Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Notacja menzuralna

Notacja menzuralna

Notacja menzuralna - sposób zapisu nut zapoczątkowany w XIII wieku . Wprowadził ogólnie przyjęte wartości poszczególnych nut , zapoczątkowała rozwój muzyki wielogłosowej .

Historia

Notacja menzuralna miała duże znaczenie dla rozwoju muzyki wielogłosowej . Przede wszystkim pozwoliła na różnicowanie i usamodzielnienie poszczególnych głosów kompozycji. Dała możliwość wprowadzenia wielu figuracji i kombinacji głosów.

W notacji menzuralnej sposobem na oznaczenie czasu trwania dźwięku stał się kształt nuty . System oparty na dwóch wartościach - londze i brevis - poszerzono o dodatkowe, wprowadzając: maximę - która była nutą najdłuższą, dwa razy dłuższą od longi, Brevis - która była wartością stanowiącą połowę longi. Jeden z czołowych teoretyków renesansu - Gaffurius - ustalił jako normę abstrakcyjną pulsacji rytmicznej - ludzkie tętno. Jedno uderzenie miało być równe semibrevis - ta z kolei była połową brevis. Połowę semibrevis stanowiła z kolei minima, zaś ona dzielona była na dwie semiminimy. Przez długi czas system rytmiczny opierał się na tych wartościach, później dodano do niego jeszcze dwie mniejsze: fusę i semifusę - wartości najmniejsze. W transkrypcji przyjęło się uznawać całą nutę za odpowiednik semibrevis, półnutę - minimy, semiminimy - ćwierćnutę, fusy - ósemkę, semifusy - szesnastkę.

Pierwszą miarą rytmu był takt trójdzielny, później wprowadzono takt parzysty. Granicę między podziałem dwudzielnym a trójdzielnym oznaczano kreską pionową, ale nie jest to odpowiednik dzisiejszej kreski taktowej. Muzyka menzuralna nie posługiwała się kreską taktową.

Wraz z rozwojem muzyki wielogłosowej zmieniało się poczucie harmoniczne jej twórców i odbiorców. Do dotychczasowej grupy konsonansów złożonej z unisonu , kwarty , kwinty , oktawy - dołączyły kolejne współbrzmienia: tercji i seksty .

Rozwój i zachwyt muzyką menzuralną doprowadziły do wykształcenia nowych form - m.in. motetów . Podstawą dla motetu jest tenor wzięty z chorału gregoriańskiego . Do niego dokomponowywano dwa kolejne głosy - opierając się na technice discantus . Oba głosy były wokalne i najczęściej posiadały zupełnie odmienne teksty, często również w innych językach.


Inne hasła zawierające informacje o "Notacja menzuralna":

System liczbowy ...

Doświadczenie Sterna-Gerlacha ...

Zasada nieoznaczoności ...

Reguła Pauliego ...

Masa spoczynkowa ...

Zjawisko tunelowe ...

Wskaźniki Millera ...

Muzyka w średniowieczu ...

Równanie Schrödingera ...

Równanie Diraca ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Notacja menzuralna":

Notacja wykładnicza (plansza 2) ...

Notacja wykładnicza (plansza 1) ...

Notacja wykładnicza (plansza 3) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie