Olimpiada Machabejska (Maccabiah) - olimpiada sportowa organizowana przez izraelską organizację
Maccabi
.
W
1932
roku, pierwsza Olimpiada Machabejska (Maccabiah), międzynarodowe Igrzyska Żydowskie, zatwierdzone przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, odbyła się w
Tel Awiwie
na stadionie
Maccabiah Stadium
. Wystąpiło w niej 500 sportowców żydowskich z 23 krajów.
Druga taka impreza miała miejsce w
1935
roku, wzięło w niej udział przeszło dwa razy więcej atletów (1350 osób) niż w poprzedniej, większość z nich została jednak później w Palestynie, nie chcąc wracać do Europy zagrożonej przez nazistów. W obawie przed powtórzeniem się tego, następne zawody, z
1938
roku, zostały odwołane.
Kolejne imprezy Machabejskie miały miejsce w latach:
1950
,
1953
,
1957
,
1961
,
1965
,
1969
,
1973
,
1977
,
1981
,
1985
,
1989
,
1993
,
1997
i
2001
. Wszystkie miały miejsce w
Tel Awiwie
, oprócz ostatniej, która odbyła się częściowo w
Tel Awiwie
, a częściowo w
Jerozolimie
.
W przedostatniej Olimpiadzie Machabejskiej z
1997
roku - piętnastej – wzięła udział rekordowa liczba uczestników - ponad 5500 sportowców z żydowskich wspólnot w 54 krajach, startujących w ponad 50 konkurencjach.
Olimpiada Machabejska jest obecnie trzecim pod względem wielkości wydarzeniem sportowym na świecie, po
Igrzyskach Olimpijskich
i
Uniwersjadzie
, a także największą imprezą żydowską w ogóle. Większość uczestników zawodów to zapaleni amatorzy, a nie zawodowcy i profesjonaliści. Jednakże były i są również wyjątki, jak np.
Mark Spitz
, który zdobył jako nastolatek 6 złotych medali w pływaniu na Olimpiadzie Machabejskiej w
1965
roku. Później udało mu się jeszcze zdobyć 2 razy złoto, raz srebro i brąz na Igrzyskach Olimpijskich w
Meksyku
w
1968
roku, a także ustanowić nie pobity do igrzysk w Pekinie przez Michaela Phelpsa (Phelps zdobył 8 złotych medali) rekord 7 złotych krążków w
Monachium
w
1972
roku.
Zobacz też
