|
Ludwik II Jagiellończyk
Ludwik II Jagiellończyk - (ur. 1 lipca 1506 w Budzie, zm. 29 sierpnia 1526 pod Mohaczem) – król Czech i Węgier panujący samodzielnie w latach 1516-1526.
Syn króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka i Anny de Foix. W 1515 został adoptowany przez cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego Maksymiliana I Habsburga, a w 1522 ożenił się z jego wnuczką Marią Habsburżanką, wypełniając postanowienia zjazdu wiedeńskiego. Był kawalerem Orderu Złotego Runa.
Był władcą nieudolnym, nie interesował się polityką, w jego imieniu rządzili walczący o władzę możni, zwłaszcza niemieccy.
Zginął w bitwie z Turkami pod Mohaczem. Po jego śmierci władzę w Czechach i na Węgrzech, zgodnie z układem z 1515, objął Ferdynand I Habsburg - brat Marii Habsburżanki i zarazem mąż Anny Jagiellonki, siostry Ludwika.
Pochodzenie i losy do śmierci ojca
Był drugim dzieckiem, a zarazem jedynym synem Władysława II Jagiellończyka, króla Czech i Węgier, i jego trzeciej żony Anny de Foix, córki Gastona II, hrabiego Candale i Benauges. Imię otrzymał na część Ludwika IX Świętego, dalekiego przodka Anny i Władysława, albo po Ludwiku Węgierskim, królu Węgier i Polski.
Ludwik był wcześniakiem, a jego matka zmarła cztery tygodnie po narodzinach syna na skutek gorączki połogowej. Władysław zaraz po przyjściu na świat Ludwika rozpoczął starania o zapewnienia mu następstwa. 4 czerwca 1508 w Székesfehérvár Ludwik został koronowany na króla Węgier, a 11 marca 1509 w Pradze - na króla Czech.
Kształceniem Ludwika zajmowali się Jan Pethö z Geres i Stefan Istvánffy. Syn Władysława Jagiellończyka znał kilka języków - węgierski, czeski, niemiecki, łacinę, a biernie także włoski, francuski i polski.
Jeszcze przed narodzinami Ludwika, 20 marca 1506 roku w Wiener Neustadt Władysław zawarł układ z Habsburgami, który zakładał małżeństwo jeszcze nienarodzonego syna czeskiego i węgierskiego władcy z Marią, wnuczką cesarza Maksymiliana I Habsburga.
12 listopada 1507 w Budzie układ ten trochę zmodyfikowano - Ludwika miała poślubić Katarzyna, inna wnuczka Maksymiliana, a dopiero w razie jej śmierci - Maria; ustalenia te potwierdzono 20 maja 1515 w Pożoniu. 19 lipca 1515 na zjeździe wiedeńskim Ludwik został adoptowany przez cesarza Maksymiliana I; trzy dni później, 22 lipca, postanowiono podwójne małżeństwa jagiellońsko-habsburskie: Ludwik miał poślubić Marię, z kolei Anna, siostra Ludwika, miała zostać żoną jednego z braci Marii - Karola lub Ferdynanda.
Losy po śmierci ojca
13 marca 1516 zmarł Władysław II Jagiellończyk; Ludwik formalnie został królem Czech i Węgier. W kwietniu tego samego roku na sejmie węgierskim rozstrzygnięto o regencji. Przedstawiciele partii dworskiej nie dopuścili do Rady Regencyjnej przedstawicieli polskiego króla Zygmunta I Starego, stryja i najbliższego męskiego krewnego Ludwika, a wojewodę siedmiogrodzkiego i przywódcę stronnictwa antyhabsburskiego - Jana Zápolyę zmusili do wycofania się do swoich dóbr. W takiej sytuacji opiekunami Ludwika zostali jego brat cioteczny Jerzy Hohenzollern, arcybiskup ostrzyhomski Tomasz Bakócz i Jan Bornemisza, burgrabia budziński.
W 1517 w Czechach powołano Radę Koronną, która uznała za opiekunów Ludwika cesarza Maksymiliana oraz Zygmunta Starego. W 1519 Zygmunt I Stary jako jego prawny opiekun przyczynił się do wyboru Karola V Habsburga na cesarza rzymskiego.
Inne hasła zawierające informacje o "Ludwik II Jagiellończyk":
Mieszko II Lambert
...
Oddychanie komórkowe
...
1484
...
1499
...
XVI wiek
...
1398
...
1749
...
1411
...
1362
...
1361
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Ludwik II Jagiellończyk":
016d. Polska Piastów (plansza 22)
...
107 Wojna trzydziestoletnia (plansza 15)
...
128. Czasy Napoleona (plansza 16)
...
|
