Oczepiny (zwane też przebabinami, czepieniem, czepinami) to dawny
obrzęd
weselny znany u większości ludów
słowiańskich
, podczas którego panna młoda symbolicznie przechodziła ze stanu panieńskiego w zamężny. Nazwa oczepiny pochodzi od czepca, nakrycia głowy, jakie nosiły mężatki w miejsce panieńskiego wianka.
Oczepiny odbywały się o północy, kiedy to pannę młodą prowadzono do bocznej izby, śpiewając przy tym pieśń
Oj, chmielu, chmielu...
. Potem druhny zdejmowały z głowy panny młodej
wianek
, ścinano jej warkocz lub skracano włosy, a starsze zamężne kobiety nakładały czepiec. Czepiec weselny, z białego płótna, misternie
haftowany
, najczęściej był podarunkiem od matki chrzestnej. Brat panny młodej lub najstarszy drużba wręczał go starościnie (która często była wcześniej swatką). Umieszczony na głowie, naznaczony znakiem
krzyża
, stawał się atrybutem
małżeństwa
.
Oczepinom towarzyszyły różne zwyczaje: panna młoda "na niby" zrzucała i deptała czepek, czasem któryś z drużbów zamiast czepka wkładał jej na głowę męski kapelusz, uciekała dookoła stołu przed mężatkami chcącymi ją oczepić, broniła się przed oczepinami sama lub "pomagali" jej żonaci mężczyźni.
Współcześnie w Polsce pozostałością oczepin jest spotykany na wsi w niektórych regionach zwyczaj datków "na czepiec".
Oczepiny mogą być różnego typu, w szczególnie te nowoczesne np: "Przygotowuję się około stu balonów których do dwóch wkłada się karteczki z napisem "Pan Młody" i "Panna Młoda". Ten kto znajdzie nakłuwając balony wygrywa..."
Zobacz też
Linki zewnętrzne:
Oczepiny współczesne