Łabędź krzykliwy
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	blaszkodziobe
Rodzina	kaczkowate
Podrodzina	gęsi
Plemię	gęśce
Rodzaj	Cygnus
Gatunek	łabędź krzykliwy
Nazwa systematyczna
Cygnus cygnus[1]
( Linnaeus , 1758 )
Podgatunki
C. cygnus cygnus C. cygnus buccinator
Kategoria zagrożenia ( CzKGZ )[2]
najmniejszej troski

Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

• Cygnus cygnus cygnus - Palearktykę od Islandii po Kamczatkę . Zimuje w Europie oraz środkowej i wschodniej Azji . Przeloty w marcu - maju i wrześniu - listopadzie. W Polsce sporadycznie gnieździ się, liczny na wybrzeżu Bałtyku zimą i podczas przelotów.
• Łabędź trąbiący (Cygnus cygnus buccinator syn. C. buccinator) - podgatunek północnoamerykański , niekiedy wyodrębniany jako osobny gatunek.

Cechy gatunku 

Jednolicie biały, dziób żółty z czarnym czubkiem. Młode są szare, mają czerwone nogi i dziób bez czarnej plamy u nasady (inaczej niż u łabędzia niemego), szatę białą uzyskują w 3. roku życia. Jego okrzyki są charakterystyczne dla zimnych krajobrazów północy, zwłaszcza w czasie jesiennych przelotów. Dźwięki wykonywane zarówno w locie, jak i na wodzie, przypominają klangor żurawi. Wtedy to ptaki lecą w regularnych formacjach. Prawie dorównuje wielkością łabędziowi niememu, choć nie ma tak okazałej sylwetki. Na wodzie ma wyprostowana szyję i skrzydła położone na grzbiecie, a niemy szyję zgiętą w S i wzniesione skrzydła. Różnica też polega na tym, że w czasie jego lotu nie słychać szmeru. Podobny łabędź czarnodzioby jest wyraźnie mniejszy i dziób czarny na końcu ma mniejsza żółtą plamę.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 150 cm
rozpiętość skrzydeł 200 cm
waga ok. 4,5 - 8,2 kg

Biotop 

Duże jeziora z pasem trzcin, śródleśne jeziorka, moczary, stawy i morskie wybrzeża na arktycznej tundrze, gdzie przybywa już w lutym i marcu. Zimuje na wybrzeżach morskich i w ujściach rzek, a pod koniec tego okresu dobiera się w pary, które pozostają sobie wierne.

Łabędź krzykliwy w czasie żerowania

Gniazdo 

Na lądzie, rzadziej w płytkiej wodzie na brzegu w trzcinach lub na wyspie. Tworzy je stera roślinnych materiałów.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3 do 7 białych jaj w maju lub czerwcu.

Wysiadywanie i dorastanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 35 - 40 dni tylko przez samicę. Samiec czuwa w pobliżu gniazda i w razie potrzeby broni go. Pisklęta wykluwają się w jednym czasie i są wyprowadzane na wodę zaraz po obeschnięciu. Młodymi zajmują się oboje rodzice. Rodzina trzyma się razem, pisklęta płyną sznurem za matką, czasem na jej grzbiecie. Samiec strzeże ich z tyłu. W przypadku zagrożenia reagują oboje rodzice - kąsają dziobem i uderzają skrzydłami. Młode dorastają powoli. Pierze porasta po 2 miesiącach. Karmione są robakami, mięczakami i owadami.

Pożywienie 

Części zielone roślin wodnych i ich nasiona. Pisklęta jedzą również drobne bezkręgowce.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

Zobacz też

, fauna Polski , ptaki Polski .

Łabędź trąbiący (Cygnus cygnus buccinator)

Przypisy

Bibliografia

• Karel, Stastny: Ptaki wodne. Warszawa: Delta, 1993. .