Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Leto (mitologia)

Leto (mitologia)

Narodziny Apollina i Diany, obraz olejny na płótnie z 1692-1709 autorstwa Marcantonia Franceschiniego, Liechtenstein Museum w Wiedniu
Tytios porywa Leto, greckie malowidło w stylu czerwonofigurowym na attyckiej amforze z VI w. p.n.e., Luwr w Paryżu

Leto (także Latona, gr. Λητώ Lētṓ, łac. Latona, Lato) – mit. gr. tytanida , matka Apollina i Artemidy .

Należała do drugiego pokolenia tytanów[1]. Uchodziła za córkę tytana Kojosa [2][3] i tytanidy Fojbe [2][3] oraz siostrę Asterii [2].

Była kochanką Zeusa. Ze związku tych bóstw przyszła na świat para boskich bliźniąt – Apollo[3][4][5] i Artemida[3][4][5]. Dzieci urodziły się na wyspie Delos (późniejszym ośrodku kultu obydwu bóstw)[6][7][8], bowiem tutaj Leto znalazła schronienie przed wężem Pytonem , którego zesłała na nią zazdrosna Hera [9].

Postać tytanidy natchnęła rzeźbiarzy (wschodni przyczółek Partenonu i fryz pergameńskiego ołtarza , przedstawiający sceny z gigantomachii) i malarzy wazowych (Tytios porywa Leto) starożytnej Grecji[3].

Imionami tytanidy nazwano planetoidy68 Leto i 639 Latona .

Zobacz też

Przypisy

  1. Carlos Parada: Titans (Second generation, descending from the first) ( ang. ). W: Greek Mythology Link [on-line]. [dostęp 2010-04-28].
  2. 2,0 2,1 2,2 Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 207. . 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Vojtech Zamarovský : Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 259. . ; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej.
  4. 4,0 4,1 Homer : Odyseja. Warszawa: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej. Czytelnik, 1972, s. 370. ISBN O-019-277. 
  5. 5,0 5,1 Homer : Iliada. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968, s. 365. ISBN L-16-1023. 
  6. Aaron J. Atsma: Apollon cult ( ang. ). W: The Theoi Project: Greek mythology. Exploring mythology in classical literature and art. [on-line]. 2000-2008. [dostęp 2010-08-06].
  7. Homer: Odyseja, op. cit. , s. 360, Cytat: „Wysepka na Morzu Egejskim, jedna z Cyklad. Sławne miejsce kultu Apollina, którego po długiej wędrówce miała tu w bólach porodzić Latona”.
  8. Zygmunt Kubiak : Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki-Bertelsmann Media, 2005, ss. 234-235. . Cytat: „Według hymnu Do Apollina Delijskiego tylko Apollo został urodzony na tej wyspie”. 
  9. Bogowie olimpijscy. W: Jan Parandowski : Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, ss. 51-58. . 

Linki zewnętrzne

  • Leto . W: Greek Mythology Link. [dostęp 2010-04-28]. ( ang. )
  • Leto . W: Greek Mythology Names Index. [dostęp 2010-04-28]. ( ang. )
  • Leto . W: The Theoi Project: Greek mythology. Exploring mythology in classical literature and art. [dostęp 2010-04-28]. ( ang. )
  • Leto (William Smith: Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1867). W: The Ancient Library. The complete classics bookshelf on the web. [dostęp 2010-08-06]. ( ang. )
  • The Theogony of Hesiod (translated by Hugh G. Evelyn-White). W: The Internet Sacred Text Archive. [dostęp 2010-04-28]. ( ang. )


Inne hasła zawierające informacje o "Leto (mitologia)":

Rodzimy Kościół Polski ...

I wiek ...

Aurora ...

Widmo ...

John William Waterhouse ...

Neoplatonizm ...

Balet ...

Karma ...

Ananke (bogini) ...

Rod (bóg) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Leto (mitologia)":

Renesansowy charakter fraszek Jana Kochanowskiego (plansza 7) ...

008a. Grecja (plansza 13) ...

Początki teatru (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie