Liga antyturecka – projekt polityczny uważany za najważniejszą ze średniowiecznych koncepcji protoorganizacji międzynarodowych . Jego najbardziej prawdopodobnym autorem jest Antonio Marini, choć często przypisuje się go również Jerzemu z Podiebradów .

Liga miała być wymierzonym przeciw Turcji zrzeszeniem następujących państw: Bawaria , Burgundia , Czechy , Francja , Polska i Węgry . Dopuszczała również późniejsze przystąpienie państw skandynawskich i śródziemnomorskich .

Najważniejsze zasady działania:

• suwerenna równość państw członkowskich
• wojskowe przywództwo króla Francji
• wspólne przeciwdziałanie wojnom w Europie
• podejmowanie najważniejszych decyzji jednomyślnie, pozostałych większością głosów

Najważniejszym organem była Rada, złożona z ambasadorów państw członkowskich w zmieniających się rotacyjnie stolicach (a więc choć zasiadały w niej ciągle te same państwa, to za każdym razem miały innych przedstawicieli). Do jej obszarów kompetencji należały: polityka pozaregionalna, decydowanie o wojnie i pokoju, przyjmowanie nowych członków, kontrolowanie pracy konsystora (patrz niżej), aprobata decyzji finansowych i kwestie dotyczące wspólnej waluty, gdyby takowa została wprowadzona.

Inne organy:

• konsystorz (trybunał międzynarodowy)
• kancelaria (sekretariat)
• zarząd skarbowy