Oblężenie Gazy
332 p.n.e.
Po
zajęciu Tyru
Aleksander
poprowadził swoją armię do
Gazy
, wkraczajac po drodze do
Jerozolimy
. W Gazie dochodziło do częstych buntów. Władcą miasta był eunuch Batis, który zatrudnił najemników arabskich i dobrze przygotował się do obrony. Wysokie mury uniemożliwiały praktycznie zdobycie miasta przy wykorzystaniu sprzętu oblężniczego. Aleksander nakazał wybudować wokół twierdzy wał ziemny, gdzie postawiono machiny, które przybliżano stopniowo do murów. Wybudowane wały miały taką wysokość, ze postawiona na nich wieża górowała nad murami i można było z niej prowadzić skuteczny ostrzał obrońców.
Broniący miasta
Arabowie
dokonywali sporadycznych wypadów z miasta, mających na celu zniszczenie machin oblężniczych. W trakcie jednej z takich akcji ranę odniósł Aleksander trafiony pociskiem katapulty w ramię.
Po szczelnym otoczeniu miasta wałem i ustawieniu wież, Macedończycy ponowili ataki, dokonując kilku wyłomów w murach. Sukcesem okazał się czwarty szturm, który Aleksander poprowadził wszystkimi rodzajami wojsk. Macedończycy uderzyli z wszystkich stron a machiny ostrzelały najsłabsze fragmenty murów. Następnie przez powstałe wyłomy, armia Aleksandra wdarła się do miasta, nie oszczędzając nikogo. Masakra obrońców była po części odwetem za zranienie króla podczas walk o miasto. Śmierć poniósł także władca miasta Batis. Po zdobyciu Gazy Aleksander kontrolował całe wybrzeże
Morza Śródziemnego
.
Literatura
- Maciej Milczanowski: Podboje Aleksandra Wielkiego 336-323 p.n.e. Wyd. Inforteditions, Zabrze 2005.
