Kościół na wyspe Mozambik

Fort São Sebastião widziany od morza

Plaża na wyspie Mozambik

Mozambik ( port. Ilha de Moçambique) – wyspa koralowa na Kanale Mozambickim ( Ocean Indyjski ) u wybrzeży kontynentu afrykańskiego , należąca do Republiki Mozambiku . Jej powierzchnia wynosi 1,5 km². Całą wyspę zajmuje miasto Mozambik (port. Moçambique), zamieszkane przez 42,2 tys. osób.

Wyspa Mozambik oddzielona jest od stałego lądu szeroką na kilka kilometrów cieśniną , ponad którą przerzucono most. Na moście odbywa się ruch samochodowy, droga ta zamknięta jest jednak dla ciężarówek i autobusów .

Historia

W czasach przedkolonialnych wyspa była posterunkiem handlowym dla suahilijskich kupców z Zanzibaru i uczestniczyła przez to w afrykańsko-azjatyckiej wymianie towarów.

Pierwszym Europejczykiem, który dotarł na wyspę, był w 1498 roku Vasco da Gama . W 1506 roku wyspę wraz z istniejącym tu miastem zajęli Tristão da Cunha i Afonso de Albuquerque . Ten ostatni w 1508 roku wzniósł na północnym krańcu wyspy fort São Sebastião.

Dzięki swojemu dogodnemu położeniu wyspa była przez wiele wieków centrum handlu niewolnikami na drodze do Indii . Miasto Mozambik było stolicą i jednym z najważniejszych portów morskich Portugalskiej Afryki Wschodniej . Pod koniec XIX wieku miasto Mozambik było siedzibą gubernatora generalnego oraz biskupstwa . W czasach największej świetności miasta istniał tu pałac gubernatorski, a także katedra , posterunek celny, arsenał i faktorie kupców różnych narodowości.

Powolny upadek miasta rozpoczął się wraz z otwarciem Kanału Sueskiego . W 1898 roku stolicę przeniesiono do Lourenço Marques (dziś Maputo ) na stałym lądzie. W połowie dwudziestego wieku powstał nowy port w Nacali , który przejął większość istniejącego jeszcze obrotu handlowego. Po odzyskaniu niepodległości przez państwo Mozambik dzieła dopełniła długotrwała wojna domowa.

Ze względu na bogactwo zabytków z czasów kolonialnych w 1991 roku wyspę wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO .