Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nikołaj Krylenko

Nikołaj Krylenko

Nikołaj Wasilewicz Krylenko ros. Николай Васильевич Крыленко (ur. 14 maja 1885 Biechtiejewo gubernia smoleńska , zm 29 lipca 1938 Moskwa ) – działacz partii bolszewików , urzędnik państwowy RFSRR (prokurator generalny), współtwórca kodeksu karnego ZSRR.

Urodził się w rodzinie zesłańca politycznego. Do SDPRR wstąpił w 1904 roku. Zakończył historyczno filozoficzny wydział Uniwersytetu w Petersburgu w 1909 i wydział prawny Uniwersytetu Charkowskiego w 1914 . Uczestnik rewolucji 1905 - 1907 . Robotę partyjna prowadził w Petersburgu i Moskwie. Od 1906 członek organizacji wojskowej petersburskiego Komitetu Sosjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR). Od 1911 pracował jako redaktor w gazecie "Gwiazda" (Zwiezda), a od 1913 w Prawdzie . Latem 1914 emigrował do Szwajcarii, gdzie uczestniczył w Konferencji Przedstawicieli Zagranicznych SDPRR w Bernie . Latem 1915 powrócił do Rosji. Aresztowany w 1916 i skierowany do wojska na front w stopniu chorążego. W czasie rewolucji lutowej 1917 wybierany sekretarzem komitetów partyjnych: pułku, dywizji, a w kwietniu 11 Armii Frontu Południowo-Zachodniego . Delegat I Ogólnorosyjskiego Zjazdu Rad z ramienia frakcji bolszewików. Członek pierwszego Ogólnorosyjskiego Komitetu Wykonawczego (rząd Radziecki- OKW). W czerwcu 1917 wybrany członkiem Biura Ogólnorosyjskiej Organizacji Wojskowej przy KC SDPRR(b). W czasie rewolucji październikowej 1917 członek Piotrogradzkiej Rady Wojskowo Rewolucyjnej. Wszedł w skład pierwszej Rady Komisarzy Ludowych, członek komitetu ds. wojskowych i morskich. Od 9 listopada 1917 wyznaczony na Najwyższego Naczelnego Dowódcę Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej i komisarza ds. wojskowych i morskich (minister obrony).

Od marca 1918 organizował sowieckie sądownictwo i prokuraturę. Był współtwórcą kodeksu karnego RFSRR, w tym w szczególności art. 58 KK RFSRR będącego podstawą masowego terroru politycznego. Do 1931 główny prokurator oskarżający w procesach politycznych w tym w procesach pokazowych ( proces eserowców 1922, proces szachtyński 1928, proces mienszewików 1931). W l. 1922 - 1931 przewodniczący Trybunału Najwyższego przy OKW, zastępca komisarza sprawiedliwości, naczelny prokurator Rosyjskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (Rosji Radzieckiej). Od 1936 komisarz sprawiedliwości ZSRR . Uczestniczył w opracowywaniu konstytucji Rosji Radzieckiej i ZSRR oraz kodeksów. Prowadził pracę naukową na uczelniach, m. in. zastępca szefa katedry prawa karnego Uniwersytetu Moskiewskiego. Zajmował się także turystyką: uczestnik wyprawy na Pamir , przewodniczący Komisji Turystyki i Alpinizmu. Na zjazdach partii wybierany do władz Centralnej Komisji Kontroli WKP(b). Autor wydawnictw teoretycznych i praktycznych o teorii budowy ZSRR jako państwa socjalistycznego i jego systemu prawnego. W 1938 aresztowany i stracony w czasie tzw. "wielkiej czystki".

Członek Ogólnorosyjskiego Komitetu Wykonawczego i Prezydium OKW.

Autor: Sąd i prawo w ZSRR. t. 1 -3 wyd. w l. 1927 -30; Wybrane sprawy sądowe. wyd. 1964

Odznaczenia: Order Lenina i Order Czerwonego Sztandaru .

Zobacz też


Bibliografia

  • Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 13 Moskwa 1973.


Inne hasła zawierające informacje o "Nikołaj Krylenko":

Nowa Polityka Ekonomiczna ...

1986 ...

Szkoła Rycerska ...

Zawał mięśnia sercowego ...

1908 ...

Armia Czerwona ...

Order Orła Białego ...

1932 ...

1983 ...

1962 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Nikołaj Krylenko":

128 Początki panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pierwszy rozbiór Polski (plansza 6) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie