Neowulgata – (inna nazwa Neo-Wulgata, łac . Nova Vulgata) Przekład Biblii na język łaciński , będący zrewidowaną i poprawioną wersją Wulgaty .

W 1965 roku utworzono komisję do spraw Neowulgaty. Miała ona poprawić łaciński tekst uwzględniając współczesną wiedzę. W 1969 roku wydano pierwszą część Nowej Wulgaty, a w 1979 roku wydano ją w całości. Stała się ona oficjalnym tekstem używanym w łacińskiej liturgii Kościoła rzymskokatolickiego . W 1986 opublikowano wydanie II poprawione. W wydaniu tym zastąpiono imię Boże Jahwe , wyrazem Dominus (Pan). W 2001 Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała instrukcję ”Liturgiam authenticam”. W rozporządzeniu tym Neowulgatę, jako oficjalną Biblię Kościoła katolickiego, czyni się podstawą wszystkich innych tłumaczeń stosowanych w księgach liturgicznych. Neowulgata jest prezentowana jako wzór tłumaczenia w zakresie zastosowania warsztatu filologicznego i układu ksiąg w całości oraz ich części.

Neowulgata wydana w mniejszym formacie zawiera szereg błędów typograficznych, np. w tłumaczeniu Iz 6,1 zamiast Dominum sedentem jest Dominum edentem, co komicznie zmienia znaczenie tekstu^[].

Zobacz też

• Wulgata sykstoklementyńska
• Vetus latina
• Sobór trydencki

Źródła

• ”Nowa encyklopedia powszechna PWN”, tom 6, str.909, Warszawa 1998 ,
• Strażnica , 1 kwietnia 2009 , str.22,23, ISSN 1234-1150.

Linki zewnętrzne

• Liturgiam authenticam ( ang. )