Plan miasta Naukratis

Naukratis – jedyna grecka kolonia w Egipcie faraonów .

Miasto założono w końcu VII lub na początku VI wieku p.n.e. , w delcie Nilu , nad jego zachodnią odnogą, ok. 70 km od wybrzeża morza. Założycielami miasta, a w początkowym okresie istnienia – emporium handlowego , byli koloniści z greckiego Miletu , którzy uzyskali pozwolenie i przywileje od Psametyka II ^[1] i Ahmose II . Naukratis było zamieszkane wyłącznie przez Greków i pełniło funkcję pośrednika między Egiptem a światem helleńskim. Monopol na handel posiadało zapewne do okresu perskiego, a prawdopodobnie nawet do założenia Aleksandrii , kiedy to straciło na znaczeniu i upadło. Greccy kupcy nabywali od Egipcjan głównie biżuterię, wonności, luksusowe lniane tkaniny, lekarstwa, papirus i pszenicę.

W mieście powstały świątynie poświęcone greckim bogom: Zeusowi , Herze , Apollinowi , Afrodycie i najważniejsze sanktuarium Hellenion . Hellenion zostało zbudowane przy pomocy greckich polis – m.in. Rodosu , Halikarnasu , Knidos , Chios , Teos , Fokai . W Naukratis, w czasie swojej podróży po Egipcie, przebywał Herodot , który wspomina o nim w swoich Dziejach, i zapewne grecki prawodawca Solon . W Naukratis urodził się Atenajos.

Miasto zostało odkryte w 1884 przez archeologa W. M. Flindersa Petrie . W toku wykopalisk archeologicznych odkryto resztki kilku świątyń, domów, rzeźby z okresu faraonów XXVI dyn. (VII–VI w. p.n.e.) oraz wiele ceramiki, z wyrobu której Naukratis był słynny.

Ciekawostki

Grekom mieszkającym w Naukratis nie wolno było zawierać małżeństw z Egipcjankami. Faraon Ahmose II (570–526 p.n.e.) w 560 p.n.e. ^[1] wydał rozporządzenie, na mocy którego wszelki handel między Grekami a Egipcjanami mógł się odbywać wyłącznie w Naukratis.

Przypisy

Bibliografia

• Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka Historia starożytnych Greków, t. 1, PWN Warszawa 1988, s. 173-174.