Flaga Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża

Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, MKCK - prywatna organizacja humanitarna z siedzibą w Genewie , której głównym celem działania jest pomoc poszkodowanym w wyniku konfliktów zbrojnych . MKCK jest trzykrotnym laureatem Pokojowej Nagrody Nobla .

Informacje ogólne

Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża jest niezależną, neutralną organizacją zapewniający ochronę i pomoc humanitarną ofiarom wojny i przemocy. Nie jest organizacją rządową, mimo iż współpracują z nią rządy państw. Nie jest również organizacją pozarządową , ponieważ oprócz działalności społecznej i indywidualnej obejmuje także zakres działalności państwowej. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał obecną nazwę w 1880 po przyjęciu jako znaku rozpoznawczego dla sanitariuszy i szpitali polowych odwrotnych barw sztandaru Szwajcarii (biały krzyż na czerwonym tle).

Jest to centrum informacji o jeńcach , osobach internowanych i zaginionych. Interweniuje również w tych sprawach u właściwych władz, zajmuje się poszukiwaniem zaginionych oraz wymianą jeńców podczas wojny Komitet spieszył z pomocą humanitarną ofiarom konfliktów w Wietnamie , na Bliskim Wschodzie , w Ameryce Środkowej i Afryce . Uczestniczy w przygotowaniu projektów konwencji dotyczących humanitarnego prawa konfliktów zbrojnych. Może z upoważnienia stron walczących występować w roli mediatora i pośredniczyć w wymianie jeńców wojennych, rannych i chorych osób cywilnych.

Stanowi część składową Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Półksiężyca (z działalności MKCK wywodzi się Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Półksiężyca, a także normy międzynarodowego prawa humanitarnego , w szczególności Konwencje genewskie ) i jako jego najstarsza część jest naczelnym organem obradującym i kontrolującym pozostałe).

Może składać się maksymalnie z 25 członków, którzy spotykają się na zgromadzeniu 10 razy do roku. Ma trwały mandat prawa międzynarodowego, by pomagać jeńcom, rannym i chorym, a także cywilom dotkniętym przez konflikt. Ze swoją kwaterą w Genewie , w Szwajcarii, MKCK jest reprezentowany w około 80 państwach i skupia mniej więcej 12 000 osób. Podczas konfliktów MKCK podejmuje działalność przez narodowe stowarzyszenia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i ich Międzynarodową Federację.

Jego organem prasowym jest założony w 1919 "Revue internationale de la Croix Rouge".

Mandat

Mimo że członkostwo w Komitecie nie jest międzynarodowe, to jego działalność ma taki charakter, ze względu na mandat utworzony na podstawie:

• statut MKCK, który nakłada obowiązek przedsięwzięcia działań w sytuacjach wewnętrznej przemocy, do której nie stosuje się Konwencji Genewskich
• cztery konwencje genewskie z 12 sierpnia 1949 roku o ochronie ofiar wojny:
• I konwencja genewska o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych na lądzie
• II konwencja genewska o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu
• III konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny

oraz ich protokołach dodatkowych z 8 czerwca 1977 roku

• protokół I o międzynarodowych konfliktach zbrojnych
• protokół II o konfliktach zbrojnych o charakterze niemiędzynarodowym

Struktura wewnętrzna MKCK

• Zgromadzenie MKCK jest organem naczelnym MKCK o charakterze kolegialnym. Nadzoruje wszystkie czynności MKCK, formułuje politykę, określa ogólne cele i strategię, zatwierdza budżet i rachunki.

Skład:

• • Jakob Kellenberger, przewodniczący od 1 stycznia 2000
  • Olivier Vodoz, wiceprzewodnicząca
  • Jacques Forster, stały wiceprzewodniczący (od 1 stycznia 2008 Christine Beerli)

• Rada wykonawcza jest organem kolegialny o charakterze pomocniczym, odpowiedzialny za ogólne prowadzenie spraw. Wykonuje także bezpośredni nadzór nad administracją MKCK. Służy jako łącznik pomiędzy Dyrektoriatem a Zgromadzeniem, które powiadamia regularnie. Składa się z 5 członków wybranych przez Zgromadzenie. Działa pod przewodnictwem przewodniczącego MKCK.

• • Jakob Kellenberger, Przewodniczący
  • Jacques Forster, stały przewodniczący (od 1 stycznia 2008 Ms Christine Beerli)
  • Jean Abt, członek MKCK
  • Jean de Courten, członek MKCK
  • Jacques Moreillon, członek MKCK

• Dyrektoriat jest ciałem wykonawczym MKCK, odpowiedzialny za prowadzenie spraw zgodnie z decyzjami Zgromadzenia, Rady Wykonawczej i Przewodniczącego, a jego funkcje i skład ustala regulamin.

• • Angelo Gnaedinger, dyrektor generalny
  • Pierre Kraehenbuehl, dyrektor operacyjny
  • Jacques Stroun, dyrektor zasobów ludzkich
  • Doris Pfister, Dyrektor ds. zasobów i operacji pomocniczych
  • Yves Daccord, Dyrektor ds. komunikacji
  • Philip Spoerri, dyrektor ds. Prawa międzynarodowego i współpracy z ruchem

Oprócz wymienionych trzech istnieją także inne departamenty, zarówno administracyjne, jak i te odpowiedzialne za poszczególne dziedziny działalności MKCK (ds. Azji i Pacyfiku, Afryki, Obu Ameryk, Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, Wschodniej Afryki i Azji Centralnej, Zachodniej i Centralnej Europy oraz Bałkanów).

Personel

Członkami Komitetu są tylko i wyłącznie obywatele Szwajcarii (dobierani w drodze kooptacji), co ma zapewniać, że jego działalność na polu międzynarodowym jest wyłącznie humanitarna, bezstronna i niezależna od interesów narodowych. Taka struktura MKCK jest również bardzo istotna podczas trwania konfliktów wojennych, kiedy to żadna ze stron nie może powołać się na więzi narodowe w celu wywarcia wpływu na komitet. Fakt, że członkowie komitetu są wyłącznie Szwajcarami, nie wyklucza możliwości, aby jego pracownicy byli innej narodowości. Więcej niż 1 400 ludzi, zarówno wyspecjalizowany personel jak i delegaci, są obecnie na polowych misjach MKCK na całym świecie. Ta praca jest wspierana przez około 11 000 miejscowych pracowników i poparta oraz koordynowana przez około 800 osób personelu w głównej kwaterze w Genewie Priorytety mogą zmieniać szybko, tak więc cały personel MKCK musi być elastyczny i gotowy do podróży w momencie zawiadomienia oraz pracować w niesprzyjających warunkach toczącego się konfliktu. Personel MKCK nie może odmówić skierowaniu w dowolny region świata podczas pierwszych 24 miesięcy zatrudnienia. MKCK poszukuje dojrzałych, ambitnych ludzi z umiejętnością pracy w zespole, zdolnością do współdziałania ze społecznościami o szerokiej rozmaitości cech i kultur.

Budżet MKCK

Źródła finansowania:

• państwa strony Konwencji genewskich (rządy)
• organizacje międzynarodowego
• zasoby publiczne
• Stowarzyszenia narodowe czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca
• zasoby prywatne
• inne

Całe finansowanie jest dobrowolne. Ciągle trwają zabiegi o nowych ofiarodawców.

Budżety :

• stały – służy do pokrywania bieżących kosztów działalności w Genewie i w terenie; w połowie jest finansowany przez rząd Szwajcarii
• "nagły" – służy do pokrywania wydatków w sytuacjach nagłego zagrożenia, który jest zasilany z wpłat wynikających po ogłoszeniu specjalnych apeli

Księgowość MKCK jest co roku szczegółowo badana przez 2 firmy (jedną szwajcarską, a drugą międzynarodową). Dokładne dane liczbowe są publikowane w dorocznym sprawozdaniu Komitetu.

Działalność MKCK

Promocja i wprowadzanie w życie prawa humanitarnego i uniwersalnych zasad humanitaryzmu , biorąc jednocześnie pod uwagę standardy prawne, kulturalne, etyczne i religijne w dziedzinach, w których działa. Wyłącznie humanitarna misja powstała po to, by chronić życie i godność ofiar wojny i wewnętrznej przemocy oraz zapobiegać cierpieniom towarzyszącym takim sytuacjom przez:

• wizytowanie uwięzionych – zapewnienie fizycznej i psychicznej wspólnoty z więzionym, zapobieżenie maltretowaniu
• ochrona ludności cywilnej – MKCK zbiera informacje o miejscach konfliktu, a następnie wysyła tam swoich przedstawicieli, którzy sporządzają dokładne raporty; w chwili, gdy wszystkie możliwości zapobieżenia tragedii wyczerpują się, MKCK może podjąć inicjatywę ewakuacji ludności z zagrożonych obszarów, o pomocy w scalaniu rozdzielonych rodzin oraz udzielaniu pomocy medycznej
• pomoc (wydział pomocy) – rozpoznawanie potrzeb i organizowanie, kierowanie programów pomocy; czyni przygotowania, aby dostarczana pomoc trafiała do potrzebujących. Dotyczy:

zabezpieczenia ekonomicznego wody i środowiska zdrowia

• opieka medyczna (wydział medyczny) – zaspokajanie pilnych potrzeb w dziedzinie leków i środków medycznych, potrzebnych do leczenia rannych, problemy zdrowia ofiar konfliktów, jak epidemie, niewystarczająca higiena czy złe odżywianie
• miny – "Miny mogą być określane mianem nigdy nie chybiających bojowników, uderzających na ślepo, noszących broń w ukryciu i mordujących na długo po wygaśnięciu konfliktu. W istocie są największym pogwałceniem międzynarodowego prawa humanitarnego, będąc ślepym terroryzmem" – delegat MKCK; Traktat ottawski o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych jest konwencją zakazującą używania, składowania, produkcji, rozwoju, pozyskiwania i przekazywania min przeciwpiechotnych, zobowiązującą do zniszczenia zarówno tych zmagazynowanych, jak i tych, znajdujących się już w ziemi.

Centralna agencja poszukiwawcza (od 1960 )

Działalność MKCK, którą prowadzi często we współpracy ze stowarzyszeniami narodowymi, z których wiele ma swoje własne biura poszukiwań:

• zbieranie i rejestrowanie wszelkich informacji, które mogą być pomocne przy identyfikacji zmarłych, rannych i zaginionych i przekazywanie wiadomości najbliższym krewnym;
• ułatwianie korespondencji pomiędzy członkami rodzin rozdzielonych w wyniku wydarzeń, gdy przerwana zostaje wszelka inna łączność
• próby poszukiwania osób zaginionych oraz tych, o których krewni nie mają wiadomości
• wydawanie różnego rodzaju dokumentów, takich jak zaświadczenia o pobycie w niewoli, o śmierci lub dokumenty podróży.

Dyplomacja humanitarna

Od 1990 MKCK może uczestniczyć w sesjach i pracach Zgromadzenia Ogólnego ONZ w charakterze obserwatora. Celem było promowanie współpracy pomiędzy obiema organizacjami. Ten status został przyznany w wyniku specjalna rola i mandaty przewidywanych dla MKCK przez Konwencje Genewskie z 12 sierpnia 1949 (rozważający specjalną rolę spełnianą przez MKCK w międzynarodowych stosunkach humanitarnych. MKCK utrzymuje również stosunki i dyskutuje o sprawach humanitarnych z głównymi organizacjami regionalnymi. Jego zadaniem jest zapewnić żeby swoje czynności i sprawy humanitarne sprawy zostały dobrze zrozumiane przez te ciała, który często są wzywane do interwencji ze względów politycznych albo wykonują specjalne zadania podczas konfliktów i związanych z tym kryzysów.

Dyskretna dyplomacja (quiet diplomacy)

MKCK nie nagłaśnia problemu przed jego zbadaniem, nie udostępnia sprawozdań i raportów komisji pokontrolnych. Jest organizacją, której obca jest taktyka publicznego ujawniania naruszeń. Wizytacje są dokładnie zaplanowane i poufne, a badania wysoko sformalizowane. Wszystkie te zabiegi mają na celu zapewnienie rzetelnej, sprawiedliwej i neutralnej oceny państwa, podejrzanego o łamanie praw człowieka.

Pokojowe Nagrody Nobla

Czerwony Krzyż otrzymywał czterokrotnie Pokojową Nagrodę Nobla : pierwszą przyznaną w historii pokojową nagrodę w 1901 otrzymał twórca Ruchu Henri Dunant , następnie w latach 1917 , 1944 i 1963 – MKCK, a w 1963 wspólnie z MKCK także Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża.

Zobacz też

• Henri Dunant
• Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
• Polski Czerwony Krzyż
• Ukraiński Czerwony Krzyż
• Turecki Czerwony Półksiężyc