Mak alpejski
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	jaskrowce
Rodzina :	makowate
Rodzaj :	mak
Gatunek :	mak alpejski
Nazwa systematyczna
Papaver burseri Crantz. Gen. Pl. 235. 4 Aug 1789
Synonimy
Papaver alpinum L. , Papaver alpinum subsp. burseri

Rzadki okaz o żółtych kwiatach

Mak alpejski (Papaver burseri) nazywany także m. tatrzańskim lub m. Bursera – gatunek rośliny należący do rodziny makowatych . Rośnie dziko w wysokich partiach gór Europy . Licznie występuje w Wielkiej Fatrze . W Polsce wyłącznie w Tatrach i jest rzadki. Jest również uprawiany.

Morfologia

Pokrój

Tworzy niskie darnie o wysokości 10-20 cm. Oprócz kwitnących pędów wytwarza liczne pędy płonne. Pędy w nasadzie otulone starymi liśćmi.

Liście

Wyłącznie różyczkowe , sinozielone, ogonkowe, 3-4-razy pierzastosieczne . Poszczególne listki zakończone szczecinką.

Łodyga

Głąbik kwiatowy wysokości do 20 cm , brunatno owłosiony.

Kwiaty

Kwiat o średnicy do 2,5 cm cm (u typowego gatunku), 4 płatki białe z żółtą nasadą lub żółtawe (rzadko). Działki kielicha gęsto owłosione. Wewnątrz pojedynczy słupek z tarczowatym, 4-6 promieniowym znamieniem i liczne pręciki. Pączki są zwisające, podczs rozkwitania ich szypułki prostują się.

Owoc

Kulistojajowata i pokryta szczecinkami torebka zwana makówką .

Biologia i ekologia

Bylina . Kwitnie od lipca do sierpnia, zapylany jest przez owady. Doskonale umacnia swoimi rozgałęzionymi korzeniami luźne piargi. Gdy zostanie przez nie zasypany, na ogół przebija się na powierzchnię nowym pędem. Siedlisko : piargi , skały, murawy. Dużo częściej na podłożu wapiennym, ale występuje również na granicie. W Tatrach spotykany jest we wszystkich piętrach roślinności , ale główny obszar jego występowania to piętro alpejskie , dochodzi do 2350 m n.p.m. Hemikryptofit . W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Papaverion tatrici^[2]. Liczba chromosomów 2n= 14^[3]

Zastosowanie

• Roślina ozdobna ogródków skalnych. Kwiaty kwitną krótko, ale pojawiają się stale od maja do sierpnia. Swoimi kwiatami ożywia skalniak. Żyje tylko 2–3 lata, jednak sam rozsiewa się, łatwo go też rozmnażać z nasion. Źle natomiast znosi przesadzanie. Wymaga średnio wilgotnego podłoża i dobrze zdrenowanego żwirem lub wapiennym gruzem. Stanowisko powinno być ciepłe i słoneczne.

Przypisy

Bibliografia