Meczet Zeyrek (
tur.
Molla Zeyrek Camii) meczet w
Stambule
w
Turcji
. Przed
zdobyciem miasta
przez Turków znajdował się tu Klasztor
Chrystusa Pantokratora
.
Klasztor został ufundowany przez cesarza
Jana II Komnena
i jego żonę
Irenę
w
XII w.
Architektem był
Nikifor
. Zbudował on na trzecim z siedmiu wzgórz
Konstantynopola
dwa kościoły, połączone pośrodku kaplicą grobową. Pochowano tam, poza znaczną ilością bizantyńskich dygnitarzy, cesarza
Jana II
razem z żoną -
Ireną
, Cesarzową Bertę z Sulzbach (która również przyjęła imię Irena, będąc żoną
Manuela I Komnena
), oraz cesarza
Jana V Paleologa
. Dookoła powstały: biblioteka, szpital, przytułek dla starców, zakład dla umysłowo chorych, cele klasztorne.[1]
Pierwszy powstał kościół południowy, zwany Kościołem Chrystusa Pantokratora. Następnie zbudowano drugi kościół pod wezwaniem
Theotokos
Eleousa - Matki Bożej Litościwej i połączono je kaplicą grobową pod wezwaniem
Michała Archanioła
. Kościoły mają sklepienia krzyżowe,
apsydy
są siedmioboczne. Kościół południowy posiada dwie kopuły, kościół północny jedną. Kościół południowy posiada również matroneum (galerię dla kobiet). W oknach były wstawione
witraże
z wizerunkami świętych, nie zachowały się jednak do dzisiaj.
Po zajęciu
Konstantynopola
przez
łacinników
w
1204
kompleks zabudowań przekazano duchownym z
Wenecji
.
Klasztor
był również używany jako pałac cesarski przez ostatniego
cesarza łacińskiego
-
Baldwina II
. Po odzyskaniu miasta przez
Paleologów
do klasztoru powrócili mnisi
greccy
. Najbardziej znanym spośród nich był Gennadiusz II Scholar, który opuścił klasztor Chrystusa Pantokratora aby zostać pierwszym
Ekumenicznym Patriarchą Konstantynopola
po zdobyciu miasta przez Turków. [2]
Po
upadku Konstantynopola
, klasztor zmieniono na meczet i nazwano go imieniem nauczyciela Molla Zeyrek Mehmed Efendiego, uczącego w pobliskiej
medresie
. W połowie
XVIII w.
kościół odrestaurowano po pożarze. W
1934
spaliła się biblioteka przyklasztorna.
W ostatnich latach, ze względu na bardzo zły stan techniczny, dawny klasztor wpisano na listę najbardziej zagrożonych zabytków prowadzoną przez
UNESCO
. Dzięki temu obecnie prowadzone są gruntowne prace remontowe, mające zabezpieczyć i odrestaurować świątynię.
Przypisy
- ↑ Gülersoy, 213
- ↑ Van Millingen, 232
Bibliografia
- Stambuł, Istanbul 2002.
-
(
ang.
) | Dokładny opis klasztoru zamieszczony na stronie www.archnet.org