Michaił Michajłowicz Ippolitow-Iwanow (ros. Михаил Михайлович Ипполитов-Иванов) (ur.
19 listopada
1859
w
Gatczynie
koło
Sankt Petersburga
, zm.
28 stycznia
1935
w
Moskwie
) - kompozytor i dyrygent rosyjski.
Urodził się w rodzinie rzemieślnika Michaiła Iwanowa. W roku
1881
dodał do swojego nazwiska nazwisko panieńskie matki, by odróżnić się od innego kompozytora noszącego także te same imiona i popularne nazwisko Iwanow. W latach
1872
-
1875
był członkiem chóru chłopięcego petersburskiego
soboru św. Isaaka
. W roku
1875
rozpoczął studium kompozycji w
Konserwatorium Petersburskim
u
Nikołaja Rimskiego-Korsakowa
, które ukończył pomyślne w roku
1882
. W tym samym roku został dyrektorem szkoły muzycznej w
Tbilisi
, którą wkrótce przekształcił w konserwatorium. W roku
1893
został powołany na profesora
Konserwatorium Moskiewskiego
. W latach
1905
-
1922
pełnił funkcję dyrektora tej uczelni. W roku
1925
został dyrygentem teatru operowego
Bolszoj
. Zajmował się też muzykologią, m.in. gruzińskimi pieśniami ludowymi. Do jego uczniów zaliczał się m. in.
Reinhold Glière
.
W twórczości Ippolitowa-Iwanowa widoczny jest wpływ Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Oprócz melodii folkloru rosyjskiego można zauważyć wpływ muzyki ludowej Gruzji – skutek jedenastoletniego pobytu w
Tbilisi
. Ippolitow-Iwanow pozostał niechętny awangardowym kierunkom w muzyce, nie sprzeciwiał się wymaganiom
realizmu socjalistycznego
.
Oprócz dwóch symfonii, sześciu oper i kilku utworów kameralnych stworzył wiele popularnych utworów symfonicznych, przeważnie stanowiących opracowania melodii ludowych z różnych regionów ZSRR.
Źródło
- Mieczysława Hanuszewska: 1000 kompozytorów, Państwowe Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1974
