Kosciół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w
Warszawie
–
kaplica
ta znajduje się przy ul. Wolskiej.
Mormoni – członkowie
Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich
(ang. The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints – w krajach anglojęzycznych przyjął się skrót LDS) lub wyznań od niego pochodzących.
Nazwa
Nazwa „mormoni” nie jest ich oficjalną nazwą, lecz jedynie nazwą potoczną, która pochodzi od Mormona, proroka-kronikarza, który według wyznawców streścił obszerne zapisy ludów zamieszkujących w dawnych czasach kontynenty amerykańskie.
Księga Mormona
została wg mormonów drogą objawienia przetłumaczona przez uważanego przez nich za proroka
Josepha Smitha, Jr
. Miał on doznać objawienia, w którym poinstruowano go o odrzuceniu przez
Boga
wszystkich ówczesnych Kościołów. Księga Mormona ukazała się drukiem w roku
1830
.
Nauki i praktyki
Jak sugeruje nazwa
Kościoła
, mormoni określają się jako
chrześcijanie
. Ich nauki i praktyki oparte są na objawieniach danych przez Boga prorokom, zarówno starożytnym (których zapiski stanowią Stary i Nowy Testament, czyli
Biblię
, oraz Księgę Mormona – Jeszcze Jedno Świadectwo o Jezusie Chrystusie), jak i współczesnym (część objawień współczesnych zawartych jest w księdze
Nauki i Przymierza
stanowiącej część ich
kanonu
). Tak jak starożytni chrześcijanie oraz prorocy
Starego Testamentu
, mormoni wierzą, że Bóg porozumiewa się z ludźmi poprzez żyjących
proroków
. Mormoni odrzucają powszechnie uznawany w świecie niektórych chrześcijan
dogmat
, który zakłada, że po powstaniu Biblii Bóg zaprzestał powoływania proroków. Twierdzą, że objawienia, a także inne cuda opisywane w starożytnych pismach świętych są na ziemi obecne wtedy, kiedy żyją ludzie, którzy pokładają swoją wiarę w Bogu, a więc także i dzisiaj.
Tak jak wielu innych chrześcijan, mormoni twierdzą, że zbawienie człowieka przychodzi dzięki łasce Boga; uzależnione jest od wiary, oraz przestrzegania zasad i norm, które Bóg objawił przez proroków (najczęściej w formie
przykazań
). Mormoni nie dzielą przyszłego świata (po
sądzie ostatecznym
) na
niebo (raj)
i
piekło
. Uważają, że pojęcie "niebo" zawiera różne stopnie chwały. Każdy człowiek podejmując w swoim codziennym życiu wybory między dobrem a złem podejmuje decyzję, w którym stopniu chwały żyć będzie w wieczności. Bóg, który według nauk Biblii, oraz Księgi Mormona ma wgląd w ludzkie serca, w dniu sądu ostatecznego, czyli w momencie kiedy każdy człowiek będzie przydzielony do odpowiedniego królestwa chwały – weźmie pod uwagę nie tylko konsekwentność człowieka w przestrzeganiu boskich praw, ale także jego poziom wiedzy i zrozumienia różnicy między dobrem a złem (według mormonów oni sami będą osądzani w najbardziej surowy sposób, ponieważ w ciągu tego życia mieli dostęp do wielu objawień, nieznanych tak reszcie świata jak im samym). Chociaż ukierunkowanie duchownym mormonów jest ciągły postęp w wierze, czyli życie w coraz większej harmonii z wolą Boga, podkreślają oni, że Bóg jest istotą nie tylko sprawiedliwą, ale przede wszystkim łaskawą i gotową do przebaczenia (pod warunkiem szczerego odpokutowania, czyli żalu za popełniony grzech i nie popełniania wyznanego zła nigdy więcej).
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych nauk Kościoła mormońskiego jest doktryna o dosłownym pokrewieństwie człowieka z Bogiem. Chociaż takie pojęcia jak "dzieci Boga", czy "syn", albo "córka Boga" nie są czymś obcym w innych
kościołach
chrześcijańskich, mormoni rozumieją je bardziej dosłownie. Uważają, że dusza ludzka składa się ze śmiertelnego ciała, oraz nieśmiertelnego ducha. Ciało człowiek dziedziczy po ziemskich rodzicach, ale Ojcem ducha jest Bóg (także nazywany "Ojcem w Niebie"). Ponieważ wszyscy ludzie według mormonów są w sensie dosłownym synami i córkami Boga, ich potencjał jest także nieograniczony. Ta doktryna uwidacznia się także w szacunku mormonów do wszystkich ludzi niezależnie od ich pochodzenia, wyznania, czy nawet poziomu prawości (w kulturze mormońskiej ludzie postępujący wbrew boskim prawom są często określani jako dzieci Boga, które nie wiedzą, że są dziećmi Boga). Mormoni uważają, że osobiste szczęście człowieka (jak również życie w życiu przyszłym) w dużym stopniu zależy od jego zrozumienia własnego duchowego pochodzenia. Według nich człowiek nie rozpoczyna swojego istnienia w momencie poczęcia lub narodzin, ale każdy człowiek żyje przed urodzeniem w stanie preegzystencji, tj. jako duch w Niebie razem z Ojcem i innymi duchami. Przyszedłszy na ten świat, ludzie przechodzą różne życiowe doświadczenia (odrzucając zło i wybierając dobro). Ich celem jest powrót do najwyższej chwały w niebie, czyli do Królestwa Celestialnego, w którym żyje Bóg Ojciec oraz Jezus Chrystus.
Jednym z najważniejszych warunków otrzymania chwały Celestialnej jest małżeństwo na wieczność. Mormoni poślubiają swoich małżonków w specjalnie budowanych do tych celów świątyniach. Wierzą, że ten związek między mężem a żoną (oraz przyszłymi dziećmi) będzie trwał nie tylko do śmierci jednego ze współmałżonków, ale jeżeli oboje dochowają wierności (sobie nawzajem, oraz Bogu i jego przykazaniom) to ich małżeństwo i rodzina będą trwały przez całą wieczność. Mormoni kładą duży nacisk na szczęście rodzinne. Mają też zazwyczaj wielodzietne rodziny.
Mormoni uznają chrzest wyłącznie osób, które ukończyły ósmy rok życia, dopuszczając również możliwość chrztu pośmiertnego. W takim przypadku któryś z krewnych lub innych członków Kościoła, przyjmuje chrzest „w imieniu” zmarłego. Chrzest taki ma dla osoby zmarłej jednak wyłącznie znaczenie potencjalne i nie jest automatycznym zaliczeniem ani do mormonów, ani do zbawionych.
Kościół głosi możliwość zbawienia wszystkich ochrzczonych, niezależnie od tego, czy należeli kiedykolwiek do ich wspólnoty. Aby pomóc w zbawieniu, gromadzone są kopie wszelkich zapisów i rejestrów o urodzeniach i śmierci mieszkańców całej Ziemi. Gromadzone dane są wykorzystywane przez członków Kościoła przy dokonywaniu obrzędów za zmarłych, które muszą być dokonane za konkretne osoby. Zgromadzone dane archiwalne są udostępniane jednak nie tylko członkom wspólnoty, lecz wszystkim osobom zainteresowanym badaniami
genealogicznymi
.
Aby ten zamysł zrealizować, emisariusze mormonów podróżują po całym świecie i na podstawie umów z
archiwami państwowymi
i
archiwami innych kościołów
kopiują
rejestry urodzeń i zgonów
oraz inne dokumenty przydatne przy badaniach genealogicznych (spisy ludności, rejestry podatkowe itp.).
Od
1890
członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nie praktykują
wielożeństwa
. Ślubują sobie małżeństwo na wieczność, choć ostateczną decyzję co do czasu trwania ich związku pozostawiają Bogu. Doniesienia na temat występującego w niektórych rejonach
USA
wielożeństwa dotyczą członków innych wspólnot religijnych, niekiedy odwołujących się do tradycji mormońskiej.
Do
lat 70. XX w.
funkcjonował zakaz kapłaństwa czarnoskórych (jako „synów”
Kaina
), choć od zawsze opowiadali się za
zniesieniem niewolnictwa
. Przysporzyło im to wrogów wśród zwolenników
niewolnictwa
(którzy uważali ówcześnie, że „duchowi synowie” Kaina powinni zawsze być niewolnikami).
Wszystkich mormonów obowiązuje zakaz picia
alkoholu
,
kawy
,
herbaty
, używania
tytoniu
i innych szkodliwych substancji (zobacz
Słowo Mądrości
).
Nie wierzą w
Trójcę Św.
, lecz w trzy samodzielne osoby Boskie –
Boga Ojca
,
Jezusa Chrystusa
i w
Ducha Świętego
(zob.
tryteizm
) oraz zgromadzenie
10 plemion Izraela
i utworzenie Nowego
Syjonu
na kontynencie amerykańskim. Uznają również, że ludzie jako Dzieci Boże, dzięki zadośćuczynieniu Chrystusa mogą stać się jak Bóg – osobami nieskazitelnymi i doskonałymi. Przywiązują wagę do starannego wychowania i wykształcenia swoich dzieci realizując przesłanie swojego drugiego prezydenta
Brighama Younga
, że człowiek przez całe życie powinien kształcić się, zdobywać wiedzę oraz pogłębiać i umacniać swoją wiarę.
Głoszenie religii
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich kładzie wielki nacisk na sprawę działalności misyjnej. Kiedy mężczyźni kończą 19 lat, są zachęceni do podjęcia służby na misji; kobiety natomiast mogą podjąć służbę po ukończeniu 21 lat. Starsze małżeństwa mogą zdecydować się służyć jako para. Służba mężczyzn trwa przez okres dwóch lat, natomiast kobiety oraz starsze małżeństwa służą przez 18 miesięcy. Aby zostać misjonarzem, osoba musi żyć zgodnie z zasadami Kościoła, co obejmuje przestrzeganie Słowa Mądrości i prawa czystości moralnej. Misjonarze finansują misje z własnych funduszy, zaś przywódcy Kościoła decydują, dokąd wolontariusze mają się udać. Większość misji polega na głoszeniu prawd wiary, jednak niektórzy misjonarze powoływani są do uczestnictwa w akcjach humanitarnych lub do pracy w charakterze przewodnika w miejscach ważnych dla kościelnej historii. Starsze małżeństwa powoływane są zwykle do służby w biurach kościelnych albo odwiedzania nieaktywnych członków.
Obecnie Kościół ma ok. 53 000 misjonarzy w większości krajów świata. W Polsce jest ich ok. 100; działają oni w Warszawie, Łodzi, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Białymstoku, Wrocławiu, Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Zabrzu, Sosnowcu, Szczecinie i Kielcach (4 członków 14.10.2008 r.).
Cechą charakterystyczną podczas spotkań z misjonarzami mormońskimi jest ich dawanie własnego świadectwa[1] o przekonaniu prawdziwości objawienia jakie miał Joseph Smith i że Księga Mormona jest Słowem Bożym.
Mormoni na świecie i w Polsce
Główna siedziba Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich znajduje się w
Salt Lake City
, w stanie
Utah
w USA. Kościół obecny jest w większości krajów świata i liczy prawie 13 mln wiernych.
W
Polsce
główna siedziba wyznania znajduje się w Warszawie, ale gminy Kościoła istnieją w wielu miastach Polski, między innymi w
Łodzi
,
Poznaniu
,
Krakowie
,
Gdańsku
,
Wrocławiu
,
Katowicach
,
Bydgoszczy
,
Lublinie
,
Białymstoku
, od niedawna w
Szczecinie
oraz
Kielcach
. Liczba wyznawców tego wyznania w Polsce wynosi około 1500 osób. Polscy mormoni dla swych obrzędów, korzystają ze Świątyni we Freibergu, udostępnionej im przez ich niemieckich współwyznawców.
Ponadto istnieją także odłamy, reprezentowane przez inne denominacje (związki wyznaniowe), których członkowie nie chcą być nazywani mormonami, lecz opierające się w swych dogmatach na niektórych elementach tradycji mormońskiej.
Inne ugrupowania Świętych
W ciągu ok. 200 lat istnienia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich powstawały różne odłamy tej wiary; jedne z nich zanikły, inne zaś rozwijają się do dnia dzisiejszego. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie istnieje silnie zorganizowany odłam ortodoksyjny tego wyznania, zwany w skrócie FLDS (Fundamentalny Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich), który odrzucił wprowadzoną w 1890 nowelizację zasad wiary i życia, zwłaszcza zarzucenie poligamii. Członkowie tego Kościoła uznają się za prawdziwych mormonów i są w stałym sporze teologicznym i majątkowym z władzami głównej gałęzi tego wyznania w Salt Lake City. Głównym prorokiem tego ortodoksyjnego odłamu był Rulon Jeffs. Później prorokiem został jeden z jego synów,
Warren Jeffs
. Biskupem oddziału Kościoła w Kanadzie, w prowincji Kolumbii Brytyjskiej był Winston Blackmore. Przywódcy FLDS tak w USA, jak i w Kanadzie stawali przed sądami obu krajów oskarżeni o poligamię i stosunki seksualne z nieletnimi[2][3].
Przypisy
Bibliografia
- Artur Wójtowicz Bóg Mormonów wyd. WAM Kraków 2003 – krytyka wyznania z pozycji teologii katolickiej.
Linki zewnętrzne
Strony krytyczne
inne
Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
