Kormoranowate
kormoran czarny (Phalacrocorax carbo)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	głuptakowe
Rodzina	kormoranowate
Nazwa systematyczna
Phalacrocoracidae[1]
Reichenbach, 1850
Rodzaje
Microcarbo Phalacrocorax Leucocarbo

Kormoranowate (kormorany, Phalacrocoracidae) – rodzina ptaków z rzędu pełnopłetwych . Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące brzegi mórz i rzek poza Azją Środkową i Oceanią .

Cechy charakterystyczne

Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

• długość ciała 48-100 cm
• rozpiętość skrzydeł 80-160 cm
• masa 0,9-4,9 kg
• silnie wydłużona sylwetka
• długa szyja
• średniej długości, prosty, haczykowato zakończony dziób
• nogi przesunięte ku tyłowi
• w ubarwieniu dominuje czerń
• barwne tęczówki
• barwna skóra nóg i w okolicy dzioba
• doskonali lotnicy
• dobrze pływają i nurkują (do 10 m)
• upierzenie nie jest wodoodporne - po nurkowaniu muszą je wysuszyć
• zasadniczo gnieżdżą się kolonijnie
• zazwyczaj 2 do 4 jaj w zniesieniu
• gniazdowniki .

Systematyka

Do rodziny należą następujące rodzaje ^[2][3]

• Microcarbo
• Phalacrocorax
• Leucocarbo

Gatunki wymieniane u Mielczarka i Cichockiego: kormoran białoskrzydły (Phalacrocorax nivalis), kormoran żałobny (Phalacrocorax melanogenis) i kormoran wspaniały (Phalacrocorax purpurascens) uznawane są za podgatunki kormorana niebieskookiego^[4], natomiast kormoran alaskański (Phalacrocorax kenyoni) za podgatunek kormorana krasnolicego^[5].

Przypisy