Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Narodowa Partia Robotnicza

Narodowa Partia Robotnicza (NPR) - polska partia polityczna, utworzona w 1920 przez połączenie Narodowego Związku Robotniczego i Narodowego Stronnictwa Robotników, które działały na ziemiach dawnego zaboru pruskiego oraz na Śląsku. Była to partia chadecka, odwołująca się do robotników, jednak w przeciwieństwie do partii socjalistycznych i komunistycznych głosiła program solidaryzmu klasowego.

Narodowa Partia Robotnicza cieszyła się przeważającymi wpływami w Zjednoczeniu Zawodowym Polskim (ZZP). Sytuacja na Śląsku i wybuch III powstania śląskiego absorbowały poważną część NPR. Partia włożyła wiele wysiłku w pomoc dla powstania, której towarzyszyła ostra propaganda antyniemiecka. W raz z ZZP partia zaabsorbowana była też działalnością w obronie interesów ekonomicznych robotników rolnych, a także kolejarzy na terenie Wielkopolski i Pomorza. Na czele NPR stali m.in Karol Popiel, Ludwik Waszkiewicz, Adam Chądzyński.

Dla oblicza partii i kształtu jej programu znaczenie miał II Kongres NPR w Krakowie ( 4 - 6 IX 1921 r.). Uchwalony wówczas program proklamował zasadę walki klasowej, którą łączył z hasłem solidarności narodowej.

"Uznając walkę klas jako czynnik rozwoju społecznego i fakt niewątpliwy, NPR prowadzi tę walkę w granicach interesów ogólnopaństwowych.... uznaje wspólność interesów ogólnonarodowych proletariatu polskiego z innymi klasami społecznymi... rozwiązanie wielkich zagadnień społecznych musi się dokonać nie przez dyktaturę proletariatu, lecz przez rozległe reformy... w ramach demokratycznego ustroju" - głosił program, który jednocześnie postulował uspołecznienie kluczowych gałęzi przemysłu, popieranie spółdzielczości, udział robotników w administracji przedsiębiorstw i w zyskach. Zadania polityczne obejmowały demokratyczny ustrój państwa i samorządów, z jednoizbowym sejmem oraz zagwarantowaniem Polakom przewagi w państwie, przy ograniczeniu roli mniejszości narodowych.

W NPR ścierały się prądy dążące do wytworzenia większości centro-lewicowej z grupami grawitującymi ku prawicy. Wyrazem tego był rozłam w klubie sejmowym partii w lipcu 1922 r.

Z biegiem czasu partia traciła poparcie, szczególnie na ziemiach byłego Królestwa Polskiego. W Sejmie I Kadencji miała ona jednak 18 mandatów, co stawiało ją jako szóste stronnictwo parlamentarne. NPR wchodziła do części koalicji – m.in. była częścią rządu Aleksandra Skrzyńskiego.

Po przewrocie majowym w 1926 NPR podzieliła się – część działaczy poparła działania Piłsudskiego, tworząc tzw. NPR-Lewicę, a później Narodowe Stronnictwo Pracy, które weszło w skład BBWR. Tymczasem pozostała część partii przeszła do opozycji i weszła do Centrolewu. W 1937 doszło do połączenia NPR z Chrześcijańską Demokracją i utworzenia Stronnictwa Pracy.

Do bastionów politycznych NPR należały dawne ziemie pruskie – Pomorze, Wielkopolska i Górny Śląsk.


Inne hasła zawierające informacje o "Narodowa Partia Robotnicza":

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Mer (urzędnik) ...

Walka ...

1986 ...

Orlęta Lwowskie ...

Insurekcja kościuszkowska ...

1977 ...

Rada Najwyższa Narodowa ...

1806 ...

Kulturkampf ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Narodowa Partia Robotnicza":

204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 7) ...

203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 8) ...

208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 9) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie