Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Proper forsing

Proper forsing

Proper forsing (własność proper pojęć forsingu) – jedna z podstawowych własności pojęć forsingu wprowadzona przez izraelskiego matematyka Saharona Shelaha w drugiej połowie lat 70. XX wieku . Nazwa jest spolszczeniem angielskiego wyrażenia proper forcing.

W 1978 w czasie wykładów w Berkeley , Shelah przedstawił po raz pierwszy tę własność i jej zastosowania, w druku te idee ukazały się w 1980 [1]. W 1982 , Shelah opublikował monografię [2] przedstawiającą pierwsze systematyczne badania forsingów proper, związanych z nimi aksjomatów forsingowych i twierdzeń zachowawczych.[3][4][5].

Spis treści

Definicje

W literaturze tematu funkcjonują trzy równoważne definicje pojęcia forsingów proper. Definicja teoriogrowa była opublikowana po raz pierwszy w rozprawie doktorskiej Charlsa Greya, pozostałe dwie są oryginalnymi definicjami Shelaha.

Niech {\mathbb P}=({\mathbb P},\leqslant) będzie pojęciem forsingu.

Definicja kombinatoryczna

(i) Powiemy, że zbiór X\subseteq [\lambda]^\omega jest nieograniczony jeśli dla każdego y\in [\lambda]^\omega możemy znaleźć x\in X taki że y\subseteq x.
(ii) Powiemy, że zbiór X\subseteq [\lambda]^\omega jest domknięty jeśli dla każdego ciągu x_0\subseteq x_1\subseteq x_2\subseteq\ldots\subseteq x_n\subseteq\ldots (dla n<\omega\ ) elementów zbioru X mamy że \bigcup\limits_{n<\omega}x_n\in X.
(iii) Zbiór S\subseteq [\lambda]^\omega jest stacjonarny jeśli ma on niepusty przekrój z każdym domkniętym i nieograniczonym zbiorem X\subseteq [\lambda]^\omega (tzn S\cap X\neq\emptyset).
  • Pojęcie forsingu {\mathbb P} jest proper jeśli zachowuje ono stacjonarność podzbiorów [\lambda]^\omega\ dla każdej nieprzeliczalnej liczby kardynalnej λ. Innymi słowy, {\mathbb P} jest proper jeśli dla każdej nieprzeliczalnej liczby kardynalnej λ i każdego stacjonarnego zbioru S\subseteq [\lambda]^\omega mamy, że \Vdash_{\mathbb P}"S jest stacjonarny".

Definicja teoriogrowa

  • Dla p\in {\mathbb P} rozważmy następującą grę nieskończoną \Game^{\rm proper}(p,{\mathbb P}) długości ω. W czasie partii tej gry, dwóch graczy (Pierwszy i Druga) konstruuje ciąg \langle \dot{\alpha}_n,\beta_n:n<\omega\rangle w sposób następujący. Na kroku n,
najpierw Pierwszy wybiera {\mathbb P}-nazwę (term boole'owski) \dot{\alpha}_n taką że \Vdash_{\mathbb P}"\dot{\alpha}_n jest liczbą porządkową ".
Potem Druga odpowiada wybierając liczbę porządkową \beta_n\ .
Po skończonej partii orzekamy że Druga wygrała wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje warunek q\leqslant p taki, że q\Vdash_{\mathbb P}(\forall n<\omega)(\exists k<\omega)(\dot{\alpha}_n=\beta_k).
  • Pojęcie forsingu {\mathbb P} jest proper jeśli dla każdego warunku p\in {\mathbb P}, Druga ma strategię zwycięską w grze \Game^{\rm proper}(p,{\mathbb P}).

Definicja oparta na warunkach generycznych

  • Powiemy, że zbiór G\subseteq {\mathbb P} jest filtrem w {\mathbb P} jeśli następujące warunki są spełnione:
(i) G\neq \emptyset,
(ii) jeśli p,q\in {\mathbb P}, q\leqslant p oraz q\in G, to również p\in G,
(iii) jeśli p,q\in G, to można znaleźć r\in G taki że r\leqslant p oraz r\leqslant q.
  • Zbiór I\subseteq {\mathbb P} jest gęstym podzbiorem {\mathbb P} jeśli (\forall p\in {\mathbb P})(\exists q\in I)(q\leqslant p).
  • Niech χ będzie regularną liczbą kardynalną a {\mathcal H}(\chi) będzie rodziną wszystkich zbiorów dziedzicznie mocy mniejszej niż χ. Przypuśćmy, że N jest przeliczalnym elementarnym podmodelem ({\mathcal H}(\chi),\in) takim, że {\mathbb P}\in N. Powiemy, że warunek q\in {\mathbb P} jest warunkiem (N,{\mathbb P})-generycznym jeśli dla każdego maksymalnego antyłańcucha A\subseteq {\mathbb P} który należy do modelu N mamy
dla każdego r\in A, jeśli r,q są niesprzeczne, to r\in N.
(Przypomnijmy, że warunki r,q są niesprzeczne jeśli istnieje warunek s\in {\mathbb P} silniejszy niż oba te warunki.)
  • Pojęcie forsingu {\mathbb P} jest proper, jeśli dla każdej dostatecznie dużej regularnej liczby kardynalnej χ istnieje x\in {\mathcal H}(\chi) taki, że:
jeśli N jest przeliczalnym elementarnym podmodelem ({\mathcal H}(\chi),\in), {\mathbb P},x\in N oraz p\in {\mathbb P}\cap N,
to istnieje warunek q\leqslant p który jest (N,{\mathbb P})-generyczny.

Przykłady

  • Wszystkie przeliczalnie domknięte pojęcia forsingu jak też i wszystkie ccc pojęcia forsingu są proper.
  • Pojęcia forsingu Lavera, Mathiasa i Sacksa (zdefiniowane w artykule o pojęciach forsingu ) są proper.

Przykładowe własności

  • Przypuśćmy, że pojęcie forsingu {\mathbb P} jest proper. Wówczas
(a) Jeśli p\in {\mathbb P} oraz \dot{\tau} jest {\mathbb P}-nazwą taką, że p\Vdash_{\mathbb P}\dot{\tau}:\omega\longrightarrow {\bold V}, to istnieją warunek q\leqslant p oraz ciąg \langle A_n:n<\omega\rangle zbiorów przeliczalnych takie, że q\Vdash_{\mathbb P}(\forall n<\omega)(\dot{\tau}(n)\in A_n).
(b) \Vdash_{\mathbb P}" \omega_1^{\bold V} jest liczbą kardynalną ".
  • Przypuśćmy, że \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\gamma\rangle jest iteracją z nośnikami przeliczalnymi (CS iteration) taką, że dla każdego \alpha<\gamma\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper ".
Wówczas {\mathbb P}_\gamma=\lim(\bar{\mathbb Q}) jest proper.
  • Załóżmy CH . Przypuśćmy, że \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\omega_2\rangle jest iteracją z nośnikami przeliczalnymi taką, że dla każdego \alpha<\omega_2\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper mocy co najwyżej \aleph_1 ".
Wówczas {\mathbb P}_{\omega_2} spełnia \aleph_2-cc (tzn każdy antyłańcuch w {\mathbb P}_{\omega_2} jest mocy co najwyżej \aleph_1) oraz \Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" 2^{\aleph_0}=\aleph_1 " dla każdego \alpha<\omega_2\ .

Twierdzenia zachowawcze

Pozycja własności proper w teorii forsingów iterowanych jest wynikiem szeregu twierdzeń zachowaczych związanych z tą własnością.

Postać ogólna

Ogólny schemat twierdzeń iteracyjnych ma następującą postać. Mamy dwie własności pojęć forsingu, powiedzmy W1 i W2 i własność W1 implikuje własność W2. Twierdzenia iteracyjne związane z tymi własnościami mogą być jednej z następujących postaci:

(a) Jeśli \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\gamma\rangle jest iteracją z nośnikami przeliczalnymi taką, że dla każdego \alpha<\gamma\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper i ma własność W1 ",
to {\mathbb P}_\gamma=\lim(\bar{\mathbb Q}) jest proper i ma własność W2.
(b) Jeśli γ jest liczbą graniczną oraz \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\gamma\rangle jest taką iteracją z nośnikami przeliczalnymi, że dla każdego \alpha<\gamma\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper" oraz {\mathbb P}_\alpha ma własność W1,
to {\mathbb P}_\gamma=\lim(\bar{\mathbb Q}) (jest proper i) ma własność W2.

Jeśli własności W1,W2 są identyczne, to mówimy wówczas że mamy do czynienia z twierdzeniem zachowawczym.

Przykłady

  • Powiemy, że pojęcie forsingu {\mathbb Q}=({\mathbb Q},\leqslant) jest ωω-ograniczające, jeśli
\Vdash_{\mathbb Q}\big(\forall \eta\in {}^\omega\omega\big)\big(\exists \nu\in {}^\omega\omega\cap {\bold V}\big)\big(\forall n\in\omega\big)\big(\eta(n)<\nu(n)\big).
Twierdzenie: Jeśli \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\gamma\rangle jest iteracją z nośnikami przeliczalnymi taką, że dla każdego \alpha<\gamma\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper i ωω-ograniczające ",
to {\mathbb P}_\gamma=\lim(\bar{\mathbb Q}) jest proper i jest ωω-ograniczające.
  • Powiemy, że pojęcie forsingu {\mathbb Q}=({\mathbb Q},\leqslant) jest słabo ωω-ograniczające, jeśli
\Vdash_{\mathbb Q}\big(\forall \eta\in {}^\omega\omega\big)\big(\exists \nu\in {}^\omega\omega\cap {\bold V}\big)\big(\{n\in\omega:\eta(n)<\nu(n)\} jest nieskończony \big).
Twierdzenie: Jeśli γ jest liczbą graniczną oraz \bar{{\mathbb Q}}=\langle{\mathbb P}_\alpha,\dot{\mathbb Q}_\alpha:\alpha<\gamma\rangle jest taką iteracją z nośnikami przeliczalnymi, że dla każdego \alpha<\gamma\ mamy
\Vdash_{{\mathbb P}_\alpha}" \dot{\mathbb Q}_\alpha jest proper " oraz {\mathbb P}_\alpha jest słabo ωω-ograniczające,
to {\mathbb P}_\gamma=\lim(\bar{\mathbb Q}) jest proper i jest słabo ωω-ograniczające.

Dalsza lektura

Rozdziały 6 i 18 w monografii Shelaha[3] są najbardziej wyczerpującym przeglądem twierdzeń zachowawczych, ale bardzo jasno przedstawione szczególne przypadki tych twierdzeń można znaleźć w artykule Goldsterna[4] i książce Tomka Bartoszyńskiego i Haima Judaha[6]. Warto przy tej okazji zauważyć, że w artykule Goldsterna zakłada się (ze względów technicznych), że rozważane pojęcia forsingu dodają nowe liczby rzeczywiste, a prezentacja w książce Bartoszyńskiego i Judaha zawiera pewną lukę w tym aspekcie. Wyjaśnienie problemu i przedstawienie jego rozwiązania można znaleźć w artykule Jakoba Kellnera i Martina Goldsterna[7].

Aksjomat A

James E. Baumgartner[8] wprowadził własność pojęć forsingu, która implikuje, że rozważany forsing jest proper, a której sprawdzenie w wielu przypadkach jest prostsze (czy też bardziej intuicyjne). Własność ta znana jest pod nazwą aksjomatu A lub aksjomatu Baumgartnera.

Aksjomat Baumgartnera

Powiemy, że pojęcie forsingu {\mathbb P}=(\mathbb P,\leqslant) spełnia aksjomat A, jeśli istnieje ciąg porządków częściowych (\leqslant_n)_{n<\omega} na {\mathbb P} taki, że

(i) jeśli q\leqslant_0 p, to q\leqslant p,
(ii) jeśli q\leqslant_{n+1} p, to q\leqslant_n p,
(iii) jeśli nieskończony ciąg warunków \langle p_n\colon n<\omega\rangle ma tę własność, że p_{n+1}\leqslant_n p_n (dla wszystkich n < ω), to można znaleźć warunek q \in \mathbb P taki, że (\forall n<\omega) (q\leqslant_n p_n),
(iv) dla każdego warunku p\in {\mathbb P}, liczby n < ω oraz maksymalnego antyłańcucha A\subseteq {\mathbb P} można wybrać warunek q\in {\mathbb P} taki, że q\leqslant_n p i zbiór \{r\in A\colon r,q są niesprzeczne\,\} jest przeliczalny.

Konsekwencje i przykłady

  • Jeśli pojęcie forsingu \mathbb P spełnia aksjomat A, to jest ono proper.
  • Wszystkie przeliczalnie domknięte pojęcia forsingu jak też i wszystkie ccc pojęcia forsingu spełniają aksjomat A. (W pierwszym przypadku kładziemy \leqslant_n=\leqslant, a w drugim \leqslant_n jest równością.)
  • Forsing Silvera spełnia aksjomat A. Przypomnijmy, że pojęcie forsingu Silvera {\mathbb S} jest zdefiniowane następująco. Elementami porządku (tzn. warunkami) są funkcje f\colon \operatorname{dom}(f) \to \omega takie, że \operatorname{dom}(f)\subseteq \omega oraz \omega\setminus \operatorname{dom}(f) jest nieskończone; porządek jest odwrotną relacją wydłużania funkcji, tzn. g\leqslant f wtedy i tylko wtedy, gdy (f, g\in \mathbb S oraz) f\subseteq g.
Dla liczby naturalnej n\in\omega określmy relację dwuczłonową \leqslant_n na \mathbb S w sposób następujący. Kładziemy \leqslant_0=\leqslant oraz dla n > 0:
g\leqslant_n f wtedy i tylko wtedy, gdy (f,g\in \mathbb S oraz) g\leqslant f i jeśli k\in \omega\setminus \operatorname{dom}(f) i \left|k\setminus \operatorname{dom}(f)\right|<n to k\notin \operatorname{dom}(g).
Łatwo można sprawdzić, że \leqslant_n są porządkami częściowymi na {\mathbb S} zaświadczającymi, że {\mathbb S} spełnia aksjomat A.
  • Ogólniej, pojęcia forsingu zbudowane zgodnie z metodą norm na możliwościach spełniają aksjomat A przy naturalnych warunkach[9].

Bibliografia

  1. Shelah, Saharon: Independence results. "J. Symbolic Logic" 45 (1980), s. 563-573.
  2. Shelah, Saharon: Proper forcing. "Lecture Notes in Mathematics", 940. Springer-Verlag, Berlin-New York, 1982. .
  3. 3,0 3,1 Shelah, Saharon: Proper and improper forcing. "Perspectives in Mathematical Logic". Springer-Verlag, Berlin, 1998. .
  4. 4,0 4,1 Goldstern, Martin: Tools for your forcing construction. Set theory of the reals (Ramat Gan, 1991). "Israel Math. Conf. Proc.", 6, Bar-Ilan Univ., Ramat Gan, 1993, s. 305-360.
  5. Abraham, Uri: Proper forcing. w: Handbook of Set Theory pod red. M. Foremana, A. Kanamoriego i M. Magidora, w druku. Dostępne w formacie dvi na stronie autora .
  6. Bartoszyński, Tomek; Judah, Haim. Set theory. On the structure of the real line. A K Peters, Ltd., Wellesley, MA, 1995.
  7. Goldstern, Martin; Kellner, Jakob: New reals: can live with them, can live without them. "Math. Log. Q." 52 (2006), s. 115-124.
  8. Baumgartner, James E.: Iterated forcing, w: Surveys in set theory, pod red. A. R. D. Mathiasa. London Math. Soc. Lecture Notes Ser., 87, Cambridge Univ. Press, Cambridge, 1983, s. 1-59.
  9. Rosłanowski, Andrzej; Shelah, Saharon: Norms on possibilities. I. Forcing with trees and creatures. "Mem. Amer. Math. Soc." 141 (1999), no. 671, .

Zobacz też


Inne hasła zawierające informacje o "Proper forsing":

PFA (aksjomat) of set-theoretic topology, s. 913-959. North-Holland, Amsterdam, 1984. Zobacz też, hipoteza continuum , aksjomat Martina , forsing , pojęcie forsingu , Proper forsing duże liczby kardynalne , ...

Aksjomat Martina in Mathematics", 940. Springer-Verlag, Berlin-New York, 1982. Zobacz też, teoria mnogości , aksjomaty Zermelo-Fraenkela , lemat Booth'a forsing , Proper forsing , PFA , CH . ...

Tomek Bartoszyński ...

Hipoteza Kurepy ...

Pojęcie forsingu Conf. Proc.", 6, Bar-Ilan Univ., Ramat Gan, 1993, s. 305-360. Zobacz też, aksjomaty ZFC , forsing , Proper forsing MA , PFA . ...

Praporządek ...

Filtr (matematyka) ...

Indukcja pozaskończona ...

Algebra Boole'a ...

W. Hugh Woodin ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Proper forsing":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie