Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

małżeństwo

małżeństwo - to usankcjonowany przez prawo trwały, równoprawny związek między kobietą a mężczyzną. Zostaje on zawarty, gdy jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem stanu cywilnego oświadczenie, że wstępują ze sobą w związek małżeński. Oświadczenie takie powinno być złożone publicznie i w obecności dwóch pełnoletnich świadków.
Małżeństwo może być zawarte również wtedy, gdy mężczyzna i kobieta, wstępujący w związek małżeński, podlegający prawu wewnętrznemu Kościoła lub innego związku wyznaniowego (ślub kościelny, wyznaniowy), w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu. Wówczas urzędnik stanu cywilnego sporządza dla jednostki organizacyjnej Kościoła „Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa” (załącznik nr 1). Duchowny winien sporządzić zaświadczenie stwierdzające, że oświadczenia woli zostały złożone w jego obecności. Zaświadczenie to prócz niego podpisują małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie podczas zawierania małżeństwa. Na duchownym spoczywa też obowiązek przesłania zaświadczenia do urzędu stanu cywilnego przed upływem pięciu dni zawarcia związku (załącznik nr 2). Na podstawie otrzymanych dokumentów kierownik urzędu stanu cywilnego sporządza akt małżeństwa (załącznik nr 3). Ślub kościelny lub wyznaniowy możliwy jest jedynie wtedy, gdy ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa, która reguluje stosunki pomiędzy państwem a Kościołem czy innym związkiem wyznaniowym przewiduje możliwość wywołania przez zawarte w tej formie małżeństwo takich samych skutków prawnych, jakie pociąga za sobą akt zawarcia małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego (tzw. ślub cywilny). W Polsce regulację powyższą zapewniają ustawy o stosunku między państwem, a niektórymi kościołami i związkami wyznaniowymi. W przypadku Kościoła katolickiego jest to konkordat (stąd często stosowana nazwa – ślub konkordatowy) między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 roku (Dz. U. z 1998 roku Nr 51, poz. 318.).
W wielu kulturach małżeństwo jest poprzedzone zazwyczaj okresem narzeczeństwa. Natomiast ceremonią, która wprowadza parę w ten okres są zaręczyny. W polskiej tradycji katolickiej ślub kościelny poprzedzają zapowiedzi. Ksiądz w parafii każdego z narzeczonych przez dwa kolejne tygodnie ogłasza podczas mszy informacje o planowanej uroczystości. Widocznym znakiem zmiany stanu cywilnego jest wymiana obrączek ślubnych podczas ceremonii. Obrączka wkładana jest przez każdego z młodych na palec przyszłego współmałżonka.
W Polsce śluby tradycyjnie zawierane są najczęściej w sobotę i rzadziej w niedzielę.
Podstawowymi zasadami małżeństwa są: zasada monogamii, zasada świeckości, zasada trwałości i zasada równości.
Każdy małżonek może zdecydować o tym, jakie nazwisko będzie nosił po zawarciu związku małżeńskiego. Stosowne oświadczenie jest składane kierownikowi USC bezpośrednio po zawarciu małżeństwa lub przed sporządzeniem zaświadczenie o którym mowa w art.4(1) par.1 K.r.o. Stosowne kombinacje możliwości małżonków co do nazwiska jakie będą nosili po zawarciu małżeństwa przedstawiają się następująco:

  1. mogą nosić wspólne nazwisko, które jest dotychczasowym nazwiskiem jednego z nich
  2. mogą każdy z osobna zachować swoje dotychczasowe nazwisko
  3. mogą połączyć z swoim nazwiskiem, nazwisko współmałżonka

Ta ostania możliwość jest jednak ograniczona przez to iż po połączeniu nazwisko konkretnej osoby nie może składać się z więcej niż dwóch członów. Jeżeli małżonkowie nie złożyli stosownych oświadczeń co do swojego nazwiska, każdy z nich pozostaje przy nazwisku dotychczasowym.
W przypadku kiedy związek małżeński jest zawierany za granicą, wówczas urzędnik stanu cywilnego wydaje zaświadczenie stwierdzające, że dana osoba może zgodnie z prawem polskim zawrzeć małżeństwo (załącznik nr 4).
Istnieją przeszkody uniemożliwiające zawarcie związku małżeńskiego. Małżeństwa nie może zawrzeć osoba, która nie ukończyła 18 lat (z ważnych powodów sąd rodzinny może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła 16 lat), osoba całkowicie ubezwłasnowolniona ze względu na chorobę psychiczną lub niedorozwój umysłowy, osoba pozostająca w ważnym związku małżeńskim (zakaz bigamii) oraz osoba, która jest krewnym w linii prostej (np. ojciec, syn, wnuk lub matka, córka, wnuczka). Ponadto nie można zawrzeć małżeństwa z rodzeństwem (rodzonym i przyrodnim), przysposabiającymi i przysposobionymi. Zabroniony jest też związek małżeński między powinowatymi w linii prostej (np. zięć – teściowa), jednak z ważnych powodów sąd może zezwolić na zawarcie związku między tymi osobami. Jeśli małżeństwo zostało zawarte przez osobę niespełniającą warunków prawnych (np. ubezwłasnowolnienie całkowite, pokrewieństwo w linii prostej), to sąd może je unieważnić.
Kobieta i mężczyzna, zawierając małżeństwo, zobowiązują się do wspólnego pożycia (więzi duchowej, fizycznej i ekonomicznej), wierności, lojalności oraz wzajemnej pomocy. Konsekwencją zawarcia małżeństwa jest także powstanie wspólności majątkowej. Będzie ona obejmować dorobek małżonków czasie trwania ich małżeństwa. Powodami ustania małżeństwa są śmierć jednego z małżonków oraz rozwód. Rozwód może być orzeczony przez sąd okręgowy, jedynie wówczas, gdy nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia i nie ma nadziei na jego wznowienie. Sąd nie orzeknie rozwodu, jeśli wskutek tego miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci małżonków. Na zgodny wniosek stron sąd może orzec rozwód bez rozstrzygania, który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia. Jeśli nastąpił zupełny rozkład pożycia, to każde z małżonków może zażądać, aby sąd orzekł separację. Orzeczenie separacji pociąga za sobą konsekwencje prawne podobne jak przy rozwodzie (np. rozdzielność majątkowa). Podstawową różnicą jest to, że pozostający w separacji małżonek nie może zawrzeć nowego związku.


Inne hasła zawierające informacje o "małżeństwo":

Mieszko II Lambert na dworze, zarówno polskim jak i cesarskim, dobitnie zwiększyło zawarte w 1013 małżeństwo z Rychezą , córką palatyna reńskiego Ezzona , szwagra Ottona III . Zgodnie z ...

Iwan IV Groźny ...

Diakon ...

Szkoci ...

Karl Philipp Schwarzenberg pod Wagram . Po zawarciu pokoju w 1810 został ambasadorem w Paryżu , negocjował małżeństwo Napoleona z córką cesarza austriackiego Franciszka I - Marią Ludwiką . Wysoko ...

Wojciech Bogusławski ...

Samuel Johnson roku odgrywana w tym miejscu przez aktorów). Mimo tak wielkiej różnicy wieku, małżeństwo było szczęśliwe, aż do śmierci Elizabeth w 1752 roku.Johnson próbował pracy ...

David Garrick ...

Teatr Nasz Linki zewnętrzne Historia TeatruZałożycielami Teatru Naszego są Jadwiga i Tadeusz Kutowie – małżeństwo zawodowych aktorów. Ich uczelnia to Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika ...

Ludwik XVIII ...


Inne lekcje zawierające informacje o "małżeństwo":

04. Rodzaje środowisk społecznych (plansza 3) ...

126 Życie codzienne okresu nowożytnego (plansza 14) Życie codzienne okresu nowożytnego W średniowieczu małżeństwo było zaprzeczeniem życia ascetycznego i kontemplacyjnego. Wspólne życie mężczyzny i kobiety, ...

218. Struktura narodowościowa i etniczna Polski (plansza 9) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie