Neumy na czterolinii: Drømte mig en drøm i nat , ok. 1300

Neumy – forma notacji muzycznej w średniowieczu . Obejmuje ona znaki w formie kropek (punctum) i kresek (virga) przedstawiające przybliżony przebieg melodii ; nie zawsze określają one dokładny czas trwania i wysokość dźwięku . Neumy zapisywano początkowo bezliniowo, później na czterolinii.

Tempo jednej neumy określa się w przybliżeniu jako spokojną ósemkę . W różnych krajach oraz na przestrzeni wieków, neumy przyjmowały i pod względem trwania, i wysokości oraz samego zapisu różną postać. W związku z tym nazywane są neumami bizantyńskimi, włoskimi, francuskimi, gotyckimi itd. W stylu rzymskim neuma była rombem .

Ten system notacji charakterystyczny jest dla chorału gregoriańskiego .

Przykładowe rodzaje neum

• pes, podatus lub pedalus - neuma wznosząca się
• clivis lub flexa - neuma opadająca
• torculus - nuta środkowa
• porrectus
• climacus
• scandicus
• porrectus flexus
• scandicus flexus
• torculus resupinus
• quilisma
• liquescens - nutka zanikająca

Zobacz też

• pięciolinia