 państw i 55 organizacji, którą odwiedziło ponad 23 mln gości.

W późniejszych latach Osaka także prezentowała się jako dogodny ośrodek dla międzynarodowych wystaw, konferencji i imprez sportowych i kulturalnych. W 1995 r. w mieście odbył się szczyt poświęcony dalszej współpracy gospodarczej krajów APEC , a w 2002 r. spotkanie przedstawicieli OPEC . W tym samym roku w mieście tym odbyły się mistrzostwa świata w piłce nożnej .

Demografia

W latach 60. XX w. Osakę zamieszkiwało przeszło 3 mln osób. Jednakże, wraz ze wzrostem kosztów utrzymania, zanieczyszczeniem powietrza, hałasem wewnątrz metropolii oraz rozbudową metra i kolei naziemnej wykraczającej poza granice miasta, coraz więcej mieszkańców zaczęło osiedlać się na przedmieściach. Obecnie Osakę zamieszkuje ponad 2,6 mln osób, co na powierzchni 222 km² daje gęstość zaludnienia prawie 12 tys. osób na 1 km². W ciągu dnia liczba ludności przebywającej w Osace waha się w granicach 3,6 – 3,8 mln, ponieważ znaczna część ludności z okolicznych miejscowości dojeżdża do pracy i szkół wyższych w Osace. Spośród około 118 tys. obcokrajowców zamieszkujących Osakę ponad 90 tys. stanowią Koreańczycy, skupieni głównie w dzielnicy Tsuruhashi w dystrykcie Ikuno.

Gospodarka

Osaka jest jedną z metropolii globalnych . Ma znaczny udział w wytwarzaniu produktu krajowego brutto (2. miejsce wśród miast Japonii i 7. miejsce wśród miast świata w 2005 r.).

Ponad 30 tys. fabryk i zakładów produkcyjnych okręgu metropolitarnego Keihanshin dostarcza około 1/10 całkowitej produkcji przemysłowej w Japonii. W Osace silnie rozwinięty jest przemysł metalurgiczny (hutnictwa żelaza i metali nieżelaznych), maszynowy, elektrotechniczny, elektroniczny, materiałów budowlanych, ceramiczny, skórzany, włókienniczy, szklarski i spożywczy. Wzdłuż wybrzeży i na sztucznych wyspach działają rafinerie ropy naftowej i skoncetrowany jest przemysł stoczniowy, chemiczny, drzewny, papierniczy i poligraficzny.

Najbardziej dochodową dziedziną gospodarki Osaki jest jednak sektor handlowo-usługowo-finansowy, w którym pracuje 2/3 siły roboczej. Według MasterCard w 2008 r. Osaka zajęła 19. pozycję wśród miast przodujących w konkurencyjności handlu i finansów na świecie. Osakijska giełda papierów wartościowych pod względem pieniężnym jest drugą co do wielkości w kraju i jedną z bardziej znaczących w gospodarce światowej.

Metropolia ta i jej okolice są ośrodkami narodzin wielu ogromnych japońskich korporacji, m.in. takich marek, jak: Daiwa, Daimaru, Marubeni, Matsushita , Sanyo , Sumitomo i Suntory . Działają tu liczne banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, firmy telekomunikacyjne, największe w kraju domy towarowe, luksusowe hotele, ośrodki międzynarodowego handlu i mają tu swoje siedziby i filie agencje prasowe, stacje radiowe i telewizyjne.

Niezwykle istotnym elementem gospodarczym Osaki jest także biznes związany z szeroko rozumianą rozrywką, hazardem, kulturą, modą i kuchnią – odbywają się tu m.in. liczne festiwale muzyczne, międzynarodowe targi mody, imprezy sportowe oraz funkcjonują setki tysięcy placówek gastronomicznych i rozrywkowych. Miasto jest jednym z najbogatszych na świecie, a jego mieszkańcy pomimo niedogodności związanych z bardzo wysokimi kosztami utrzymania, niedoborem terenów zielonych i obiektów wypoczynkowych, znacznym zanieczyszczeniem rzek i powietrza oraz przeludnieniem w centralnych okręgach, prowadzą życie o wysokim standardzie.

Atrakcje

  • Zamek Ōsaka , budowany od 1583 roku, kilkakrotne odbudowywany.
  • Świątynia buddyjska Shitennōji (Czterech Królów Nieba) i chramy szintoistyczne Tenmangū i Imamiya Ebisujinja.
  • Liczne muzea, w tym Muzeum Sztuki Orientalnej, Muzeum Nauki, Narodowe Muzeum Sztuki, Muzeum Historyczne Miasta Osaki, Muzeum Morskie Osaki, Muzeum Wina i Muzeum Piwa.
  • Duża liczba parków rozrywki włączając w to Universal Studios Japan i Expoland.
  • Parki Sumiyoshi, Tsurumiryokuchi, Ōsaka Business Park i ogród zoologiczny w parku Tennōji Kōen.
  • Kaiyūkan – akwarium zawierające 35 tysięcy zwierząt wodnych w 14 zbiornikach, z których największy jest jednocześnie największym zbiornikiem na świecie, zawierającym 5,4 tysiąca ton wody.
  • Shinsaibashi – elegancka dzielnica ekskluzywnych kawiarń, herbaciarń z gejszami , domów towarowych, butików, drogerii, sklepów z kimonami , porcelaną, biżuterią i lokalnymi produktami rzemieślniczymi oraz najlepszych w całym kraju hoteli miłości.
  • Amerikamura – założona na początku lat 70. XX wieku dzielnica propagująca amerykańską kulturę. Na jej obszarze działa około 3 tysięcy amerykańskich butików, sklepów muzycznych, sklepów z zabawkami, dyskotek, kin i nocnych lokali. Dzielnica ta jest enklawą wyzwolonej młodzieży japońskiej buntującej się przeciwko uniformizacji życia społecznego i źródłem narodzin wielu japońskich subkultur młodzieżowych.
  • Yoroppamura – niewielka dzielnica ze sklepami i restauracjami w europejskim stylu (przeważnie włoskim, francuskim, angielskim i irlandzkim).
  • Tsuruhashi – największa w Japonii dzielnica zamieszkała przez Koreańczyków z bazarami, restauracjami i sklepami oferującymi produkty w koreańskim stylu.
  • Dōtonbori – dzielnica teatrów, kabaretów, restauracji z lokalnymi potrawami, klubów karaoke , kasyn i salonów gier. Znajduje się tu jedno z największych na świecie podziemnych centrów handlowo-usługowych i labirynty krytych pasaży handlowych. W Dōtonbori fasady budynków ozdobione są fantastycznymi reklamami mechanicznymi, a wejścia restauracji, klubów i salonów gier otoczone gigantycznymi, podświetlanymi maskami i rzeźbami. Dzięki olbrzymim telebimom, bilbordom na ścianach budynków, świetlnym szyldom i neonom odbijającym się w wodach kanału, Dōtonbori stało się jedną z kilku inspiracji dla Ridleya Scotta w stworzeniu futurystycznej metropolii w filmie Łowca androidów .
  • Nipponbashi i Den Den Town – jedno z największych w kraju skupisk domów towarowych i sklepów oferujących produkty elektrotechniczne i maszynowe (począwszy od kalkulatorów, telefonów i komputerów, poprzez sprzęt RTV i zestaw AGD aż po urządzenia mechaniczne). Jest to także jedno z największych w kraju ośrodków sprzedaży komiksów, filmów i gier komputerowych manga , a także twardej pornografii.
  • Doyamachō – największa w zachodniej Japonii enklawa gejowska z ogromną liczbą klubów, barów i dyskotek przeznaczonych dla mniejszości seksualnych.
  • Tobita Shinchi – dzielnica seks-szopów, salonów masażu, domów publicznych i łaźni w tradycyjnym stylu. Choć w Japonii prostytucja od 1958 roku jest formalnie zabroniona, przepisy antyprostytucyjne są martwe, społeczne przyzwolenie na prostytucję duże, a widok sprzedaży usług seksualnych w Tobicie jest bardziej rażący, niż w pozostałych dzielnicach rozkoszy innych miast japońskich. Skąpo odziane dziewczęta kuszą w oknach wystawowych domów publicznych lub bezpardonowo spacerują głównymi ulicami dzielnicy zachęcając przechodniów do skorzystania z ich usług.
  • Shinsekai – dzielnica restauracji, pijalni, klubów karaoke, bazarów, wesołych miasteczek w japońskich stylu, ulicznych grajków, mimów i wróżbitów, a także jednego z największych na świecie obiektów rekreacyjno-kuruacyjnych Spa World i Wieży Osaka. Jest to największy obszar w mieście, w którym można poczuć plebejską atmosferę starojapońskiej sfery życia rozrywkowego.

Dzielnice miasta

W Osace znajdują się 24 dzielnice (区 – ku):

←zachódWzajemne relacje okręgówwschód→
Nishi-YodogawaYodogawaHigashi-Yodogawa
KonohanaFukushimaKitaMiyakojimaAsahi
MinatoNishiChūōJōtōTsurumi
TaishōNaniwaTennōjiHigashinari
SuminoeNishinariAbenoIkuno
Sumiyoshi Higashi-SumiyoshiHirano

Zobacz też


Inne hasła zawierające informacje o "Osaka":

Boris Blacher orkiestrę) (1954)Hommage à Mozart (Hołd dla Mozarta) (1956)Music for Cleveland (1957)Musik für Osaka (1970)Konzert für Klarinette und Kammerorchester (Koncert na klarnet i ork. kameralną) ...

1970 ...

Historia Japonii ...

Port lotniczy Frankfurt Maskat, Nagoja, Nanikn, Nowy Jork-JFK, Newark, Nicea, Niżny Nowogród, Norymberga, Orlando, Oslo, Osaka-Kansai, Paderborn, Palma de Mallorca, Paryż-Charles de Gaulle, Pekin, Perm, Filadelfia, Portland, ...

Skok w dal ...

Stefan Holm ...

Port lotniczy Stambuł-Atatürk Monachium, Mus, Maskat, Nevşehir, Nowy Jork-JFK, Nicea, Norymberga, Odessa, Oran [od 2008], Osaka-Kansai, Oslo, Paryż-Orly, Praga, Prisztina, Ryga, Rijad, Rzym-Fiumicino, Rostów, Samsun, Sana, Şanlıurfa, ...

Szanghaj ...

Dubaj ...

Hamburg ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Osaka":

119. Przemysł i budownictwo (plansza 12) ...

112. Urbanizacja (plansza 9) Osaka ...

110. Charakterystyka elementów sieci osadniczej (plansza 15) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie