Złota moneta z wizerunkiem Chosroesa II.

Chosrow II Parwiz (Chosroes II) ( pahl. "Zwycięski") (ur. ?, zm. 28 lutego 628 ) – władca z dynastii Sasanidów panujący w latach 591 – 628 , syn Hormizda IV .

W 590 , po śmierci swojego ojca z ręki Bahrama Czobina został uwięziony, wkrótce jednak udało mu się zbiec na dwór cesarza Bizancjum, Maurycjusza . Za cenę Armenii po jezioro Wan został przez niego przywrócony do władzy, a między obu państwami nastał kilkunastoletni okres pokoju. Gdy jednak Maurycjusz został obalony i zamordowany przez Fokasa , Chosrow, występując jako mściciel dynastii justyniańskiej wznowił wojny ( 607 ). Dzięki swym wodzom, Szarbarazowi i Szachinowi, odniósł w nich początkowo szereg świetnych sukcesów: w 611 zdobyto Antiochię , następnie Damaszek i Jerozolimę ( 614 ^[1]).

W 619 Persowie zdobyli Aleksandrię w Egipcie , a do 626 trzykrotnie atakowali Konstantynopol . Już jednak w 622 cesarz Herakliusz rozpoczął kontrofensywę z terenów obecnej Abchazji , jednocześnie bizantyjska dyplomacja skutecznie wyzyskała konflikt między Szarbarazem a Chosrowem, w wyniku jej działań spahbod wycofał się z wojny. W tej sytuacji Persowie zostali w 627 rozgromieni pod Niniwą , a cesarz Herakliusz zdobył Ktezyfon . Wyczerpana Persja nie była zdolna do dalszej walki, Chosrow został obalony i zabity przez syna Kawada – zapoczątkowało to okres chaosu którego Sasanidzi nie zdołali już przezwyciężyć.

Pomimo swego przydomka Chosrow cieszy się opinią władcy nieudolnego, zawdzięczającego sukcesy splotowi okoliczności oraz uzdolnionym podwładnym.

Przypisy