Szkielet nerwacji liścia rośliny z rodziny magnoliowatych .

Nerwacja, żyłkowanie, unerwienie ( ang. nervation, nervature, venation, łac. nervatio, venatio) - układ nerwów (żyłek, wiązek przewodzących ) w liściach , działkach i płatkach kwiatu . Opisywana zwykle w odniesieniu do liści ze względu na znaczenie w oznaczaniu taksonów . Głównym zadaniem wiązek przewodzących w liściu jest dostarczenie do jego tkanek wody i odprowadzenie asymilatów , a także usztywnienie blaszki liściowej.

Podziały

1. Ze względu na liczbę wiązek przewodzących wyróżnia się:

• liście jednożyłkowe (np. u skrzypów i iglastych ),
• liście wielożyłkowe (np u okrytonasiennych ).

2. Ze względu na sposób ułożenia nerwów nerwacja może być:

• dłoniasta (łac. palmata) - z nasady liścia wybiega kilka nerwów pierwszego rzędu, które rozchodzą się promieniście ku obwodowi liścia (np. przywrotnik );
• pierzasta (łac. pinnata) - z nasady liscia wybiega - jako pewnego rodzju przedłużenie ogonka liściowego - nerw główny, od którego w lewo i w prawo odgałęziają się nerwy boczne (np. grab );
• siateczkowata (łac. conjuncta) - pierzasta lub dłoniasta z wyraźnymi, poprzecznymi nerwami;
• równoległa (łac. parallela) - z nasady liścia wybiega kilka nerwów ustawionych równolegle (np. trawy ) lub łukowato (np. konwalia ), przy czym w tym drugim przypadku nerwy zbiegają się ku sobie na szczycie liścia;
• wachlarzowata, dychotomiczna, widełkowa (łac. acrodoma) - z nasady liścia wybiegają liczne nerwy rozchodzące się wachlarzowato i rozgałęziające się widlasto (np. miłorząb ).

Użyłkowanie liścia: a. pierzaste, b. siatkowate, c. równoległe, d. dłoniaste, e. wachlarzowate

3. Biorąc pod uwagę sposób zakończenia przebiegu nerwów nerwacja liści może być:

• otwarta - nerwy kończą się ślepo nie łącząc się z sobą
• zamknięta - końcowe odgałęzienia nerwów są ze sobą połączone.

Źródła

1. Encyklopedia Szkolna Biologia. WSiP S.A.

2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .