Lofoty - Reine z lotu ptaka.
Lofoty, (
norw.
Lofoten) –
archipelag
na
Morzu Norweskim
u północno-zachodnich wybrzeży
Norwegii
. Od stałego lądu oddzielony
cieśniną
Vestfjorden.
Górzyste ukształtowanie powierzchni (maks. wysokość 1161 m n.p.m.),
linia brzegowa
silnie rozwinięta.
Klimat
umiarkowany
chłodny, wybitnie morski; łagodzący wpływ
Prądu Zatokowego
. Średnia temperatura stycznia i lutego -1 °C, lipca i sierpnia 12 °C.
Łączna powierzchnia wysp 1 227 km²; największe z nich to:
Austvågøy
(526,7 km²),
Vestvågøy
(411,1 km²),
Moskenesøya
(185,9 km²),
Flakstadøya
(109,8 km²), Gimsøya (46,4 km²).
Liczba mieszkańców: ok. 24,5 tys.; główna osada i port Svolvær (ok. 5 tys. miesz.) znajduje się na wyspie Austvågøy.
Tradycyjnym źródłem utrzymania mieszkańców jest
rybołówstwo
i przetwórstwo ryb, zwłaszcza
dorszy
, rolnictwo (uprawa zbóż i ziemniaków, mleczarstwo), turystyka (ok. 200 tys. odwiedzających rocznie).
Historia
Pierwsze ślady osadnictwa sprzed ok. 6 000 lat. Wyspy zapewniały dobre warunki do życia dzięki bogactwu zwierzyny łownej i ryb. Rolnictwo pojawiło się ok. 2 000 lat później.
W średniowieczu osadnictwo
wikingów
; od tego okresu datuje się również rozwój rybołówstwa na Lofotach. Od
XIV w.
stopniowe popadanie w zależność od Norwegii.
Współczesne osadnictwo od poł.
XIX w.
W czasie
II wojny światowej
miejsce kilku operacji brytyjskich sił specjalnych (m.in.
Operacja Claymore
i
Operacja Anklet
). Spłonął i zatonął tam podczas
II wojny światowej
polski statek "
Chrobry
".
Ciekawostki
Od roku 2004 na wyspie istnieje dom rezydencjalny
polskich
cystersów
, afiliowany przy
opactwie
w
Jędrzejowie
. Zakonnicy zostali sprowadzeni na Lofoty na prośbę
biskupa
norweskiego.