Icchak Ben-Zwi (ur.
24 czerwca
1884
, zm.
23 kwietnia
1963
) – drugi
prezydent państwa
Izrael
.
Urodził się w
1884
roku w mieście
Połtawa
na
Ukrainie
, jako Izaak Szymszelewicz, syn żydowskiego nauczyciela i pisarza (Zwi Shimshi).
Po pogromie w Kiszyniowie (
1903
r.), organizował pierwszą żydowską organizację samoobrony na
Ukrainie
. W
1907
roku wyemigrował do
Palestyny
, gdzie założył żydowską organizację obronną
Haszomer
.
Podczas
I wojny światowej
, w
1915
roku razem z
Dawidem Ben-Gurionem
zostali wydaleni przez
Turków
z
Palestyny
za
syjonizm
. W
1917
roku zaciągnął się do brytyjskiej armii i wraz z nią powrócił do Palestyny. Od
1920
roku działał na rzecz utworzenia żydowskiej podziemnej organizacji wojskowej
Hagana
.
Był liderem
socjalistycznych
syjonistów. Współdziałał przy założeniu Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (
Histadrut
–
1921
r.,
Hajfa
). W latach
1931
-
1948
był pierwszym przewodniczącym i Prezydentem Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
W styczniu
1949
roku został wybrany do pierwszego izraelskiego
parlamentu
Knesetu
. 8 grudnia
1952
roku został wybrany drugim prezydentem państwa
Izrael
.
Przeniósł rezydencję prezydencką z Rehowot do
Jerozolimy
. Prowadził badania nad tradycją, zwyczajami i religią orientalnych społeczności żydowskich (Jemen, Persja, Buchara i inne). Spisał ponad dwadzieścia tomów historii Żydów. W toku swojej pracy badawczej założył fundację Yad Yitzhak Ben-Zwi, zajmującą się studiami nad żydowską społecznością, Ziemią Izraela i Jerozolimą.
Trzykrotnie został wybrany na
prezydenta Izraela
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne