Sekretarzyk w stylu Ludwika XV

Sekretarzyk (z franc. secrétaire), (z łac. secretum - "tajemnica") - rodzaj mebla do pisania, przechowywania korespondencji i podręcznych drobiazgów. Występuje również pod staropolską nazwą: sekretarz, sekreter, sekreterka.

Podstawową formą jest mebel podobny kształtem do niewielkiego stolika z nadstawą, często z szufladą w oskrzynieniu. Nadstawa zamykana płytą uchylną, bębnem lub roletą drewnianą zawiera liczne schowki i szufladki.

Czasem sekretarzyk przyjmuje formę samej nadstawy w celu łatwiejszego transportu. Wtedy nosi nazwę sekretarzyka podróżnego, pultyny, skryptorium .

Mimo dość charakterystycznego wyglądu mylony jest często z meblami o podobnej funkcji takimi jak:

• biurko
• sekretera
• kantorek

Występowanie

• sekretarzyk jako nowa forma mebla pojawił się w XVIII w. we Francji i rozpowszechnił w całej Europie w różnych odmianach stylowych.

Charakterystyka

• Mebel w konstrukcji szkieletowej-stojakowej z nadstawą w konstrukcji skrzyniowej

podstawa w zależności od konstrukcji - oskrzyniowa lub deskowa

nadstawa w formie skrzynki o licznych przegródkach i szufladkach zamykanej skośną pokrywą, żaluzją lub bębnem

• Materiały konstrukcyjne, wykończeniowe także formy zdobnicze zależne są od aktualnie panującej mody czy konwencji w sztuce

Odmiany (nazwa mebla)

• bonheur-du-jour
• davenport
• secrétaire à dos d'âne
• sekretarzyk z ekranem

Galeria

Skryptorium

Sekretarzyk Marii Antoniny

Sekretarzyk XIX w.

Inna forma sekretarzyka z żaluzjami

Bibliografia

• Słownik terminologiczny mebli - Izydor Grzeluk - PWN 2000 -

Linki zewnętrzne

Sekretarzyki w zbiorach francuskich - Przewodnik podróżnika

Artykuły związane z tym tematem

Meble , Meblarstwo , Style w meblarstwie