 |
Martin Opitz |
Martin Opitz (ur.
23 grudnia
1597
w
Bolesławcu
, zm.
20 sierpnia
1639
w
Gdańsku
), niemiecki
poeta
i teoretyk literatury. Urodził się w rodzinie rzeźnika. Kształcił się w
kalwińskim
gimnazjum
w
Bytomiu Odrzańskim
i już w
1617
napisał
łacińską
rozprawę Aristarchus sive de contemptu linguae teutonicae ("Aristarchus, albo o pogardzie dla
języka niemieckiego
"), w której wychwala zalety mowy niemieckiej i postuluje zastąpienie w poezji łaciny językiem niemieckim jako pięknym i kunsztownym.
Po ukończeniu gimnazjum, Opitz studiował we
Frankfurcie nad Odrą
i w
Heidelbergu
. W
1624
wydał dzieło swojego życia, którym była rozprawa pt. Buch von der Deutscher Poeterey (Księga o poetyce niemieckiej). Opitz nawoływał do wykwintności języka ojczystego i zarazem do unikania makaronizmów. Był również autorem
libretta
pierwszej
opery
w języku niemieckim - opartej na mitologicznym wątku Dafne
Heinricha Schütza
. Prawykonanie odbyło się
13 kwietnia
1627
na zamku
Torgau
. Muzyka napisana przez tego wybitnego kompozytora do tekstu Opitza zaginęła, jednak sam fakt napisania opery do tekstu niemieckiego w epoce, w której tworzono dzieła operowe jedynie z teksem włoskim, wart jest odnotowania. Libretto Opitza zachowało się. Na karcie tytułowej poeta dedykuje swe dzieło m.in. "wysoko urodzonej księżnej Zofii Eleonorze von Sachsen" (jej ślub z Jerzym II księciem Hesji-Darmstadtu stał się okazją do napisania dzieła operowego z muzyką Schütza). Opitz tworzył także poezję dworską, panegiryki, poematy i drobne wiersze.
Aktywność twórcza przyniosła Opitzowi duże uznanie i w
1629
Opitz został członkiem elitarnego
Towarzystwa Owocodajnego
(Fruchtbringende Gesellschaft). Poeta zajmował się też polityką i dyplomacją, służąc podczas zawieruchy
wojny trzydziestoletniej
"różnym panom" - kolejno powstańcom czeskim, Habsburgom, Szwedom i królowi Rzeczypospolitej
Władysławowi IV Wazie
, który w
1637
przyjął Opitza w poczet swych dworzan i powierzył mu stanowisko nadwornego
historiografa
. Poeta jednak nie potrafił być lojalny i pozostawał w kontakcie ze Szwedami, których informował o zamiarach polskiego króla.
Zmarł w
Gdańsku
, gdzie zaraził się podczas epidemii
dżumy
. Pochowano go w
Kościele Mariackim w Gdańsku
. W północnej nawie kościoła do dziś zachowała się płyta nagrobna Martina Opitza.
Linki zewnętrzne
