Carici remotae-Fraxinetum Podgórski łęg jesionowy |
Syntaksonomia
|
Klasa | Querco-Fagetea |
Rząd | Fagetalia sylvaticae |
Związek | Alno-Ulmion |
Zespół
| Carici remotae-Fraxinetum |
| Koch, 1926 ex Faber, 1936 |
Podgórski łęg jesionowy Carici remotae-Fraxinetum (Koch, 1926 ex Faber, 1936) –
zespół leśny
należący do lasów wilgotnych.
Są to
lasy
związane z ciekami wodnymi, z kompleksami źródliskowymi oraz z miejscami wypływu
wód podziemnych
. Rośnie na
wyżynach
i w
górach
, także na
pogórzach
, głównie w
dolinach
mniejszych rzek.
Podgórski łęg jesionowy, tak jak wszystkie łęgi należy do bogatych gatunkowo. W naturalnych
fitocenozach
dominującym gatunkiem
drzewostanu
jest
jesion wyniosły
, z domieszką
olszy czarnej
i
szarej
oraz
jawora
. Sporadycznie mogą występować też
buk zwyczajny
,
klon pospolity
i
polny
oraz
wiąz górski
. Luźną warstwę krzewów, w podgórskim łęgu tworzą m.in.:
leszczyna
,
trzmielina
, wiciokrzew czarny.
Główną grupę gatunków
runa
stanowią rośliny występujące również w innych łęgach i podmokłych lasach:
niecierpek pospolity
,
czyściec leśny
,
podagrycznik pospolity
,
śledziennica skrętolistna
,
gwiazdnica gajowa
, kostrzewa olbrzymia,
gajowiec żółty
i inne. Do gatunków odróżniających ten łęg od innych należą turzyca odległokłosa,
szczaw gajowy
,
skrzyp olbrzymi
i czartawa pośrednia, które występują również w innych zbiorowiskach, ale w tym wykazują wyjątkowo duże przywiązanie i żywotność oraz znaczną liczebność. W podgórskim łęgu można spotkać dwie bardzo rzadkie, ale wyróżniające ten typ zbiorowisk rośliny:
śledziennicę naprzeciwlistną
i
turzycę zwisłą
.