Mettā ( Pāli ) lub Maitrī ( Skt. ) oznacza bezwarunkową i nie przywiązaną do konkretnych obiektów miłującą dobroć, kochającą życzliwość, miłowanie. Jest ona częścią dziesięciu paramit buddyjskiej szkoły theravady , a także pierwszą z Czterech Niezmierzoności . Praktyka mettā bhāvanā (pielęgnowanie mettā) jest popularną formą medytacji w buddyzmie , praktykowaną ze świadomym oddychaniem , która polega na koncentracji ukierunkowanej na rozwijanie współczucia .

Obiektem medytacji mettā jest praktyka miłującej dobroci (miłości bez przywiązania, miłości nie-wyłączającej) wobec wszystkich czujących istot . Praktykę zazwyczaj rozpoczyna się od kultywowania miłującej dobroci w stosunku do siebie samego (choć nie jest to w szczególny sposób wskazywane przez Buddę w sutrach), następnie pole skupienia rozciąga się na osoby bliskie sercu, przyjaciół, nauczycieli, znajomych i obcych ludzi, a w końcu na wrogów i nieprzyjaciół. Praktyka ta jest dobrym sposobem na wyciszenie rozproszonego emocjami umysłu, ponieważ jest lekarstwem na gniew . Osoba praktykująca mettā nie będzie łatwo poddawała się wpływowi gniewu i szybko wygasi gniew, który zaczyna się pojawiać. Jako pochodna praktyki pojawią się takie jakości jak troska o innych, bezwarunkowa miłość.

Buddyści wierzą, że ten kto praktykuje mettā stanie się pogodzony i spokojny, ponieważ nie będzie widział potrzeby żywienia do kogoś urazy czy doświadczania wrogości. Nauczyciele buddyjscy zalecają medytację nad mettā jako antidotum na bezsenność i koszmary . Rozwijając mettā praktykujący wyrabia w sobie odważne a zarazem łagodne podejście do własnych przeszkadzających uczuć, co pomaga mu bez awersji wchodzić z nimi w kontakt. Takie podejście jest jednym z fundamentów udanej buddyjskiej medytacji, a doświadczane w taki sposób emocje służą praktykującemu w rozwijaniu oświeconej postawy , ponieważ nie są tłumione, nie są reaktywnie wyrażane w niekontrolowany sposób, nie są poddawane racjonalnej analizie, lecz są przedmiotem niewartościującej obserwacji. Efektem tego procesu jest coraz silniejszy, w miarę postępowania praktyki, kontakt z uczuciami, które w odbiorze nie niosą już niebezpieczeństwa i dyskomfortu, ale uwrażliwiają serce i budzą nieustraszoność u przeżywającego.

Także u ludzi przebywających w pobliżu osoby przepełnionej mettā zauważa się odczuwalne polepszenie samopoczucia i częstszą skłonność do radości. Promieniująca mettā przynosi światu miłość, pokój i radość.

Medytacja mettā: praktyka miłującej dobroci

Mettā wyraża przyjaźń i zaniechanie agresji , jak również "mocne życzenie szczęścia dla innych". Wyraża także mniej oczywiste lub bezpośrednie jakości, jak okazywanie cierpliwości, wrażliwości i poszanowania . Chociaż odnosi się to do wielu z pozoru rozbieżnych postaw, mettā jest tak naprawdę pewną bardzo specyficzną formą miłości, czy raczej miłowania – dbającą o innych bez względu na osobiste korzyści – i przez to podobną do miłości każdej osoby do swojego rodzica lub swojego dziecka. Na poziomie konceptualnym energia ta jest trudna do opisania w słowach; jednak wykonując praktykę mettā medytujący recytuje określone słowa i zdania celem wzbudzenia owego "bezgranicznego uczucia ciepła w sercu". Siła tego doznania nie zależy i nie jest ograniczona przynależnością do konkretnej rodziny, religii, lub klasy społecznej. W rzeczy samej mettā jest narzędziem, które pozwala wrodzonej szczodrobliwości i dobroci na wyrażanie się w stosunku do wszystkich istot, i w konsekwencji, praktykujący odnajduje prawdziwe szczęście w szczęściu innych osób, bez znaczenia kim są. W efekcie praktykujący doświadcza swojej wrodzonej podstawowej dobroci, zdolności kochania i życzliwości, co może znacząco zmienić jego pogląd na temat samego siebie i świata.

Sześć stopni

Pełne instrukcje dla teorii i praktyki mettā bhāvanā są dostępne w skryptach buddyjskich Visuddhimagga ("Ścieżka do czystości"), Rozdział IX.

Sześć stopni medytacji mettā bhāvanā, które są najczęściej dostępne i stosowane dotyczy kultywowania miłującej dobroci w stosunku do:

1. siebie samego
2. dobrego przyjaciela
3. osoby 'neutralnej'
4. trudnej osoby
5. wszystkich czterech powyższych
6. a następnie stopniowo całego wszechświata

(Kamalasila 1996, str. 25-26)

W przypadku punktu 2. należy unikać wybierania kogoś, kto jest dla nas seksualnie atrakcyjny, lub kogoś znacznie młodszego bądź starszego od siebie, a także osób martwych. W przypadku punktu 3. należy wybrać kogoś, z kim mamy styczność niemalże codziennie, lecz kto nie wzbudza w nas silnych pozytywnych lub negatywnych emocji. W przypadku punktu 4. tradycyjnie wybiera się "wroga", lecz unikając osoby, która właśnie zrujnowała życie praktykującego, chyba że jest się doskonale ugruntowanym w praktyce uważności. W przypadku punktu 5. należy traktować wszystkich na równi, jako w tym samym stopniu zasługujących na miłującą dobroć.

Sutra Dobroci

Medytacja mettā jest uznawana za słowa Buddy (Karaniya Metta Sutta ("Sutra Dobroci"), Khp 9, Sn 1:8.):

Potrzeba kochania

Zobacz też

• Cztery Niezmierzoności
• Bodhiczitta
• Karuna
• Buddhadasa
• Ahinsa
• Budda Maitreja

Źródła

• Kamalashila (1996). Meditation: The Buddhist Art of Tranquility and Insight. Birmingham: Windhorse Publications. .
• Tipitaka.pl - Sutra Dobroci

Linki zewnętrzne

• mettā bhāvanā - Medytacja rozwijająca pozytywne emocje
• "Mettā", Thanissaro Bhikkhu
• "Przyjęcie Schronienia", Pema Cziedryn
• "Medytacja na silne stany emocjonalne", Diane Eshin Rizzetto
• Wortal Buddyjski Metta.pl