Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Boris Blacher

Boris Blacher

Boris Blacher 1922 na zdjęciu z rosyjskiego świadectwa maturalnego

Boris Blacher (ur. 19 stycznia 1903 w Newchwang (obecnie Yingkou , Chińska Republika Ludowa ), zm. 30 stycznia 1975 w Berlinie ) – kompozytor i muzykolog niemiecki.

Ojciec Borisa Blachera był Niemcem pochodzącym z Tallinna , dyrektorem rosyjsko-niemieckiego banku kierującym oddziałami tegoż banku w Chinach, na Syberii i Mandżurii.

Boris Blacher uczęszczał do szkół w Yantai , Wuhan , Irkucku i Harbinie . Opanował biegle wiele języków: niemiecki, rosyjski, angielski, chiński, włoski. Uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Zainteresował się teatrem operowym i pracował jako wolontariusz na różnych scenach.

W roku 1922 przez Szanghaj i Paryż dotarł do Berlina . Początkowo studiował architekturę i matematykę, od 1924 rozpoczął wyższe studia muzyczne. W roku 1925 skomponował muzykę do filmu o Bismarcku, 1927 trzy utwory na flet, dwa klarnety i perkusję, 1929 kameralną operę dadaistyczną Habemeajaja. Utrzymywał się z lekcji muzyki, pisania utworów rozrywkowych i z akompaniowania przy projekcji niemych filmów.

W roku 1937 Filharmonicy Berlińscy wykonali jego Concertante Musik für Orchester pod dyrekcją Carla Schurichta. Został pedagogiem w Konserwatorium Drezdeńskim, lecz pozbawiono go pracy 1939 , gdyż wystąpił w obronie muzyki Arnolda Schönberga , Paula Hindemitha i Dariusza Milhauda .

Po II wojnie światowej stworzył wiele kompozycji, m.in. popularne „Wariacje na temat Paganiniego”. Prowadził klasę kompozycji w Międzynarodowym Instytucie Muzycznym w Berlinie-Zehlendorf. 1948 został powołany na profesora Wyższej Szkoły Muzycznej w Berlinie, 1953 został jej prezesem.

Boris Blacher napisał m.in. 14 oper, 9 baletów, koncerty na fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, trąbkę i klarnet, oraz symfonie, kantaty, utwory chóralne i kameralne oraz pieśni.

W swoich utworach korzystał z własnego systemu „zmiennego metrum”. Większość kompozycji była utrzymana w konwencji atonalnej, lecz dzięki barwnej instrumentacji i pogodnemu nastrojowi cieszyła się powszechnym uznaniem.

W roku 1960 Blacher zajął się muzyką elektroniczną. Interesował się też jazzem. Do jego uczniów należało wielu później sławnych kompozytorów, m.in. Gottfried von Einem , Francis Burt, Klaus Huber i Aribert Reimann .

Żoną Borisa Blachera była pianistka Gerty Blacher-Herzog. Spośród czworga dzieci dwoje zostało artystami, młodszy syn Kolja został skrzypkiem i profesorem Szkoły Wyższej Muzyki i Teatru w Hamburgu, córka Tatiana została aktorką.

Dzieła

Opery

  • Habemeajaja. Opera kameralna (1929)
  • Fürstin Tarakanowa. (Hrabina Tarakanowa) Opera (1940)
  • Die Flut. (Powódź) Opera (1946 premiera radiowa, 1947 premiera sceniczna)
  • Die Nachtschwalbe, (Nocna jaskółka) Nokturn dramatyczny (1948)
  • Preußisches Märchen. (Bajka pruska) Ballet-Opera (1949)
  • Abstrakte Oper Nr. 1 (Opera abstrakcyjna) (1953/57)
  • Rosamunde Floris. Opera (1960)
  • Zwischenfälle bei einer Notlandung. (Wypadki podczas awaryjnego lądowania) Opera (1964)
  • Zweihunderttausend Taler. (Dwieście tysięcy talarów) Opera (1969)
  • Yvonne, Prinzessin von Burgund. (Iwona, księżniczka Burgunda) Opera (1973)

Balety

  • Fest im Süden. (Święto na południu) Dramat taneczny (1935)
  • Chiarina. Balet (1946)
  • Hamlet. Balet (1949)
  • Lysistrata. Balet (1950)
  • Tristan. Balet (1965)

Utwory chóralne

  • Gesang der Rotationsmaschinen (Śpiew maszyn rotacyjnych) na chór mieszany (1930)
  • Der Großinquisitor. (Wielki Inkwizytor) Oratorium (1942)
  • Requiem (1958)

Utwory na orkiestrę

  • Concerto für 2 Trompeten und 2 Streichorchester (Koncert na dwie trąbki i dwie orkiesrty smyczkowe) (1931)
  • Kleine Marschmusik für Orchester (Mała muzyka marszowa na orkiestrę) (1932)
  • Kurmusik für kleines Orchester (Muzyka zdrojowa na małą orkiestrę) (1933)
  • Divertimento für Streichorchester (Divertimento na orkiestrę smyczkową) (1935)
  • Divertimento für sinfonisches Blasorchester (Divertimento na symfoniczną orkiestrę dętą) (1936)
  • Concertante Musik (Muzyka koncertująca) na orkiestrę (1937)
  • Rondo für Orchester (Rondo na orkiestrę) (1938)
  • La Vie. (Życie) Sceny taneczne na orkiestrę (1938)
  • Estnische Tänze (Tańce estońskie) na 10 instrumentów dętych (1938)
  • Hamlet. Poemat symfoniczny na wielką orkiestrę (1940)
  • Symphonie Nr. 2 in D (Symfonia nr 2 D-Dur) (1942)
  • Partita für Streicher und Schlagzeug (Partita na smyczki i perkusję) (1945)
  • Erstes Klavierkonzert (I Koncert fortepianowy) (1947)
  • Paganini-Variationen (Wariacje na temat Paganiniego) na orkiestrę (1947)
  • Konzert für Violine und Orchester (Koncert skrzypcowy) (1948)
  • Zweites Klavierkonzert (Drugi koncerty fortepianowy ze zmiennym metrum) (1952)
  • Konzert für Bratsche u. Orchester (Koncert na altówkę) (1954)
  • Zwei Inventionen für Orchester (Dwie inwencje na orkiestrę) (1954)
  • Hommage à Mozart (Hołd dla Mozarta) (1956)
  • Music for Cleveland (1957)
  • Musik für Osaka (1970)
  • Konzert für Klarinette und Kammerorchester (Koncert na klarnet i ork. kameralną) (1971)
  • Poème (Poemat) na wielką orkiestrę (1974)

Inne utwory

  • Jazz-Koloraturen für Sopran, Altsaxophon und Fagott (Koloratury jazzowe na sopran, saksofon altowy i fagot) (1929)
  • I. Streichquartett (I kwartet smyczkowy) (1929)
  • Ornamente. (7 studiów zmiennego metrum na fortepian) (1950)
  • Sonate für Violine solo (Sonata na skrzypce solo) (1951)
  • Epitaph, IV. Streichquartett (Epitafium. IV kwartet smyczkowy) (1951)
  • Aprèslude. Cztery pieśni do słów Gottfrieda Benna (1958)
  • Jüdische Chronik. (Krronika żydowska) (wspólnie z kompozytorami: Paul Dessau , Karl Amadeus Hartmann , Hans Werner Henze i Rudolf Wagner-Régeny , 1961)
  • Multiple Raumperspektiven für Klavier und drei Klangerzeuger (Wielokrotne perspektywy przestrzenne na fortepian i trzy źródła dźwięku) (1962)
  • Studie in Schwarz (Studium w czerni) (1962)
  • Glissierende Deviationen (Dewiacje glissando) (1962)
  • Der Astronaut. Major Cooper umkreist die Erde. (Astronauta. Major Cooper okrąża Ziemię) Elektroniczne studium przestrzeni (1963)
  • Skalen 2:3:4 (1964)
  • Variationen über ± 1 für Streichquartett und Jazz-Combo (Wariacje na temat ± 1 na kwartet smyczkowy i jazz-combo) (1966)
  • Variationen über einen divergierenden c-moll-Dreiklang, V. Streichquartett (Wariacje na temat różnicującego się trójdźwięku c-moll) (1967)
  • Blues, Espagnola und Rumba philharmonica na 12 wiolonczeli solo (1972)
  • 24 Préludes für Klavier (24 preludia na fortepian) (1974)

Źródło

  • Heribert Henrich u. Thomas Eickhoff: "Boris Blacher". Hofheim, 2003.
  • Heribert Henrich u. a.: Boris Blacher 1903-1975. Dokumente zu Leben und Werk. Berlin 1993,
  • Jürgen Hunkemöller: Boris Blacher, der Jazz-Komponist. Frankfurt/M. 1998,
  • Hanns Heinz Stuckenschmidt: Boris Blacher. Berlin 1985,


Inne hasła zawierające informacje o "Boris Blacher":

Boris Blacher Boris Blacher 1922 na zdjęciu z rosyjskiego świadectwa maturalnegoBoris Blacher (ur. 19 ...

Lata 30. XX wieku ...

1937 ...

2010 ...

Literatura – przegląd chronologiczny ...

1999 ...

2006 ...

Robert Conquest ...

Eserowcy ...

I Zarząd Główny KGB ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Boris Blacher":

182. Włamanie w Amsterdamie (plansza 27) ...

182. Włamanie w Amsterdamie (plansza 21) ...

37. Organizacje międzynarodowe ? ASEAN, WNP, Europejskie organizacje (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie