Moc zasady - ilościowa miara jej chemicznej "siły działania". Miarą tej mocy jest minus logarytm dziesiętny ze stałej dysocjacji zasady w danych warunkach, oznaczany skrótem pK_b lub

pK_b = - log[K_b]

gdzie K_b to stała dysocjacji zasady. Im pK_b jest mniejsze, tym moc zasady jest większa.

Przykładowo dla NaOH :

NaOH → Na⁺ + OH^- (dysocjacja w wodzie)

Przykładowe wartości pK_b:

Dla zasadowych związków organicznych najczęściej zamiast pK_b podaje się wartości pK_a (oznaczane czasem jako pK_BH+) dla kwasu sprzężonego BH⁺ danej zasady B. Obie wartości skorelowane są wzorem

pK_a + pK_b = 14

Np. dla amoniaku pK_b = 4,7, a pK_a = 9,3, która to wartość odpowiada dysocjacji (jonizacji) kwasowej jonu amonowego NH₄⁺, a także reakcji hydrolizy tegoż jonu.

Mocne zasady

Wartości K_b mocnych zasad w wodzie są na tyle duże (powyżej 10¹⁴), że nie daje się ich zmierzyć żadnymi znanymi metodami, dlatego trudno jest porównywać ich moc i zazwyczaj przyjmuje się, że wszystkie silne zasady posiadają jednakową moc. Dopiero w przypadku słabszych zasad jest sens porównywać ich moc, jednak relacja między ich mocą i strukturą chemiczną jest dość złożona.

Mocne zasady:

• wodorotlenki litowców : LiOH , NaOH , KOH , RbOH oraz CsOH ;
• wodorotlenki berylowców (bez berylu i magnezu ): Ca(OH)2 , Sr(OH)2 i Ba(OH)2 .

Bibliografia

Lech Pajdowski: Chemia Ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 1981. . 

Zobacz też

• skala pH
• moc kwasu